Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 17 Kitab Sutji (JAV)

Wangsit tumrap Damsyik lan Efraim

17:1-11

1. Wangsit tumrap Damsyik.Sanyata Damsyik ora bakal lestari dadi kutha,mengko bakal dadi tumpukan jugrugan;

2. kampung-kampunge bakal disuwungake ing salawaselan bakal dadi papan kanggo pepanthaning raja kaya,kang mlegung kalawan ora karidhu ing sapa-sapa.

3. Efraim bakal kelangan beteng-betenge,lan pangwasaning karajan bakal sirna saka ing Damsyik,uga kekarene Aram bakal sirna kabehpadha kaya kamulyane wong Israel,mangkono pangandikane Sang Yehuwah,Gustining sarwa tumitah.

4. Ing wektu iku kamulyane Yakub bakal suda,lan kemakmurane bakal susut;

5. kaanane kaya gandum kang digegem arep dienenilan tangane methiki wewulen,utawa kaya wewulen kang dipethik ing wongana ing lembahe wong Refaim.

6. Iku bakal ana turahane kanggo asagankaya nalika wong ngerog woh jaitun,ana siji loro kang kari ing pucuke,lan ana sawatara ing pang-pange,mangkono pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel.

7. Ing wektu iku manungsa bakal mandeng marang Panjenengane kang nitahake, lan mripate bakal nyawang marang Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel;

8. ora bakal mandeng marang misblyah-misbyah gaweane tangane dhewe, lan ora bakal nyawang marang garapaning tangane, yaiku tugu-tugu brahala lan padupan-padupan.

9. Ing wektu iku kutha-kuthanira bakal kasuwungake kaya kutha-kuthane wong Hewi lan wong Amori kang padha ditinggal marga saka wong Israel, satemah banjur dadi sepi mamring.

10. Awit sira wus lali marang Gusti Allah kang wus paring kaslametan marang sira,lan ora eling marang gunung paranging kakuwatanira.Mulane sanadyan sira yasa taman kang endahkang sira tanduri cangkokan saka ing nagara manca,

11. sanadyan nalika sira tandur sira ndadekake suburing thukule,lan ing wektu esuk anggonira nandur cangkokan ndadekake kembange,nanging panenane bakal enggal sirna ing dinaning pilaralan sangsara kang ngedab-edabi.

Wangsit tumrap Asyur

17:12-14

12. Bilai! Gumerahe bangsa-bangsa akeh,kang padha gumeder kaya ombaking sagara kang gumleger!Ramening suku-suku bangsa,kang padha rame kaya gumuruhing banyu kang ngedab-edabi.

13. Para suku bangsa padha gumerah kaya gumuruhing banyu gedhe;nanging Pangeran Yehuwah paring deduka,satemah banjur padha lumayu adoh,kalawan kesusu kaya mrambut ing panuton kang kabur ing angin,lan kaya dhedhak katiyup ing lesus.

14. Bareng ngarepake sore, lah ana pagiris!Sadurunge esuk, wus ora ana kabeh!Yaiku pandumane wong-wong kang padha ngrayah kita,sarta iya iku kang katemtokake tumrap para wong kang ngrampasi kita.