1. Rungokna pangandika iki, he para turune Yakub,kang ngarani awakira dhewe nganggo jeneng Israellan kang padha dadi turune Yehuda,kang sumpah demi asmane Pengeran Yehuwahtuwin ngandhemi Gusti Allahe Israel-- nanging ora kalawan temenan lan tulusing ati --
2. malah kang padha nyebut awakira dhewe manut kutha sucilan sumendhe marang Gusti Allahe Israel,Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah asmane;
3. pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Lelakon-lelakon kang wus kapungkur wus Sunwartakake wiwit ing jaman kuna,iku wus Sunngandikakake lan wus Sunpratelakake.Sawuse mangkono iku banjur dadakan Suntindakakeuga sarta iku kabeh wus padha kelakon.
4. Awit saka iku Ingsun sumurup, manawa sira iku wangkal,wangkot lan nggugu karepira dhewe,
5. mulane Ingsun martakake bab iku wiwit ing kuna mula;sadurunge iku kelakon, wus Sunpangandikakake marang sira,supaya sira aja celathu: Brahalaku kang nindakake iku,recaku tatahan lan recaku cithakan kang ndhawuhake iku.
6. Sira wus krungu bab iku kabeh lan saiki sira ndelenga;apa sira ora padha gelem ngakoni dhewe?Ingsun paring pawarta bab prakara-prakara kang anyar wiwit saiki,tuwin bab-bab kang sumimpen kang durung sira sumurupi.
7. Lagi saiki bab-bab iku anggone kaanakake ora dhek biyen;sadurunge sira ora krungu bab iku,iku supaya sira aja celathu: Aku pancen wus sumurup kok!
8. Sira ora krungu utawa sumurup,uga kupingira ora kawengakake wiwit biyen mula;nanging Ingsun wus nguningani, manawa sira tumindak kiyanat kang nistha banget,lan wong ngarani sira: wong kang mbalela wiwit ana ing sajrone guwa-garba.
9. Marga saka asmaningSun Ingsun ngampet dukaningSunlan marga saka misuwuringSun,Ingsun paring palimirma marang sira, satemah sira ora Sunsirnakake.
10. Lah sira wus Sundadekake murni, nanging ora kaya salaka,nanging sira wus Sunuji ana ing pawoning kasangsaran.
11. AnggoningSun bakal nindakake iku marga saka Ingsun, iya marga saka Ingsun piyambak,amarga asmaningSun kok arep kanajisake!Ingsun ora bakal maringake kamulyaningSun marang liyane!”
12. “Rungokna Ingsun, he Yakub,lan sira Israel kang Suntimbali!Ingsun iki tetep ora owah-owah, Ingsun iki kang kawitan,lan uga Ingsun kang wekasan!
13. AstaningSun kang uga nalesi bumi,tuwin astaningSun tengen kang njereng langit.Nalika Ingsun nyebut jenenge,banjur padha muncul jumedhul kabeh.
14. Sira padha nglumpuka kabeh lan ngrungokna!Sapa panunggalane kang mratelakake iki kabeh?Wong kang kinasihan dening Pangeran Yehuwahbakal nindakake karsaning Yehuwah tumrap Babillan ngatonake kakiyataning astane Sang Yehuwah marang wong Kasdim.
15. Ingsun, iya Ingsun kang ngandika mangkono tuwin kang nimbali uga,Ingsun kang nekakake wong iku lan sakehing tumindake bakal kasembadan.
16. Padha nyedhaka ing ngarsaningSun, iki rungokna:Wiwit biyen Ingsun ora tau ngandika kalawan sidhemanlan sajrone bab iku kelakon, Ingsun ana ing kono.”Tuwin saiki Gusti Allahngutus aku kalawan Rohe.
17. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Juru Panebusmu,Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel:“Iya Ingsun iki Yehuwah, Allahira,kang mulang marang sira bab apa kang maedahi,kang nuntun sira ana ing dalan kang kudu sira liwati.
18. Manawa sira nggatekake marang dhawuh-dhawuhingSun,tentrem rahayunira bakal kaya kali kang ora tau asat,lan kabegjanira bakal terus luber kaya ombaking sagara kang ora tau leren.
19. Turunira bakal kaya wedhituwin anak-putunira kehe kaya laslasane;jenenge ora bakal kasirnakakeutawa kasingkirake saka ing ngarsaningSun.”
20. Padha metua saka ing Babil, padha lumayua saka ing Kasdim!Bab iki wartakna lan kabarna kalawan swaraning surak-surak!Iku giyarna nganti tekan ing poncoting bumi!Pratelakna: “Pangerna Yehuwah wus nebus Yakub abdine!”
21. Wong iku padha ora kasatan,nalika katuntun dening Panjenengane ngliwati ara-ara samun;Panjenengane ngwedalake banyu saka ing gunung parang.Gununge parang kebengkah banjur metu banyune.
22. “Para wong duraka padha ora kadunungan tentrem rahayu!”mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.