Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 33 Kitab Sutji (JAV)

Pangeran Yehuwah iku kang mitulungi Sion lan kang jumeneng dadi ratune

33:1-24

1. Bilai kowe, he tukang ngrusak kang ora karusak dhewe,lan kowe, he tukang nggarong kang ora digarong dhewe!Samangsa wus rampung anggonmu ngrerusak, kowe dhewe bakal karusak;samangsa wus rampung anggonmu nggarong, kowe dhewe bakal digarong.

2. Dhuh Yehuwah, kawula mugi sami paduka welasi,Paduka ingkang sami kawula antos-antos!Paduka mugi karsaa ngayomi kawula sadaya ing saben enjing kalayan asta Paduka,malah kawula mugi sami kaparingan wilujenging salebetipun nandhang karupekan!

3. Rikala mireng gumuruhing swara nalika Paduka jumeneng,para bangsa sami lumajeng tuwin para suku bangsa sami buyar.

4. Wong banjur padha nglumpukake jarahan kayadene walang kang srakah kang mangan pakane;padha ngebyuk kaya panempuhing walang gegrombolan.

5. Pangeran Yehuwah iku dhuwur aluhur, awit akadhaton ing ngaluhur;Sion kagawe kebak kaadilan lan kabeneran.

6. Jaman tentrem bakal nekani kowe;kasugihan kang marakake slamet iku kawicaksanan lan kawruh;wedi-asih marang Sang Yehuwah,iku kang dadi raja branane Sion.

7. Delengen, wong-wong Ariel padha sesambat ana ing dedalan,para utusan kang ngupaya karukunan padha nangis kepati.

8. Lurung-lurung dadi sepituwin wong ora ana siji bae kang lumaku ing dalan.Prajanjian wus diselaki,para seksi wus padha katampik,tuwin manungsa ora digubres.

9. Nagara susah lan aclum;Libanon kisinan lan ambruk mati;Saron wus kaya ara-ara,Basan lan Karmel padha brindhil.

10. Saiki Ingsun bakal jumeneng -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --saiki Ingsun bakal gumregah jumeneng,saiki Ingsun bakal jumeneng jejeg!

11. Sira padha ngetengake suket aking,lan bakal manak damen;kanepsonira kaya geni kang mangsa sira dhewe.

12. Para bangsa bakal padha diobong dadi gampingtuwin bakal kaobong ing geni kaya rerungkudan eri kang dibabadi.

13. He para wong kang adoh, padha rungokna pawarta bab apa kang wus Suntindakake,he para wong kang cedhak, padha nyumurupana prakosaningSun!

14. Para wong dosa ing Sion padha kaget,para wong murtad padha kalimputan ing rasa geter.Iku padha ngucap: “Panunggalan kita sapa ta kang bisa betah manggon ing jero geni kang ngentek-ngentekake iki?Panunggalan kita sapa kang betah manggon ana ing jero pawon geni kang langgeng iki?”

15. Wong kang urip ing sajroning kabeneran,kang tembung-tembunge jujur,kang nampik kauntungan, wohing pameresan,kang ngipatake tangane supaya aja nampani besel,kang nutupi kupinge supaya aja krungu rancangan bab ngwutuhake getih,kang ngeremake mripate, supaya aja sumurup piala,

16. iku kayadene wong kang manggon kalawan tentrem ana ing papan-papan kang dhuwur,betenge iku beteng kang ana ing gunung parang;roti dicawisi, banyu ngombe disadhiyani.

17. Sira bakal ndeleng ratu ing sajroning kamulyane,bakal sumurup nagara kang amba banget.

18. Ing sajroning atinira sira bakal mikir marang pagiris kang uwis-uwis:“Apa wus ora ana juru petung, apa wus ora ana juru timbang,lan apa wus ora ana wong kang ngetung menara?”

19. Sira ora bakal ndeleng maneh bangsa kang ora tata iku,bangsa kang pacelathone ora cetha,dadi ora mangretekake,kang wicarane groyok, dadi ora ana wong kang bisa ngreti.

20. Padha mawasa Sion, kuthaning pahargyan kita!Mripatira bakal ndeleng Yerusalem,papan panggonan kang tentrem, tarub kang ora kaelih-elih,kang pathoke ora bakal kabedhol ing salawase,lan kang dhadhunge ora bakal pedhot.

21. Ana ing kono kita bakal sumurup sapira gedhening kamulyane Pangeran Yehuwah Gusti kita:kayadene panggonan kang kebak kali lan ilen-ilen kang amba;iku ora bakal kaliwatan prau dihayungan,lan prau kapal gedhe ora bakal nyabrang ing kono.

22. Sabab Pangeran Yehuwah iku Hakim kita,Pangeran Yehuwah iku kang paring angger-angger marang kita;Pangeran Yehuwah iku kang jumeneng dadi Ratu kita,Panjenengane bakal ngluwari kita.

23. Dhadhung-dhadhungira wus padha kendho,ora kena kanggo naleni tiyanging layar nganti kenceng ana ing papane,ora kena kanggo menthang layar.Ing wektu iku wong bakal ngedum-edum jarahan kang akeh banget,tuwin wong lumpuh bakal padha ngrayah jarahan.

24. Ora ana wong siji-sijia kang bakal celathu ana ing kono: “Aku lara,”lan sakehe wong kang manggon ing kono bakal kaparingan pangapura tumrap kaluputane.