فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 30 هزارۀ نو (NMV)

صبحگاهان شادمانی فرا می‌رسد

مزمور داوود. سرودی برای تخصیص معبد.

1. خداوندا، تو را تمجید می‌کنم،زیرا که مرا بالا کشیدی،و نگذاشتی دشمنانم بر من شادی کنند.

2. ای یهوه خدای من، نزد تو فریاد کمک برآوردمو مرا شفا بخشیدی.

3. خداوندا، تو جان مرا از هاویه برآوردی؛و مرا از میان آنان که به گودال فرو می‌روند، زنده ساختی.

4. ای سرسپردگان خداوند، او را بسرایید؛نام قدوس او را بستایید!

5. زیرا خشم او دمی بیش نمی‌پاید،اما لطفش همۀ عمر را در بر می‌گیرد؛شبی ممکن است سراسر به گریه بگذرد،ولی صبحگاهان شادمانی رخ می‌نماید.

6. و اما من، در آسودگی خود گفتم:«هرگز جنبش نخواهم خورد.»

7. خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود،کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛اما چون روی از من نهان کردی،هراسان گشتم.

8. خداوندا، تو را می‌خوانم؛نزد تو، ای خداوندگار، فریاد التماس بلند می‌کنم:

9. «در مرگ من چه سودی است،و در فرو رفتنم به گودال چه فایده؟آیا خاک تو را خواهد ستود؟آیا از امانت تو خبر خواهد داد؟

10. خداوندا، بشنو و مرا فیض عطا فرما؛خداوندا، یاور من باش.»

11. تو شیون مرا به رقص بدل کردی؛پلاس را از تنم به در آوردیو مرا به شادی پوشانیدی،

12. تا همۀ وجودم تو را بسراید و خاموش نماند.ای یهوه خدای من، تو را جاودانه شکر خواهم گزارد.