1. Благословувај Го Господа, душо моја! Господи, Боже мој, Ти си многу велик! Облечен си со величество и убавина!
2. Наметнат со светлина како со наметка! Небото го оптегна како шатор,
3. ги изгради Твоите дворци над водите. Ја правиш Својата кола од облаци, патуваш врз крилјата на ветровите.
4. Ги правиш ангелите Свои духови, а вжарениот оган за Твои слуги.
5. Земјата ја постави врз нејзините основи, не ќе се разлулее низ вечни времиња.
6. Ја покри со водени бездни како со облека, водите стоеја над планините;
7. се повлекоа од Твоите заканувања, се стресоа од Твоето грмење.
8. Планините се издигнаа, долините се спуштија, на местото што им го одреди.
9. Ја одреди границата, што не смеат да ја преминат, за да не ја покријат пак земјата.
10. Изворите ги навртуваш во потоци, што шумат меѓу планините.
11. Тие ги напојуваат сите полски животни, дивите ослиња ја гаснат жедта во нив.
12. Небесните птици се гнездат покрај нив, и пеат меѓу гранките.
13. Ти ги натопуваш планините од Твоите дворци, земјата се наситува од плодовите на Твоите раце.
14. Ти правиш да никне трева за добитокот, и зеленчук за потребите на човекот, за да вади леб од земјата.
15. И вино, што го развеселува човечкото срце; да го освежи лицето со масло, и лебот да го зајакне човековото срце.
16. Господовите дрва се наситија со храна, ливанските кедри, што Тој ги посади.
17. Таму се гнездат птиците, а елките се живеалиште на штркот.
18. Високите планини им даваат засолниште на дивите кози, а пештерите на јазовците.
19. Ти ја создаде месечината, за да ги означува времињата, и сонцето знае каде треба да зајде.
20. Кога ја распростираш темнината и ноќта се спушта, тогаш низ неа скришно шетаат горските животни.
21. Лавчињата рикаат по плен и бараат храна од Бога.
22. Штом сонцето ќе огрее, ги снемува и легнуваат во своите легла.
23. Тогаш човекот излегува на дневна работа, и на труд до вечерта.
24. Колку се бројни Твоите дела, о Господи! со мудрост направи сè: земјата е полна со Твои созданија.
25. Ене го големото и широко море, низ него се движат безбројни лазачи, мали и големи животни.
26. Оттаму поминуваат кораби, морското чудовиште, што го создаде да се игра во него.
27. И сите овие чекаат на Тебе, за да ги нахраниш на време.
28. Ако им даваш, тогаш собираат. Ако ја отвориш раката, се наситуваат со блага.
29. Скриеш ли го Своето лице, тогаш се растажуваат; ако им го одземеш здивот, умираат и пак се враќаат во прав.
30. Го испраќаш Својот Дух, пак се создаваат, и така го обновуваш лицето на земјата.
31. Нека трае довека Господовата слава: нека се радува Господ во Своите дела!
32. Тој ја погледна земјата, и таа се стресе, кога ги допира планините, тие се задимуваат.
33. Ќе Му пеам на Господа додека сум жив, ќе Му свирам на мојот Бог додека суштествувам.
34. Ќе Му биде мило моето размислување! Јас ќе се радувам во Господа.
35. Нека ги снема грешниците од земјата, и нека ги нема веќе беззакониците! Благословувај Го Господа, душо моја! Алилуја!