1. خدا برخیزد و دشمنانش پراکنده شوند؛آنان که از او نفرت دارند از حضورش بگریزند.
2. چنانکه دود رانده می‌شود،ایشان را بِران؛و چنانکه موم نزد آتش ذوب می‌شود،شریران از حضور خدا هلاک گردند.
3. اما پارسایان شادمان باشندو در حضور خدا به وجد آیندو از فرط شادی پای کوبند.
4. برای خدا سرود بخوانید و در ستایش نام او بسرائید،او را که بر ابرها سوار است، فریاد ستایش برافرازید؛نام او یهوه است،در حضورش شادی کنید.
5. پدر یتیمان و مدافع بیوه‌زنانخداست در مسکن مقدس خود.
6. خدا بی‌کسان را صاحب خانه و کاشانه می‌گرداندو زندانیان را بیرون آورده، به سعادت می‌رساند؛اما طغیانگران در زمینِ خشک ساکن خواهند شد.
7. خدایا، هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی،آنگاه که در بیابان خرامیدی، سِلاه
8. زمین لرزیدو آسمانها بارید،از حضور خدا، آن یگانۀ سینا،از حضور خدا، خدای اسرائیل.
9. خدایا، تو باران فراوان بارانیدیو میراث خود را که خسته بود، مستحکم گردانیدی.
10. جماعت تو در آن ساکن شدند،و در نیکویی‌ات، خدایا،تهیدستان را روزی رساندی.
11. خداوندگار فرمان را صادر می‌کند؛زنانی که بشارت می‌آورند، سپاه عظیمی هستند.
12. شاهانِ لشکرها فرار کرده، می‌گریزند؛زن خانه‌دار، غنیمت را تقسیم می‌کند.
13. اگرچه در میان آغلها خفته باشیبالهای کبوتر به نقره پوشیده استو پرهایش به طلای رخشان.
14. چون قادر مطلق پادشاهان را در آنجا پراکنده ساختبرف بر صَلمون بارید.
15. ای کوه سترگ، ای کوه باشان؛ای کوهِ با قله‌های افراشته، ای کوه باشان.
16. چرا با حسد می‌نگری، ای کوهِ با قله‌های افراشته،بر کوهی که خدا برای سکونت خویش طلب نمود،بر مکانی که خداوند جاودانه در آن ساکن خواهد شد؟
17. ارابه‌های خدا ده‌ها هزارو هزاران هزار است؛خداوندگار در میان آنهاست، و سینا در قُدس است.
18. آنگاه که به عرش برین صعود کردیاسیران را به اسیری بردیو هدایا از آدمیان گرفتی،حتی از طغیانگران،تا که تو ای یهوه خدا در آنجا سکونت گزینی.
19. متبارک باد خداوندگار، خدای نجات ماکه هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود. سِلاه
20. خدای ما خدای نجات است،و راههای گریز از مرگ از آن خداوندگارْ یهوه است.
21. اما خدا سر دشمنان خویش را فرو خواهد کوبیدفرق سر پر موی آنان را که در تقصیرات خود گام برمی‌دارند.
22. خداوندگار فرموده است: «آنان را از باشان خواهم آورد؛آنان را از ژرفای دریا باز خواهم آورد،
23. تا تو پاهایت را در خون ایشان بشویی،و زبان سگانت نیز بهرۀ خویش را از دشمنان برگیرد.»
24. خدایا، رژۀ تو دیده می‌شودرژۀ خدای من و شاه من به اندرون قُدس.
25. در پیش، سرایندگانند؛ در پس، نوازندگان،و در میان، دوشیزگانِ دف‌نواز.
26. خدا را در جماعت بزرگ متبارک خوانید،خداوند را، ای شما که از چشمۀ اسرائیلید.
27. آنجاست بِنیامین کوچک، پیشاپیش ایشان،و آنجایند بزرگان یهودا، در گروه خویش،و بزرگان زِبولون، و بزرگان نَفتالی.
28. خدایت برای تو، قدرت را امر فرموده است؛خدایا، آنچه را که برای ما کرده‌ای استوار گردان.
29. به سبب معبدت در اورشلیمپادشاهان برایت پیشکشها خواهند آورد.
30. وحش نیزار را توبیخ فرما،و رمۀ گاوان را در میان گوساله‌های قومها.او طالبان خَراج را پایمال می‌کند،و قومهای جنگ‌طلب را پراکنده می‌سازد.
31. فرستادگان از مصر خواهند آمدکوش به‌شتاب دستان خویش به سوی خدا دراز خواهد کرد.
32. ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید،خداوندگار را با سرودها بستایید، سِلاه
33. او را که بر آسمانها سوار است، بر آسمانهای کهن.هان، او آواز خود را می‌دهد، آوازی پر قدرت.
34. قدرت خدا را اعلام کنید،که جلالش بر اسرائیل استو قدرتش در آسمانها.
35. خدایا تو در قُدس خویش مَهیبی؛خدای اسرائیل قوم خویش را قدرت و نیرو می‌بخشد.متبارک باد خدا!