1. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:“Lah, Ingsun ngebahake semangat pangrusaktumrap Babil lan wong ing tanah Kasdim.
2. Ingsun bakal ngutus juru napeni kang bakal napenilan nyaponi nagarane nganti resik,amarga anggone ngepung ing dinaningkarubedan saka ing keblat papat.
3. Bala pemanah menthanga gandhewaneincerna marang kang nginceng,lan wong kang aklambi kere!Aja ngeman marang para nom-nomane,sakehing wadya-balane tumpesen!
4. Para wong kang padha pinatenan bakal ambrukana ing nagarane bangsa Kasdimlan wong kang tatu abot ana ing lurung-lurunge.
5. Lah Israel lan Yehuda ora ditinggaldadi randha dening Sang Yehuwah,Gusti Allahe kang sarwa dumadi,amarga nagarane wong Kasdim iku wis kebak kaluputanana ing ngarsane Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
6. Lumayua saka ing tengahe tanah Babil,saben wong goleka slameting nyawane,supaya sira aja padha katut katumpes marga saka kaluputane!Amarga iki dinaning piwalese Sang Yehuwah;Panjenengane ngganjar marang para wong Babil.
7. Maune Babil iku kaya tuwung kencanaana ing astane Sang Yehuwah,kang ngendemi wong salumahing bumi.Para bangsa padha ngombe anggure,yaiku jalarane padha dadi edan.
8. Dumadakan Babil ambruk lan remuk;tangisana Babil iku!Jupukna lenga boreh kanggo nambani tatune,bokmanawa bisa waras!
9. Maune aku arep padha nambani Babil,nanging ora bisa waras.Tinggalen bae,payo padha mulih menyang tanahku dhewe-dhewe!Sanyata paukumane wus sundhul ing langit,nganti papak karo mega!
10. Sang Yehuwah wus ndadosake nyatasakehing kabeneran kita;payo padha nyritakake pakaryane Sang Yehuwah,Gusti Allah kita ana ing Sion!
11. Panahe padha lancipana,tameng-tameng padha cepakna!Sang Yehuwah wus nggigah semangate para ratuing Media,amarga rantamane nglawan Babil iku yaiku murih sirnane,iku pamalese Sang Yehuwah, kanggo malesake padalemane kang suci.
12. Acungna tunggul-tunggule marang balowartine Babil,pajagane santosakna!Para wong jaga padha prenahna,nganakna cegatan!Amarga Sang Yehuwah wus ngrantamlan uga bakal nindakake apa kang wus kagem ngancam wong kang manggon ing Babil.
13. He kowe kang padha manggon ana ing pinggiringbengawan lan sugih raja-brana,iki wus tekan ing wekasaning umurmu,wus tekan ing watesing uripmu!
14. Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadiwus supaos demi sarirane piyambak:Sanadyan sira kebak manungsa nganti kaya walang,nanging wong bakal padha nguwuh marang sirapanguwuhing perang.
15. Sang Yehuwah kang nitahake bumi sarana pangwasane,kang nalesi jagad klawan kawicaksanane,lan kang mbeber langit klawan limpading galihe.
16. Samangsa Panjenengane ngedalake swantene,gumrujug saraning banyu ing langit,Panjenengane nginggahake pedhut lan megasaka ing poncoting bumi,lan damel kilat bareng lan udansarta ngedalake angin saka ing susuhe.
17. Saben wong iku satemene bodho, ora duwe kawruh,lan saben kemasan bakal nandhang wirangmarga reca ukir-ukiran garapane.Amarga reca cor-corane iku goroh,ora kadunungan nyawa.
18. Sakabehe iku muspra,gegaweane mung dadi pepoyokanlan bakal kalebur ing wektutumibaning paukuman.
19. Ora mangkono mungguh Panjenenganekang dadi pandumane Yakub,amarga Panjenengane kang nitahakesamubarang kabeh,lan Israel dadi taler kagungane,asmane sinebut Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
20. Sira iku maune dadi gada tumrap Ingsun,gegamaning perang:Kalawan sira Ingsun ngremuk para bangsa,kalawan sira Ingsun nyirnakake krajan-krajan.
21. Kalawan sira Ingsun ngremuk jarandalah kang nunggangi,kalawan sira Ingsun ngejur kareta perangdalah kang nunggang.
22. Kalawan sira Ingsun ngremuk wong lanang lan wong wadon,kalawan sira Ingsun ngejur wong tuwa lan wong anom,kalawan sira Ingsun ngejur jaka lan prawan,
23. kalawan sira Ingsun ngremuk para pangon lanpepanthaning wedhuse,kalawan sira Ingsun ngremuk petani lan sapikang kanggo mluku,kalawan sira Ingsun ngejur para bupati lanpara panggedhe!
24. Apadene Ingsun bakal paring piwales marang Babil lan sakehing wong Kasdim marga saka sakehing pialane, kang ditandukake marang Sion, kaya kang sira sipati dhewe. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25. He gunung pangrusak,lah, Ingsun dadi mungsuhira,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --kang nglebur salumahing bumi!Ingsun bakal ngagagake astaningSun marang sira,nggolingake sira saka ing parang-paranglan ndadekake sira dadi gunung geni kang wis sirep.
26. Wong ora bakal njupuk watu saka sira kanggo watu pepojokutawa tetates,nanging sira bakal dadi panggonan kang garing ing salawase.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
27. Ngadegna tunggul ana ing bumi,ngunekna kalasangka ana ing tengahe para umat,para bangsa padha samektakna ing perangnglawan Babilbalane karajan-karajan kumpulna-- Ararat, Mini lan Askenas --ngadegna senapati nglawan Babil,ngajokna jaran-jaran kang kehe kaya walang!
28. Samektakna para bangsa marang perang,para ratu ing Media,karo para bupati lan para panggedhene,lan sadhengah nagara kang dibawahake.
29. Bumi gonjang-ganjing lan horeg,amarga rantamane Sang Yehuwahtumrap Babil lagi katindakake,yaiku supaya nagara Babil dadi tanah kang cengkar,lan ora ana kang ngenggoni.
30. Para prawiraning Babil wus padha leren anggone perang,padha thenguk-thenguk ana ing beteng-beteng,kuwanene wus ilang,wis dadi kaya wong wadon.Omah-omahe wus kaobong,slaraking gapurane tugel!
31. Playangan kilat lumayu susul-sumusul.Para juru warta padha susul-sumusul,padha nyaosi kabar marang ratu ing Babil,yen kuthane wis padha diejegi saka ing keblat papat,
32. sabrangane wus padha diejegi,beteng-beteng kang kanggo nanggulangi wus diobongi,para prajurit wis padha giris.
33. Sebab mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel:Putri ing Babil iku kayadene pamipitan,ing wektune wong ngiles-iles.Sadhela engkas bakal wus mangsa panen.
34. Aku dimangsa, dijuwing-juwing dening Sang Prabu Nebukadnezar,ratu ing Babil,diselehake kaya mangkok kothong.Panjenengane nguntal aku kaya naga,kang wetenge kebak pangananku kang enak-enak,aku dibuwang.
35. Babil katampeka ing panganiaya lan paniksa kang pancena tumempuh marang aku:kaya mangkono kudune celathune wong ing Sion,getihku cikben tumempuh marang wong ing Kasdim,kaya mangkono kudune ujare Yerusalem.
36. Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Lah, Ingsun bakal ngembani prakaranira, lan malesake sira:Ingsun bakal ngasatake sagaranelan mateni sumbere banyu.
37. Babil bakal dadi tumpukan gempuran,pandhelikane asu ajag,panggonan kang marakake ngungun lan ngeses-ngeseslan dadi cecampahan,ora ana kang ngenggoni.
38. Padha bebarengan nggero kaya singa nom,lan nggereng kaya anak singa.
39. Manawa wus padha krasa sumuk,Ingsun bakal nyawisi bujana,bakal Sunendemi supaya mumet,lan banjur ambruk ing salawas-lawase,sarta ora bakal bisa tangi maneh.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
40. Ingsun bakal ngebrukake wong-wong iku,kang nuli disembeleh kaya cempe,sarta kaya wedhus gembel lan wedhus jawa lanang.
41. Kapriye dene kutha Sesakh,kang dadi pangalemaning jagadbisa kabedhah lan diebroki!Kapriye dene Babil banjur dadi marganetrenyuh mawor gumun ana ing antarane para bangsa!
42. Sagara wus rob ngelebi tanah Babil,alun-alune gumuruh ngebyuki.
43. Kutha-kuthane wus dadi tanah ludhes,tanah mati lan ara-ara samun,kang ora didunungi manungsalan ora diambah ing wong siji-sijia.
44. Ingsun bakal ngukum Bathara Bel ing Babil,lan mutahake apa kang wus diuntal.Bangsa-bangsa ora bakal ndilir maneh,amarga balowartine Babil uga wus jugrug.
45. He umatingSun, metua saka ing antarane!Saben wong nylametna nyawane saka ing bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad!
46. Atinira aja kekes lan giris marga saka pawarta kang keprungu ana ing nagara: manawa ing taun iki kang sumebar kabar iki lan ing taun ngarep kabar iku, manawa kekerasan saya ndadra ana ing nagara sarta manawa pangwasa kang wengis nglawan padha wengis.
47. Mulane lah, bakal tumeka ing titi-mangsane, Ingsun nglebur reca-reca ing Babil; sawrataning nagarane bakal nandhang wirang lan sakehing wong kang pinatenan padha ambruk ana ing satengahe.
48. Dene langit lan bumi lan sakehe kang padha ana ing kono bakal rame nyuraki Babil, samangsa para juru pangrusak teka saka ing lor. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
49. Babil bakal ambruk marga wong kang padha mati ing antarane Israel padha kaya wong ing saindenging jagad kang mati dening Babil.
50. Kowe, wong kang padha oncat saka ing pedhang, padha lungaa, aja mandheg-mandheg! Elinga marang Sang Yehuwah ing tanah kang adoh lan Yerusalem timbula maneh ana ing atimu!
51. Kawula sami isin, amargi kula mireng pawartos bab pamada lan panyamah ingkang ngebeki bumi, dene tiyang ngamanca sami mlebet ing papan-papan suci ing padalemanipun Sang Yehuwah.
52. Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah bakal tumeka ing titi-mangsane Ingsun bakal nglebur reca-recane lan ing saindenging nagarane wong bakal padha nggluruh marga tatu sinuduk.
53. Sanadyan Babil mumbula tekan ing langit lan yasa beteng-beteng ana ing papan kang dhuwur, nganti ora kena diparani, atas dhawuhingSun iku bakal ditekani para juru pangrusak, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
54. Mara rungokna! Pasambat saka ing Babil lan karusakan kang banget saka nagarane bangsa Kasdim!
55. Amarga Pangeran Yehuwah ngrusak tanah Babil lan nglerenake swarane kang sora. Sanadyan alun-alune gumuruh kaya banyu gedhe lan swarane saya rame,
56. ewasamono para juru pangrusak bakal nekani tanah Babil, para prawirane bakal padha dicekeli lan gandhewane bakal padha remuk, amarga Sang Yehuwah iku Gusti Allah kang paring piwales; Panjenengane mesthi bakal nandukake piwales.
57. Ingsun bakal ngendemi para pangarepe, para wonge kang wicaksana, para bupatine, para panggedhene lan para prawirane, temah padha ambruk keturon ing salawas-lawase, ora bakal tangi maneh. Mangkono pangandikane Sang Nata, kang asmane: Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
58. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi:Balowartine Babil kang kandelbakal digempur nganti warata karo lemah,gapura-gapurane kang dhuwur bakal diobong,satemah kangelane para bangsa padha tanpa gunalan kesel-sayahe para talering bangsa mung padhadadi pakaning geni bae.”
59. Piwelinge Nabi Yeremia marang Sang Seraya bin Neria bin Makhseya, nalika Sang Seraya ndherek tindake Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, menyang ing Babil, nalika ing taun kang kaping pate jumenenge. -- Sang Seraya iku ing wektu iku dadi kepala ubarampening kraton. --
60. Nabi Yeremia wus nulisi ing kitab sakehing bilai, kang bakal nempuh Babil yaiku sakehing pangandika kang tinulisan ana ing kono tumrap Babil. --
61. Pangandikane Nabi Yeremia marang Sang Seraya: “Manawa kowe tekan ing Babil, mbudidayaa, supaya kowe bisa macakake sakehing pangandika iki,
62. lan munjuka: Dhuh Yehuwah, Paduka sampun ngandika tumrap kitha punika, bilih badhe Paduka tumpes saisinipun sadaya, ngantos boten wonten ingkang ngenggeni, inggih manungsa inggih kewan, lan kitha punika badhe dados tanah ingkang pejah ing salami-laminipun!
63. Manawa anggonmu macakake layang iki wis rampung, nuli bandhulana watu lan cemplungna ing bengawan Efrat
64. kambi ngucapa: Kaya mangkene bakal amblese kutha Babil lan ora bakal timbul maneh, marga saka sakehing bilai kang Suntempuhake marang kutha iku.”Tekan samene pangandikane Nabi Yeremia.