Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 66 Kitab Sutji (JAV)

Kaslametan sawise paukuman

66:1-24

1. Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:Langit iku dhamparingSunlan bumi iku ancik-anciking sampeyaningSun;sira arep padha ngedegake padaleman apa kagem Ingsun,sarta panggonan apa kang bakal dadi palerebaningSun?

2. Apa dudu astaningSun kang karya iku kabeh,satemah kabeh iki banjur ana?,mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.Nanging kang Sunpirsani iku wong-wong iki:wong kang katindhes lan kang lemes semangatelan kang gumeter awit saka pangandikaningSun.

3. Wong nyembeleh sapi lanang, nanging uga mateni manungsa,wong ngurbanake wedhus, nanaging iya nugel gulune asu,wong caos kurban dhaharan, nanging iya nyaosake getih babi,wong nyaosake menyan, nanging uga memuja marang brahala.Mulane: Kayadene anggone padha luwih seneng marang dalane dhewe,lan nyawane seneng marang dewaning kaninsthan,

4. mangkono uga Ingsun iya luwih remen tumindak sawenang-wenang marang para wong ikutuwin nekakake marang wong-wong mau apa kang ndadekake wedine;amarga manawa Ingsun nimbali,ora ana kang ngaturake wangsulan,manawa Ingsun ngandika,ora padha ngrungokake,nanging padha nglakoni kang ala ana ing paningalingSunsarta luwih seneng marang apa kang ora dadi karsaningSun.

5. Ngrungokna pangandikaning Sang Yehuwah,kowe kang padha gumeter marga saka pangandikane!Para sadulurira, kang padha sengit marang sira,kang padha nyebratake sira,awit sira padha ngajeni asmaningSun,iku wus padha celathu: “Pangeran Yehuwah kareben ngatingalake kamulyane,supaya aku padha nyumurupi kabungahanmu!”Nanging wong iku dhewe kang padha kawirangan.

6. Rungokna, ana swara rame saka ing kutha,rungokna, tekane saka ing Padaleman Suci!Rungokna, Pangeran Yehuwah ndhawahake piwalesmarang para satrune!

7. Sadurunge nglarani wus nglairake anak,sadurunge krasa, wus nglairake anak lanang.

8. Sapa kang wus tau krungu bab kang kaya mangkono iku,sapa kang wus tau sumuurp kang mangkono iku?Apa bisa sawijining nagara dilairake ing sajroning sadina,tuwin sawijining bangsa dilairake sapisan?Nanging lagi bae nglarani,Sion wus nglairake anak-anake.

9. Ingsun kang mbikak guwa-garbaning wong,apa ora banjur damel supaya nglairake bayi?,mangkono pangandikane Sang Yehuwah.Utawa apa iya Ingsun kang damel supaya nglairake bayi,banjur nutupi guwa-garbane maneh?,mangkono pangandikane Gusti Allahira.

10. Padha bungah-bungaha bebarengan karo Yerusalem, lan surak-suraka marga saka Yerusalem,he sakehe wong kang padha tresna karo kutha iki!Padha giyak-giyaka bebarengan sakatogira,he sakehe wong kang padha prihatin marga saka kutha iku!,

11. supaya kowe padha nusu nganti waregmarang susu kang nyegerake kowe kabeh,supaya kowe padha nusu lan ngrasakake nikmate susune kang kebak.

12. Awit mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:Lah Ingsun ngilekake menyang ing kutha ikukarahayon kayadene kali,tuwin kasugihane para bangsakayadene kali kang luber;sira bakal padha nusu, bakal digendhong,bakal diuthun-uthun ana ing pangkon.

13. Kayadene wong kang dilipur dening biyunge,iya kaya mangkono anggoningSuniki bakal nglipur sira kabeh;sira bakal padha dilipur ana ing Yerusalem.

14. Manawa sira padha nyumurupi kang mangkono iku, atinira bakal bungah,sarta sira bakal padha kaya suket enom kang seger thukule;astaning Yehuwah banjur bakal kelair marang para abdine,sarta bebendune marang para satrune.

15. Sabab lah Sang Yehuwah bakal rawuh kalawan geni,tuwin kreta-kretane bakal kaya lesus,prelu ndhawahake bebendune kang mulad-muladlan dedukane kang murub mangalad-alad.

16. Awit Pangeran Yehuwah bakal ngukum kabeh kang uripkalawan geni lan kalawan pedhange,lan wong-wong kang padha pinatenan dening Sang Yehuwahiku bakal akeh cacahe.

17. Wong-wong kang padha sesuci lan reresik awak marga arep lumebu ing patamanan-patamananing dewa,kalawan ngetutake wong kang ana ing satengahe,kang mangan daging babilan kewan-kewan kang najis lan tikus,iku bakal padha sirna kabeh babar pisan,mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.

18. Ingsun nguningani sakehing panggawene lan rancangane lan Ingsun rawuh prelu nglempakake sakehing bangsa saka sakehing basa, tuwin iku bakal padha sowan lan ndeleng kamulyaningSun.

19. Ingsun bakal maringi tengeran ana ing satengahe lan panunggalane iku bakal ana kang Sunutus, yaiku para wong kang bisa oncat, marani bangsa-bangsa, yaiku menyang ing Tarsis, Pul lan Lud, menyang ing Mesekh lan ing Rosy, menyang ing Tubal lan Yawan, lan menyang ing pulo-pulo kang adoh kang durung tau krugu kabar bab Ingsun sarta durung tau ndeleng kamulyaningSun, supaya padha martakake kamulyaningSun ana ing satengahe para bangsa.

20. Iku bakal padha ngirid sakehing sadulurira saka ing antarane bangsa kabeh kacaosake minangka kurban marang Sang Yehuwah kalawan katunggangake ing jaran, kreta lan tandhu, bihal sarta unta wadon kang rikat lakune, kagawa munggah menyang ing gunungingSun kang suci, menyang Yerusalem, mangkono pangandikane Sang Yehuwah, padha kaya wong Israel kang nggawa kurban ana ing wadhah kang suci menyang ing padalemaning Pangeran Yehuwah.

21. Panunggalane iku ana kang bakal Sunpundhut Sundadekake imam lan wong Lewi, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.

22. Sabab padha kaya langit kang anyar lan bumi kang anyarkang bakal Suntitahake iku,tetep dumunung ana ing ngarsaningSun, mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah,mangkono uga turunira lan jenengira bakal lestari.

23. Sasi gumanti sasi,lan Sabat gumanti Sabat,umat manungsa kabeh bakal padha sowan sujud nyembah ana ing ngarsaningSun,mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.

24. Iku bakal padha metu lan padha ndelengjisime wong-wong kang wus padha mbalela marang Ingsun.Set-sete ora bakal padha mati,lan genine ora bakal sirep,kabeh iku bakal dadi wewujudan kang nggegilanitumrap kabeh kang urip.