Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yesaya 16 Kitab Sutji (JAV)

1. Wong-wong padha ngirimake cempemarang pamarentahing nagara,saka ing Sela ngliwati pasamunanmenyang ing gununge putri Sion.

2. Kaya manuk kang mabur lunga,lan isining susuh kang kagusah,kaya mangkono anake wadon Moabing pasabrangan-pasabranganing kali Arnon.

3. “Menehana pitutur,nggegegana wewenang,dadia pangeyuban kang edhuming wayah tengange;wong-wong kang kabuwang padha umpetna,aja medharake bab wong kang padha keplayu!

4. Para wong kang kabuwang saka ing Moabcikben padha mondhok ing panggonanmu,dadia papan pandhelikane wong-wong ikutumrap kang arep nyirnakake!Samangsa pangroda-peksa wus ora ana,pangrusak wus kapungkurlan wong ambek siya wus sirna saka ing nagara,

5. banjur ana dhampar kang bakal kaadegake marga saka sih-kadarmanlan iku bakal tansah dilenggahi ana ing tarube Sang Prabu Dawuddening sawijining hakim kang njejegake kaadilan,lan kang enggal-enggal nindakake kabeneran.”

6. Aku wus padha krungu bab angkuhe Moab,pancen angkuh banget iku,bab kumlungkunge, angkuhe lan sumengite,sarta anggone ngoceh kang ora bener.

7. Mulane cikbene wong Moab ngadhuh-adhuh,kang siji marga saka sijine, cikbenkabeh padha ngadhuh-adhuh.Marga kelingan marang kuwih kismis saka ing Kir-Haresetcikben padha sesambat lan remuk babar pisan!

8. Amarga kebon-kebon ing Hesybon lan wit anggur ing Sibmawus padha nglayung;para kang nyekel pangwasa tumrap bangsa-bangsawus padha mbabadi wit-wite anggur kang becik dhewe,kang biyen ngembyah tekan ing Yaezerlan mrambat tekan ing pasamunan;pang-pange pating tlolortekan ing sabranging sagara.

9. Mulane aku melu nangis kaya Yaezermarga saka wit anggur ing Sibma mau;kowe arep daktelesi kalawan eluhku,he Hesybon lan Eleale,amarga ing mangsa ketiga trep ing mangsa panenmungsuhmu nempuh kalawan alok perang.

10. Wus sirna kabungahan lan surak-suraksaka ing kebon wowohan;wus ilang saka ing kebon-kebon anggurswara giyak-giyak lan surak-surak;wus ora ana kang ngidak-idak ing papan pameresan,anggone sumyak-sumyak wus leren.

11. Awit saka iku kaya dene cumengkling ing clempung,iya kaya mangkono panjeriting atiku ndeleng kaanane Moab,lan batinku rontog nyumurupi kaanane Kir-Heres.

12. Mulane sanadyan Moab ngibadahlan dilabuhi ngrekasa banget ana ing tengger pangurbananlan lumebu ing pasucene prelu ndedonga,ora bakal oleh apa-apa.

13. Yaiku pangandika kang kalairake dening Sang Yehuwah bab Moab ing wektu kepungkur.

14. Mulane saiki Pangeran Yehuwah ngandika mangkene: “Ing sajroning telung taun, manut wektu panyambut-gawene prajurit opahan, kamulyane Moab kalawan karameane kang gedhe, bakal dadi cecamahan, lan wong kang kari bakal sethithik banget lan ora kwasa.”