Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Yeremia 38 Kitab Sutji (JAV)

Nabi Yeremia dicemplungake ing sumur; ditulungi dening Ebed-Melekh

38:1-13

1. Nanging Sefaca bin Matan, Gedalya bin Pasyhur, Yukhal bin Selemya lan Pasyhur bin Malkia padha krungu tembung kang tanpa pedhot diucapake dening Nabi Yeremia marang sakehing wong:

2. “Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Sing sapa manggon ana ing kutha kene bakal mati dening pedhang, kaliren utawa pageblug; nanging sing sapa metu saka kene nemoni bala Kasdim, iku bakal lestari urip, nyawane bakal dadi rayahane lan dheweke lestari urip.

3. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Kutha iki bakal diulungake marang ing tangane balane ratu ing Babil, bakal dibedhah.”

4. Para panggedhe mau nuli padha munjuk marang Sang Prabu: “Saenipun tiyang punika dipun pejahi! Ujer sarana ngucap makaten punika piyambakipun nglemesaken semangatipun para prajurit, ingkang taksih manggen wonten ing kitha ngriki, punapadene semangatipun rakyat sadaya. Sayektos, tiyang punika boten ngudi dhateng karaharjaning bangsa, nanging cilakanipun.”

5. Sang Prabu Zedhekia ngandika: “Prayoga, wong iku ana ing tanganira! Amarga ratu ora bisa nindakake apa-apa, kang nyulayani sira!”

6. Wong-wong iku banjur padha nyekel Nabi Yeremia lan dicemplungake ing sumur kagungane Pangeran Malkia kang ana ing plataran pajagan; anggone nyemplungake Nabi Yeremia mawa dhadhung. Sumure iku asat, mung ana endhute, dadine Nabi Yeremia nuli ambles ana ing endhutan kono.

7. Nanging nalika keprungu dening Ebed-Melekh, wong Etiopia iku -- dheweke iku sawijining abdidalem kaputren, kang manggon ana ing kraton -- manawa Nabi Yeremia kacemplungake ing sumur -- nalika samana Sang Prabu pinuju lenggah ana ing gapura Benyamin --,

8. Ebed-Melekh banjur metu saka ing kraton sarta munjuk marang Sang Prabu:

9. Dhuh Gusti kawula Sang Prabu, pandamelipun tiyang-tiyang punika awon tumrap Nabi Yeremia, inggih punika anggenipun nyemplungaken piyambakipun ing sumur, piyambakipun temtu pejah kaliren wonten ing ngriku! Amargi ing kitha rotinipun sampun telas.”

10. Sang Prabu nuli paring dhawuh marang Ebed-Melekh, wong Etiopia iku, pangandikane: “Ngajaka wong telu, Nabi Yeremia entasna, sadurunge mati!”

11. Ebed-Melekh banjur ngajak wong telu mlebu ing kadhaton ing gudhang sandhangan, papan pasimpenan barang-barang; ana ing kono njupuk sandangan gombal-gombalan lan amoh-amohan, nuli ngudhuni tali marang Nabi Yeremia, kang ana ing sumur iku.

12. Ebed-Melekh, wong Etiopia banjur nguwuh-uwuh marang Nabi Yeremia: “Sandhangan gombal-gombalan lan amoh-amohan punika panjenengan trapaken ing sangandhapipun cangklakan panjenengan, minangka ganjelipun tangsul!” Nabi Yeremia banjur tumindak mangkono.

13. Wong-wong mau banjur narik taline lan ngentasake Nabi Yeremia saka ing sumur. Mangkono dadine Nabi Yeremia manggon tetep ana ing plataraning pajagan.

Pirembugan kang wekasan karo Sang Prabu Zedhekia

38:14-28

14. Sang Prabu Zedhekia ndhawuhi wong nyowanake Nabi Yeremia marang ing ngarsane ana ing gapura katelu ing padalemane Sang Yehuwah. Pangandikane Sang Prabu marang Nabi Yeremia: “Kula badhe miterang satunggaling prakawis dhateng sampeyan, sampun ngantos nutupi satunggal-tunggala dhateng kula!”

15. Atur wangsulane Nabi Yeremia marang Sang Prabu Zedhekia: “Saupami kawula ngaturaken dhateng panjenengan dalem, panjenengan dalem rak badhe mejahi kawula, ta? Saha manawi kawula ngaturi rembag panjenengan dalem mesthi boten kadhahar!”

16. Sang Prabu Zedhekia nuli supaos dhedhemitan marang Nabi Yeremia, pangandikane: “Demi asmanipun Sang Yehuwah ingkang gesang, ingkang maringi nyawa punika dhateng kula sadaya, sampeyan boten badhe kula pejahi lan boten badhe kula pasrahaken dhateng para tiyang ingkang sami ngarah dhateng nyawa sampeyan punika!”

17. Sawuse mangkono Nabi Yeremia nuli matur marang Sang Prabu Zedhekia: “Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahipun Israel: Manawa sira metoni lan masrahake uripira marang para prawirane ratu ing Babil, nyawanira bakal ingayoman lan kutha iki ora bakal kaobong; sira dalah sakulawarganira bakal lestari urip.

18. Nanging manawa sira ora masrahake uripira marang para prawirane ratu ing Babil, kutha iki bakal dipasrahake marang tangane wong Kasdim, banjur bakal kaobong; sira dhewe bakal ora bisa oncat saka ing tangane.”

19. Sang Prabu Zedhekia nuli ngandika marang Nabi Yeremia: “Kula ajrih dhateng para tiyang Yehuda ingkang sampun sami mbalik tumut tiyang Kasdim punika, temah kula badhe dipun angge gegujengan.”

20. Unjuke Nabi Yeremia: “Prakawis punika boten badhe kelampahan! Kawula aturi miyarsakaken pangandikanipun Sang Yehuwah menggah prakawis ingkang sampun kawula unjukaken dhateng panjenengan dalem; kawontenan panjenengan dalem badhe sae saha sarira dalem badhe karimatan.

21. Nanging manawi panjenengan dalem boten karsa masrahaken sarira dalem, pangandikanipun Sang Yehuwah makaten, ingkang kadhawuhaken dhateng kawula.

22. Sadaya pawestri ingkang taksih kantun wonten ing kratonipun Sang Nata ing Yehuda badhe kairid medal dhateng sangajengipun para prawiranipun ratu ing Babil, kaliyan nguwuh-uwuh:Kowe dibujuk lan dikalahakedening para mitra-mitramu.Nanging lagi bae sikilmu keblesek ing endhut,wong iku wis padha bali mulih.

23. Sadaya garwa saha para putra dalem sami dipun irid medal dhateng ing sangajengipun tiyang Kasdim. Saha panjenengan dalem piyambak boten badhe saged oncat saking tanganipun, nanging panjenengan dalem badhe kacepeng dening ratu ing Babil. Tuwin kitha punika badhe dipun besmi.”

24. Ing kono pangandikane Sang Prabu Zedhekia marang Nabi Yeremia: “Sampun ngantos wonten tiyang ingkang ngretos rembag punika, supados sampeyan boten pejah.

25. Manawi para pengageng mangretos, bilih kula rembagan kaliyan sampeyan, temtu sami murugi sampeyan sarta wicanten: Kula sampeyan cariyosi, punapa ingkang sampeyan unjukaken dhateng Sang Prabu, saha punapa ingkang dipun pangandikakaken Sang Prabu dhateng sampeyan, sampun ngantos sampeyan tutupi, mindhak sampeyan kula pejahi!

26. Ing ngriku sampeyan wangsulana makaten: Aku ngaturake panyuwunan marang ing ngarsane Sang Prabu, murih aku aja dibalekake marang omahe Yonatan lan banjur mati ana ing kana.”

27. Para panggedhe pancen banjur padha marani lan takon marang Nabi Yeremia, nanging padha diwangsuli plek kayadene piwelinge Sang Prabu. Nabi Yeremia ditogake bae, amarga ora ana rembug kang kebrojol marang sapa-sapa.

28. Mangkono dadine Nabi Yeremia tetep ana ing plataran pajagan, nganti dinane Yerusalem kabedhah.