поглавја

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Стар Завет

Нов Завет

Псалми 74 БИБЛИЈА (Свето Писмо): Стариот и Новиот Завет (MKB)

1. Асафово учење. Боже зошто нè отфрли засекогаш, зошто врие Твојот гнев против овците на Твоето пасиште?

2. Спомни си за собранието што го придоби одамна, племињата што ги искупи како Свое наследство, и Сионските Планини, каде што си Се населил.

3. Зачекори кон вечните урнатини; непријателот разори сè во Светилиштето.

4. Твоите противници викаа на средина на Твоето собрание, своите знаци ги поставија како знаци на победата.

5. Беа како оние што мавтаат со секира по густи шуми.

6. И сега со секира и чекан ги кршеа резбите.

7. Го предадоа на оган Твоето Светилиште, го онечистија до земја Живеалиштето на Твоето име.

8. Рекоа во своето срце: „Ги истребивме заедно; изгорете ги сите Божји светилишта на земјата!”

9. Не ги гледавме своите знаци, нема веќе пророци, и никој меѓу нас не знае до кога...

10. О Боже, уште до кога непријателот ќе се потсмева? Дали непријателот ќе го презира Твоето име довека?

11. Зошто ја повлекуваш раката и зошто ја криеш во крило Својата десница? Оттргни ја од своето крило, погуби ги!

12. Но, Бог е мој Цар од древноста, Тој, Кој спасува среде земјата!

13. Ти, со Својата сила, го расече морето, ги смачка главите на морските чудовишта, во водите.

14. Ти му ги скрши главите на Левијатана! Го даде за храна на народите пустински.

15. Ти овозможи да потечат извор и буица, Ти ги пресуши непресушливите реки.

16. Денот е Твој и ноќта е Твоја, Ти ги зацврсти месечината и сонцето;

17. Ти ги создаде сите граници на земјата, Ти ги создаде летото и зимата.

18. Спомни си за ова: Господи, непријателите Ти се потсмеваа, и безумен народ го похули Твоето име.

19. Не предавај му го на јастребот животот на грлицата Твоја, и не заборавај го никогаш животот на Твоите сиромаси!

20. Погледај на Својот Завет, зашто темните катчиња на земјата се полни со живеалишта на насилства.

21. Не оставај угнетуваниот да замине засрамен: нека бедниот и немоќниот Го фалат Твоето име!

22. Стани, Боже, заземи се за Своето дело, спомни си за навредата што безумникот Ти ја нанесува секој ден.

23. Не заборавај го гласот на Своите непријатели: вревата на бунтовниците уште се крева кон Тебе!