Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 23 Kitab Sutji (JAV)

Wangsit tumrap Tirus lan Sidon

23:1-18

1. Wangsit tumrap Tirus.Ngadhuh-adhuha, he kapal Tarsis,sabab Tirus wus rusak,omahmu utawa pelabuhanmu wus ora ana!Nalika isih padha ana ing nagarane wong Kitimbab iku wus disumurupake.

2. Padha dheleg-dhelega, he kang padha manggon ing pasisir,he sudagar Sidon,kongkonamu padha nyabrang ing sagara,lan lelayar ing samodra gedhe;

3. barang-barang kang dilebokake marang Sidon yaiku gandum saka ing Sihor,lan pametune wilayah Nil,satemah kutha iku dadi pasar kanggo para bangsa.

4. Nandhanga wirang, he Sidon, sabab sagara,betenge sagara, celathu mangkene:“Aku ora tau uwat lan ora tau manak,aku ora tau nggulawenthah jejakalan ora tau ngopeni prawan-prawan.”

5. Samangsa kabar bab Tirus iku tekan ing Mesir,wong-wong bakal padha gumeter krungu bab iku.

6. Padha ngungsia menyang ing Tarsis,padha sesambata, he kang padha manggon ing tanah pasisir!

7. Iki apa kuthamu kang sumyak-sumyak,kang asale saka ing jaman kuna?Wonge wus padha lunga menyang ing panggonan kang adohlan dadi wong neneka ana ing kana.

8. Sapa kang mutus mangkene ikitumrap Tirus, kutha kang tau ngganjar makutha,kang sudagar-sudagare para panggedhelan wong-wonge kang dagang para wong mulya ing bumi?

9. Pangeran Yehuwah Gustining para tumitah kang wus damel putusan mangkonokanggo nyirnakake piangkuh,kanggo ngesorake sakehe kang endahlan sakehe wong mulya ing bumi.

10. Garapen pategalanmu kaya kang ana ing pinggiring bengawan Nil, he putri Tarsis,panggonan-panggonan kanggo ndandani kapal wus ora ana!

11. Pangeran Yehuwah wus ngayatake astane marang ing sagaralan damel karajan-karajan padha gumeter;Panjenengane wus dhawuhsupaya bettenge Kanaan padha kasirnakake.

12. Sarta wus ngandika:“Sira ora bakal bungah-bungah maneh,he prawan kang wus karusak, he putri Sidon!Ngadega, ngungsia marang wong Kitim!Ana ing kono uga bakal ora ana panggonan kang nyenengake tumrap sira.”

13. Delengen nagarane wong Kasdim! Iya bangsa iku kang nindakake mangkono, dudu wong Asyur. Iku kang padha ngulungake Tirus marang kewan-kewan ing ara-ara samun; iku wus padha ngedegake menara-menara pangepungan lan wus nggempur puri-purining kutha iku sarta ndadekake gempuran kutha iku.

14. Sesambata, he kapal-kapal Tarsis,sabab betengmu wus karusak.

15. Ing nalika iku Tirus bakal ora dielingi pitung puluh taun lawase, padha karo yuswaning ratu. Sawuse pitung puluh taun, Tirus bakal ngalami apa kang tumanduk marang wanita tunasusila kang kamot ing kekidungan iki:

16. “Nggawaa clempung,ngubengana kutha,he wanita tunasusila kang wus ora kaelingan!Unekna kang apik,sesindhena kang warna-warna,supaya kowe dielingi ing wong.”

17. Lan sawuse kliwat pitung puluh taun, Sang Yehuwah bakal nggalih marang Tirus, satemah banjur tampa opahing kanisthane maneh, lan banjur bakal tumindak nistha maneh karo sakehing karajan ing salumahing bumi.

18. Babathene lan opahing kanisthane bakal suci kagem Sang Yehuwah, ora bakal diendheg utawa disimpen, nanging bebathene iku bakal kanggo nganakake pangan kang cukup lan sandhangan kang endah kanggo para wong kang padha manggon ing ngarsaning Yehuwah.