فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 108 هزارۀ نو (NMV)

به یاری خدا پیروز خواهیم شد

سرود. مزمور داوود.

1. خدایا، دل من استوار است؛با همۀ وجودم خواهم سراییدو در ستایش تو خواهم نواخت.

2. ای چنگ و بربط بیدار شوید!من سپیده‌دم را بیدار خواهم کرد!

3. خداوندا، تو را در میان ملتها خواهم ستود،و برای تو در میان طوایف سرود خواهم خواند.

4. زیرا محبت تو عظیم است،بلندتر از آسمانها،و وفاداریت تا به ابرهاست!

5. خدایا، بر آسمانها متعال شو،و جلالت بر تمامی زمین باشد.

6. به دست راست خویش نجات دِهو اجابتم فرما،تا محبوبانت خلاصی یابند.

7. خدا در قدوسیت خود سخن گفته است:«شِکیم را شادمانه قسمت می‌کنمو دشت سُکّوت را اندازه می‌گیرم.

8. جِلعاد از آن من است و مَنَسی از آن من؛اِفرایِم کلاهخود من است،یهودا عصای سلطنتم.

9. موآب ظرف دست‌شویی من است؛بر اَدوم پای‌پوش خود را می‌افکنم،و بر فلسطین بانگ پیروزی برمی‌آورم.»

10. کیست که مرا به شهر حصاردار درآوَرَد؟کیست که مرا به اَدوم رهنمون شود؟

11. مگر نه تو، خدایا، که طردمان کرده‌ای،و دیگر با سپاهیان ما بیرون نمی‌آیی؟

12. در برابر دشمن، یاریمان فرما،زیرا یاری انسان عبث است.

13. با خدا پیروز خواهیم شد،اوست که خصمان ما را پایمال خواهد کرد.