ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

អេសាយ 18 Khmer Standard Version (KHSV)

ព្រះ‌បន្ទូល​ប្រឆាំង​នឹង​ស្រុក​អេត្យូ‌ពី

1. រីឯ​ទឹក​ដី​ដែល​មាន​ទូក​ក្ដោងធ្វើ​ដំណើរ​នៅ​តាម​ដង​ទន្លេខាង​នាយ​ស្រុក​អេត្យូ‌ពីនឹង​ត្រូវ​វេទនា​ជា​ពុំ‌ខាន។

2. ពួក​គេ​បាន​ចាត់​ទូត​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​ជិះ​ក្បូនដែល​ធ្វើ​ពី​ដើម​កក់ ចុះ​តាម​ទន្លេ​នីល។អ្នក​នាំ​សារ​ដ៏​រហ័ស​អើយចូរ​នាំ​គ្នា​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​របស់​សាសន៍ដែល​មាន​មាឌ​ខ្ពស់ និង​មាន​ស្បែក​ភ្លឺ​រលើប។មនុស្ស​ទាំង​ជិត​ទាំង​ឆ្ងាយ​ស្ញែង​ខ្លាច​សាសន៍​នេះព្រោះ​ពួក​គេ​ជា​ប្រជា‌ជាតិ​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ។ពួក​គេ​និយាយ​ភាសា​ចម្លែករស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​មាន​ទន្លេ​ហូរ​កាត់។

3. អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ពិភព​លោកអ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ប្រជា‌ជន​នៅ​លើ​ផែនដី​អើយពេល​ណា​គេ​ដោត​ទង់​ជា​សញ្ញា​នៅ​លើ​ភ្នំ​នានាចូរ​នាំ​គ្នា​សម្លឹង​មើល​ទៅ ហើយ​ពេល​ណា​គេ​ផ្លុំ​ស្នែងចូរ​នាំ​គ្នា​ស្ដាប់​កុំ​បី​ខាន។

4. ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ដូច​ត​ទៅ:«យើង​សម្លឹង​មើល​ពី​ស្ថាន​លើ​មកយ៉ាង​ស្ងៀម​ស្ងាត់ ដូច​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​បណ្ដើរ​កូននិង​ដូច​ទឹក​សន្សើម​នៅ​រដូវ​ចម្រូត។

5. មុន​ពេល​រដូវ​ចម្រូតនៅ​ពេល​ទំពាំង‌បាយជូរ​ឈប់​ផ្កាគឺ​ពេល​ផ្កា​ទំពាំង‌បាយជូរ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ផ្លែហើយ​ពេល​ផ្លែ​នោះ​ទុំគេ​យក​កាំបិត​មក​កាប់​មែកនិង​លួស​ធាង​វា​ចោល​យ៉ាង​ណា

6. ខ្មាំង​សត្រូវ​នឹង​ប្រល័យ​ជីវិត​ជន‌ជាតិ​អេត្យូ‌ពីហើយ​ទុក​សាក‌សព​ចោល​យ៉ាង​នោះ​ដែរគេ​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ចំណី​ត្មាត​ដែល​រស់​នៅ​តាម​ភ្នំនិង​ជា​ចំណី​របស់​សត្វ​សាហាវ។ត្មាត​នឹង​ស៊ី​សាក‌សពរបស់​ពួក​គេ​នៅ​រដូវ​ក្ដៅហើយ​សត្វ​សាហាវ​នឹង​ស៊ី​សាក‌សព​របស់​ពួក​គេនៅ​រដូវ​ត្រជាក់»។

7. នៅ​គ្រា​នោះ សាសន៍​ដែល​មាន​មាឌ​ខ្ពស់និង​មាន​ស្បែក​ភ្លឺ​រលើប នឹង​នាំ​តង្វាយមក​ថ្វាយ​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូលគឺ​សាសន៍​ដែល​មនុស្ស​ទាំង​ជិតទាំង​ឆ្ងាយ ស្ញែង‌ខ្លាចព្រោះ​ពួក​គេ​ជា​ប្រជា‌ជាតិ​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ។ពួក​គេ​និយាយ​ភាសា​ចម្លែករស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​មាន​ទន្លេ​ហូរ​កាត់។សាសន៍​នេះ​នឹង​នាំ​តង្វាយ​មក​ថ្វាយ​នៅ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូនជា​កន្លែង​ដែល​ព្រះ‌នាម​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​ស្ថិត​នៅ។