1. នៅគ្រាដែលព្រះបាទអេហាស ជាបុត្ររបស់ព្រះបាទយ៉ូថាម ដែលត្រូវជាបុត្ររបស់ព្រះបាទអ៊ូសៀស គ្រងរាជ្យនៅស្រុកយូដា មានសង្គ្រាមមួយផ្ទុះឡើង គឺព្រះបាទរេស៊ីន ជាស្ដេចស្រុកស៊ីរី បានពួតដៃជាមួយព្រះបាទពេកា ជាបុត្ររបស់ព្រះបាទរេម៉ាលា និងជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល លើកទ័ពទៅវាយយកក្រុងយេរូសាឡឹម ប៉ុន្តែ មិនអាចវាយសម្រុកចូលបានឡើយ។
2. មានគេនាំដំណឹងមកទូលព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌថា ជនជាតិស៊ីរីបោះទ័ពនៅស្រុកអេប្រាអ៊ីម។ ដំណឹងនេះធ្វើឲ្យព្រះបាទអេហាស និងប្រជារាស្ត្រញ័ររន្ធត់ ដូចព្រៃឈើត្រូវខ្យល់បក់បោក។
3. ពេលនោះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកអេសាយថា៖ «ចូរនាំស្អា-យ៉ាស៊ូប ជាកូនប្រុសរបស់អ្នកទៅជួបស្ដេចអេហាស នៅក្បែរស្រះផ្នែកខាងលើ ត្រង់ក្បាលប្រឡាយ តាមផ្លូវទៅចម្ការរបស់អ្នកជ្រលក់ល័ក្ខ។
4. ត្រូវប្រាប់ស្ដេចថាសូមព្រះករុណាកុំខ្វល់ព្រះហឫទ័យកុំភ័យខ្លាចអ្វីឡើយ!សូមកុំតក់ស្លុត នៅចំពោះកំហឹងរបស់ស្ដេចរេស៊ីន និងពួកស៊ីរីព្រមទាំងស្ដេចពេកាឲ្យសោះ។ស្ដេចទាំងពីរនេះប្រៀបបាននឹងកន្ទុយអុសដែលហុយផ្សែង ជិតរលត់។
5. ស្ដេចស្រុកស៊ីរីបានពួតដៃជាមួយពួកអេប្រាអ៊ីមនិងស្ដេចអ៊ីស្រាអែល ប្រឆាំងព្រះរាជាដោយពោលថា:
6. “យើងលើកគ្នាទៅច្បាំងនឹងស្រុកយូដាយើងបំភ័យគេឲ្យតក់ស្លុតហើយវាយលុកស្រុកគេរហូតដល់គេចុះញ៉មនឹងយើងបន្ទាប់មក យើងនឹងលើកកូនរបស់តាបបៀលឲ្យឡើងគ្រងរាជ្យលើស្រុកនោះ”។
7. ប៉ុន្តែ ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចតទៅ:“ពួកគេមិនអាចសម្រេចការទាំងនេះបានទេការទាំងនេះពុំអាចកើតឡើងបានឡើយ។
8. ក្រុងដាម៉ាសជារាជធានីរបស់ស្រុកស៊ីរីស្ដេចរេស៊ីនជាម្ចាស់របស់ក្រុងដាម៉ាស។ក្នុងរវាងហុកសិបប្រាំឆ្នាំទៀតអេប្រាអ៊ីមនឹងត្រូវវិនាសសូន្យលែងមានឈ្មោះថាប្រជាជនទៀតហើយ។
9. ក្រុងសាម៉ារីជារាជធានីរបស់ស្រុកអេប្រាអ៊ីមស្ដេចពេកាជាម្ចាស់របស់ក្រុងសាម៉ារី។ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនផ្ញើជីវិតលើយើងយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនទេនោះអ្នករាល់គ្នាមិនអាចនៅស្ថិតស្ថេរយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនបានឡើយ”»។
10. ព្រះអម្ចាស់ចាត់លោកអេសាយឲ្យទៅទូលព្រះបាទអេហាសសាជាថ្មីថា៖
11. «ព្រះករុណាត្រូវទូលសុំព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់ព្រះករុណា សម្តែងនូវទីសម្គាល់មួយ ទោះបីនៅលើភ្នំដ៏ខ្ពស់ក្ដី ឬក្នុងទីដ៏ជ្រៅក្ដី ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ព្រះអង្គពិតជាគង់នៅជាមួយព្រះករុណា»។
12. ព្រះបាទអេហាសមានរាជឱង្ការតបមកវិញថា៖ «យើងនឹងមិនទូលសូមអ្វីជាដាច់ខាត យើងនឹងមិនព្រមល្បងលព្រះអម្ចាស់ឡើយ!»។
13. ពេលនោះ ព្យាការីអេសាយទូលព្រះរាជាថា៖«បពិត្រព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌសូមទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ទូលបង្គំ!ព្រះករុណាមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យមនុស្សណាយចិត្តប៉ុណ្ណោះទេគឺថែមទាំងធ្វើឲ្យព្រះរបស់ទូលបង្គំណាយព្រះហឫទ័យទៀតផង។
14. ហេតុនេះ ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់នឹងប្រទានទីសម្គាល់មួយដល់អ្នករាល់គ្នា។មើល៍! ស្ត្រីព្រហ្មចារីនឹងមានផ្ទៃពោះនាងនឹងសម្រាលបានបុត្រាមួយហើយថ្វាយព្រះនាមថា «អេម៉ាញូអែល»។
15. បុត្រនោះនឹងសោយតែទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំរហូតដល់ពេលចេះបដិសេធអ្វីៗដែលអាក្រក់ហើយជ្រើសយកអ្វីៗដែលល្អវិញ។
16. ប៉ុន្តែ មុនពេលបុត្រនោះចេះបដិសេធអ្វីៗដែលអាក្រក់ហើយជ្រើសយកអ្វីៗដែលល្អស្រុករបស់ស្ដេចទាំងពីរដែលបានមកបំភ័យព្រះករុណា នឹងត្រូវគេបោះបង់ចោលឲ្យនៅស្ងាត់ជ្រងំ។
17. ព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យព្រះករុណាព្រមទាំងប្រជារាស្ត្រ និងព្រះរាជវង្សជួបប្រទះនឹងសភាពការណ៍ផ្សេងៗព្រោះតែស្ដេចរបស់ជនជាតិអាស្ស៊ីរីគឺចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមបានបែកចេញពីប្រជាជាតិយូដាមកមិនដែលមានសភាពការណ៍បែបនេះទេ។
18. នៅគ្រានោះ ព្រះអម្ចាស់នឹងហៅហ្វូងរុយដែលនៅខាងចុងជ្រោយទន្លេនីលនិងហ្វូងឃ្មុំនៅស្រុកអាស្ស៊ីរី
19. ឲ្យមកទំនៅតាមចំណោតភ្នំតាមក្រហែងថ្មទាំងឡាយព្រមទាំងនៅតាមគុម្ពោតនិងនៅតាមវាលស្មៅទាំងប៉ុន្មានដែរ។
20. នៅគ្រានោះព្រះអម្ចាស់នឹងជួលកាំបិតកោរពីខាងនាយទន្លេអឺប្រាត- គឺស្ដេចស្រុកអាស្ស៊ីរី -មកកោរសក់ កោររោមជើងនិងកោរពុកចង្ការបស់ប្រជាជាតិនេះ។
21. នៅគ្រានោះ ម្នាក់ៗនឹងចិញ្ចឹមមេគោមួយនិងពពែញីពីរក្បាល
22. ហើយដោយសារសម្បូណ៌ទឹកដោះពេកប្រជាជននឹងបរិភោគខ្លាញ់ទឹកដោះដ្បិតប្រជាជនដែលនៅសល់ក្នុងស្រុកនឹងនាំគ្នាបរិភោគខ្លាញ់ទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំ។
23. នៅគ្រានោះ គ្រប់ទីកន្លែងដែលមានទំពាំងបាយជូរមួយពាន់ដើមតម្លៃជាប្រាក់បីរយតម្លឹងបែរជាដុះសុទ្ធតែបន្លា និងរពាក់។
24. ស្រុកនោះនឹងក្លាយទៅជាកន្លែងបរបាញ់ព្រោះមានសុទ្ធតែបន្លា និងរពាក់។
25. ចំណែកឯនៅតាមភ្នំដែលពីមុនគេធ្លាប់តែកាប់គាស់បែរជាគ្មាននរណាហ៊ានចូលទៅទៀតទេព្រោះគេខ្លាចបន្លា និងរពាក់គេទុកឲ្យគោ និងហ្វូងចៀមទៅស៊ីស្មៅនៅតាមកន្លែងនោះ»។