فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 21 هزارۀ نو (NMV)

پادشاه در قوّت خداوند شادی می‌کند

برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.

1. خداوندا، در قوّت تو پادشاه شادی می‌کند،و در نجات تو چه بسیار به وجد می‌آید!

2. تو آرزوی دلِ او را برآورده‌ایو خواهش لبانش را از وی دریغ نداشته‌ای. سِلاه

3. زیرا که با برکات فراوان بر مراد او سبقت جستیو تاجی از زر ناب بر سرش نهادی!

4. حیات را از تو خواست، و بدو بخشیدی،و طول ایام را تا ابدالآباد!

5. جلال او به سبب نجات تو عظیم گشته!فرّ و شکوه به وی ارزانی داشته‌ای.

6. براستی که برکات جاودانی به وی عطا کرده‌ایو به شادی حضور خویش، شادمانش گردانیده‌ای.

7. زیرا که پادشاه بر خداوند توکل می‌دارد؛و از محبت آن متعال جنبش نخواهد خورد.

8. دست تو همۀ دشمنانت را در خواهد یافت؛دست راست تو به بدخواهانت خواهد رسید.

9. زمانی که حضور به هم رسانیایشان را چون تنور آتش خواهی ساخت.خداوند در خشم خود ایشان را فرو خواهد بُرد،و آتش، ایشان را خواهد خورد.

10. نسلشان را از زمین نابود خواهی کرد،و اولادشان را از میان بنی‌آدم!

11. هرچند بر ضد تو نقشه‌های پلید کِشندو تدابیر بد اندیشند، کامیاب نخواهند شد؛

12. زیرا به سبب تو برگشته خواهند گریخت،آنگاه که به کمانِ برکشیده‌ات به سویشان نشانه بگیری.

13. خداوندا، در قوّت خویش متعال شو!دلاوری تو را می‌سراییم و می‌ستاییم.