1. “Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Ing wektu iku Ingsun bakal dadi Allahe sakehing kulawarga trah Israel lan iku kabeh bakal dadi umatingSun.
2. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Kekarening bangsa kang kalis ing pedhang oleh sihpiwelas ana ing ara-ara samun!Israel lunga ngupaya katentremane!
3. Sang Yehuwah ngatingali aku saka ing kadohan, pangandikane:Ingsun ngasihi sira klawan katresnan kang langgeng,mulane Ingsun nglestarekake sih-susetyaningSun marang sira.
4. Ingsun bakal mbangun sira maneh,temah sira binangun,he putri Israel!Sira bakal ngrerengga awakira maneh kinanthen trebang,lan metu kalawan jejogedan asukarena.
5. Sira bakal gawe kebon anggur manehana ing pagunungan Samaria;dene para wong kang padha gawe ikubakal ngundhuh pametune uga.
6. Lah bakal tumeka ing titi-mangsanepara wong kang jaga bakal padha nguwuh-uwuh ana ing pagunungan Efraim:Payo, padha munggah menyang ing Sionsowan ing ngarsane Sang Yehuwah, Gusti Allah kita!
7. Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Padha surak-suraka tumrap Yakub klawan sukarena,bungah-bungaha ing bab panggedhening para bangsa!Wartakna, memujia lan kandhakna:Sang Yehuwah wus mitulungi umate,yaiku kekarene Israel!
8. Lah, Ingsun bakal ngirid para wong ikusaka ing tanah lor,lan bakal ngumpulake wong-wong iku saka ingponcoting bumi,panunggalane ana kang picak lan lumpuh,ana wonge wadon kang lagi ngandhegbareng karo kumpulane wong kang nglairake anak;baline mrene dadi pasamuwan kang gedhe.
9. Tekane wong-wong iku kambi nangis,Ingsun bakal nganthi wong-wong iku klawan paring panglipur;Ingsun bakal ngirid lakune menyang ing kali-kali, liwat ing dalan kang rata, ana ing kono ora bakal padha kesandhung;amarga Ingsun wus dadi ramane Israel,dene Efraim iku putraningSun pembayun.
10. He para bangsa, padha rungokna pangandikane Sang Yehuwah,iku undhangna ing tanah-tanah pesisir kang adoh,kandhakna: Panjenengane kang wus mbuyarake Israelkarsa ngempalake manehlan rumeksa kaya pangon marang pepanthaning wedhuse.
11. Amarga Sang Yehuwah wus ngluwari Yakub,wus nebus saka ing tangane wong kang luwih rosa.
12. Mulane bakal padha teka karo surak-surakana ing tenggere Sion,sarta polatane sumringah,marga saka kamirahane Sang Yehuwah,kang arupa gandum, anggur lan lenga,apadene cempe-cempe lan sapi-sapi;uripe bakal kaya taman kang kaoncoran banyu,sarta ora bakal katon nglayung maneh.
13. Ing wektu iku prawan-prawan padha seneng-senengjejogedan asukarenawong anom lan wong tuwa bakal padha sumyak-sumyak.Ingsun bakal nyantuni rudatine dadi kabungahan,nglipur lan mbungahake wong-wong ikusawise padha nandhang prihatin.
14. Ingsun bakal maregi nyawane para imam kalawan kaluberan,umatingSun bakal Sunwaregi kalawan kamirahaningSun.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
15. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Rongokna! Ing Rama keprungu swaraning tangis,tangis kang ngeres-eresi.Rakhel nangisi anak-anake,lumuh linipur jalaran saka anak-anake,amarga wus padha ora ana maneh.
16. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Ampeten anggonira nangis,lan ampeten dlewering luh saka ing mripatira,amarga tumrap kangelanira ana ganjarane,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,anak-anakira bakal mulihsaka ing nagaraning mungsuh.
17. Isih ana pangarep-arep tumrap ing besuk kanggo sira,anak-anakira bakal mulih menyang ing tlatahe dhewe,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
18. Ingsun wus miyarsa temenan panangise Efraim:Paduka sampun ngrangket kawula,saha kawula sampun nampeni pangrangket punika,kados pedhet ingkang boten linatih.Kawula mugi Paduka wangsulaken,supados kawula mratobat,amargi Paduka punika Sang Yehuwah,Gusti Allah kawula.
19. Sayektos, sareng kawula mratobat,kawula getun,sareng kawula ngretos menggah badan kawula piyambak,kawula ceblek-ceblek cethik kawula,minangka pratandhaning prihatos,kawula rumaos isin lan wirang,amargi kawula nandhang kanisthaning wekdal nem-neman kawula.
20. Apa Efraim iku dudu putraningSun kang kinasihutawa bocah klangenaningSun?Sabab samangsa Sunwelehake,Ingsun tansah kengetan marang dheweke,marga saka iku panggalihingSun trenyuh,ora kena ora Ingsun mesthi bakal paring piwelas.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
21. Sira ngadegna tugu-tugu ing ratan kanggo sira,lan masanga tandha-tandha dalan,waspadakna dalan gedhe kang temenan,yaiku dalan kang wus sira liwati!Balia, he para kenya Israel,balia menyang ing kutha-kuthanira kene!
22. He bocah wadon kang wangkot,isih pira suwene anggonira monga-mangu?Amarga Sang Yehuwah nitahake kang anyar ana ing bumi:wong wadon ngrangkul wong lanang.”
23. Pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel, mangkene: “Samangsa Ingsun wus mulihake kaanane para wong iku, wong bakal ngucapake tetembungan iki maneh ana ing tanah Yehuda lan ing kutha-kuthane:He papan panggonaning kabeneran,he gunung kang suci,Sang Yehuwah muga mberkahana sira!
24. Yehuda dalah sakabehe kutha-kuthane bakal tetep lestari ana ing prenahe, apadene para wong tani, para kang nglembara klawan pepanthaning kewane.
25. Amarga Ingsun bakal damel segere wong kang sayah, lan wong kang ngenes bakal Sunwaregi.”
26. Mulane aku tangi lan ndeleng; anggonku turu kapenak.
27. “Lah, bakal tumeka ing titi-mangsane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, Ingsun bakal ngluberi gotrahe Israel lan Yehuda klawan wiji manungsa lan kewan.
28. Kayadene ing maune Ingsun cepak-cepak nedya mbedhol lan ngebrukake para wong iku, supaya bubrah, rusak lan cilaka, kaya mangkono uga Ingsun karsa mbangun lan nenanem. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
29. Ing wektu iku bakal ora ana wong kang ngucap maneh:Para bapa padha mangan woh mentah,anak-anake padha linu untune,
30. nanging: Saben wong bakal mati marga saka durakane dhewe; saben wong kang mangan woh mentah, untune dadi linu.
31. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah bakal tumeka ing titi-mangsane, Ingsun bakal damel prajanjian anyar karo wong Israel lan Yehuda,
32. ora kaya prajanjian kang Sundamel karo leluhure, nalika Ingsun nganthi tangane, ing wektu ngentasake para wong iku saka ing tanah Mesir; prajanjian iku wus diselaki; sanadyan Ingsun jumeneng Gusti, kang nguwasani wong-wong iku, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
33. Nanging prajanjian kang bakal Sundamel karo wong Israel, sawuse wektu iku, -- mangkono pangadikane Sang Yehuwah -- iku mangkene: ToretingSun bakal Sunparingake ana ing batine, sarta Sunserat ana ing atine; Ingsun banjur bakal jumeneng dadi Allahe lan wong-wong iku bakal padha dadi umatingSun.
34. Apadene ora prelu wong aweh piwulang maneh marang pepadhane, utawa sadulure mangkene: Kowe wanuha marang Sang Yehuwah! Amarga wong iku kabeh, gedhe cilik, bakal padha wanuh marang Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, awit kaluputane bakal Sunapura lan dosane wus ora Sunengeti maneh.”
35. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah,kang maringi srengenge kagawe madhangi awankang netepake rembulan lan lintang-lintangkanggo madhangi bengi,lan ngebur sagara, nganti alune molak-malik,-- asmane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi --:
36. “Kayadene katemtuan iku anggone ora bakal gumingsir saka ing ngarsaningSun,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,iya kaya mangkono uga trahe Israel ora bakal pegat-pegat anggone dadi bangsa ana ing ngarsaningSuning sauruting jaman.
37. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:Kayadene langit ora kena ingukur,lan dhasar-dhasaring bumi ngisor ora bisa katiti-priksa,mangkono uga Ingsun ora bakal nampik sakehing tedhak turune Israel, marga sakehing panggawene.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
38. Lah bakal tumeka ing titi-mangsane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- kutha iku bakal kabangun maneh konjuk marang Sang Yehuwah, wiwit saka ing menara Hananeel tutug ing Gapura Pojok,
39. sarta pangukure katerusake tekan ing tengger Gareb, banjur menggok marang Goa,
40. lan sawratane lebak iku dalah mayit-mayit lan awune kurbane, apadene sakehing palemahan ing sapinggiring kali Kidron nganti tekan ing pojoking Gapura Kuda, mangetan, iku bakal dadi sesengkerane Sang Yehuwah. Wong ora bakal mbubrah utawa ngrubuhake maneh ana ing kang ing salawase.”