Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 14 Kitab Sutji (JAV)

Pangiwi-iwi bab ratu Babil

14:1-23

1. Amarga Pangeran Yehuwah bakal paring sih-kawelasan marang Yakub lan bakal milih Israel maneh lan bakal marengake padha dedunung ana ing tanahe, banjur wong bangsa liya bakal padha awor lan manunggal karo tedhake Rama Yakub.

2. Bangsa-bangsa liya bakal padha ngeterake Israel mulih menyang ing panggonane, turune Israel banjur bakal ndarbeni bangsa-bangsa iku kadadekake batur lanang lan batur wadon ana ing tanahe Pangeran Yehuwah. Kaya mangkono dadine bakal padha nawan wong-wong kang maune padha nawan sarta bakal ngwasani kang maune padha nindhes.

3. Ing dinane Sang Yehuwah mungkasi kasangsaranmu lan kabingunganmu sarta anggonmu padha nindakake pagawean kanthi peksan kang abot kang kudu padha koktindakake,

4. ing kono kowe bakal nglairake pamoyok tumrap ratu ing Babil lan celathu:“Wah, wus tumeka ing wekasane wong kang nindhes,wus tumeka ing wekasane wong kang ambek siya iku!

5. Pangeran yehuwah wus mutung gitike para wong duraka,tuwin gadane para wong kang ngereh,

6. kang nggebugi para bangsa kalawan nepsu,tanpa kendhat;kang ngidak-idak para bangsa kalawan bendutanpa leren.

7. Salumahing bumi wus ayem lan tentrem;wong-wong padha bungah-bungah lan surak-surak.

8. Uga wit beros lan wit eres ing Libanonpadha bungah marga kowe wus ambruk, pangucape:‘Wiwit titimangsa kowe ambruk gumlinting;ora ana wong maneh kang munggah negor aku kabeh!

9. Jagade wong mati kang ana ing ngisor kalawan gumeteranggone mapag tekamu;arwah-arwah padha kagugah marga saka kowe,yaiku sakehe tilas panggedhe ing bumi;sakehe tilas ratuning para bangsapadha diwungu saka ing dhampare.

10. Iku kabeh wiwit padha aruh-aruhlan ngucap marang kowe:‘Kowe iya wus dadi apes kaya aku kabeh,wus dadi padha kaya aku kabeh!

11. Kaluhuranmu wus kaudhunake marang ing jagade wong matikaro swarane slukatmu;kowe alemek singgat,lan akemul eset.’ ”

12. “Adhuh, kowe wus tiba saka ing langit,he lintang Panjer-Esuk, anake bangbang wetan,kowe wus kapecah lan tiba ing bumi,he, kowe kang ngalahake para bangsa!

13. Kowe kang maune ngunandika:Aku arep munggah menyang ing langit,aku arep ngedegake dhamparkuana ing sadhuwure lintang-lintange Gusti Allah,lan aku arep lungguh ing gununging pasamuwan,ing sisih lor adoh.

14. Aku arep mumbul nganti ngungkuli mega,arep madhani Kang Mahaluhur!

15. Nanging kosok baline, kowe kaudhunake menyang ing panggonankang jero dhewe ing luwanging kuburan.

16. Wong-wong kang ndeleng kowebakal padha nggatekake lan mandeng kowe kalawan ngucap:Apa iki kang wus gawe gumetering bumi,lan kang nggoncangake karajan-karajan,

17. kang wus ndadekake jagad kaya pasamunan,lan kang nglebur kutha-kuthane,kang ora ngulihake para wong tawanan?

18. Sakehe tilas ratune para bangsapadha sumare kalawan mulya,ana ing astanane dhewe-dhewe.

19. Nanging kowe iki wus kabuwang,adoh saka ing pakuburanmu,kayadene trubusan kang nggegilani,kang katutupan ing mayite para kang sinuduk ing pedhanglan ambruk tumiba ing watu-watuning luwangan kuburan,kaya bathang kang kepidak-pidak.

20. Kowe ora bakal ana ing kuburan bebarengan karo para raja,amarga kowe wus ngrusak nagaramulan mateni rakyatmu.Anak-putune wong kang nindakake pialaora bakal kocap ing salawas-lawase.

21. Ngedegna papan panyembelehan kanggo anak-anake,marga saka kaluputane leluhure,supaya aja padha gumregah lan ndhaku bumituwin ngebaki jagad kalawan kutha-kutha.”

22. “Ingsun bakal jumeneng nglawan wong-wong iku,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah, “Ingsun bakal nyirnakake jenenge Babil lan kekarene, anak-putune lan buyute,” mangkono pangandikane Sang Yehuwah.

23. “Ingsun bakal ndadekake Babil dadi duweke landhak lan dadi rawa sarta kutha iku bakal Sunsaponi kalawan sapu panggempuran,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah.

Wangsit tumuju marang Asyur

14:24-27

24. Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah wus supaos, pangandikane:“Sanyata kaya kang Sunkarsakake,iya mangkono bakal kelakone,lan kaya kang Sunrancang, iya mangkono bakal tumindake:

25. Ingsun bakal mbengkas wong Asyur ana ing nagaraningSunpadha Sunidak-idak ana ing gunungingSun;pasangan kang dietrapake ing umatingSun dening wong-wong mau bakal kabuwangmangkono uga momotan kang ditumpangake ing pundhake.”

26. Yaiku rancangan kang wus kadameltumrap salumahing bumi,lan yaiku asta kang kaayatakemarang sakehe bangsa.

27. Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah wus ngrancang,sapa kang bisa murungake?Astane wus kaayatake?sapa kang bisa ngundurake?

Wangsit tumuju marang Filisti

14:28-32

28. Ing taun sedane Sang Prabu Akhas ana wangsit kang mangkene iki:

29. Aja bungah-bungah, he tanah Filisti kabeh,awit sanadyan gadane wong kang nggebug kowe wus tugel,nanging ula iku bakal nurunake ula bedhudhak,lan anake bakal dadi ula naga kang bisa mabur.

30. Panunggalane umatingSun kang asor dhewe bakal oleh pangantuwin para wong miskin bakal manggon kalawan tentrem,nanging turunira bakal Sunpateni kalawan pailan,sarta kekaren-kekarenira bakal Suntumpes.

31. Ngadhuh-adhuha, he gapura! Jerit-jerita, he kutha!Gumetera, he tanah Filisti sakabehe!Amarga ing sisih lor wus ana kukusing perang kang kumelun,lan barisaning mungsuh maju, ora ana kang mundur.

32. Lan kapriye wangsulane marang para utusane bangsa iku?“Pangeran Yehuwah kang masang tetalesing Sion,lan para wong kang nandhang sangsara panunggale umate bakal padha oleh pangayoman ana ing kono.”