فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 143 هزارۀ نو (NMV)

جان من تشنۀ توست

مزمور داوود.

1. خداوندا، دعای مرا بشنو؛در امانت خود به التماسم گوش فرا ده،و در عدالت خود اجابتم فرما.

2. بر خدمتگزار خود به داوری برمیا،زیرا هیچ زنده‌ای در پیشگاه تو پارسا نیست.

3. دشمن بر جان من آزار روا داشته،و حیات مرا بر زمین کوبیده است.او مرا در تاریکی ساکن گردانیده است،همچون کسانی که دیرزمانی مرده باشند!

4. پس روح من در اندرونم مدهوش گشته،و دل من در اندرونم متحیر گردیده است.

5. روزگاران کهن را به یاد می‌آورم؛در همۀ کرده‌های تو تأمل می‌کنم،و به کارهای دست تو می‌اندیشم.

6. دستهای خود را به سوی تو دراز می‌کنم،جان من همچون زمین خشک، تشنۀ توست. سِلاه

7. خداوندا، مرا به‌زودی اجابت فرما،زیرا که روح من هوش از کف می‌دهد.روی خود را از من مپوشان،مبادا همچون کسانی شوم که به گودال فرو می‌روند.

8. صبحگاهان از محبت خود مرا بشنوان،زیرا که بر تو توکل دارم.راهی را که باید بروم به من بیاموز،زیرا که نزد تو جان خود را برمی‌افرازم.

9. خداوندا، مرا از دشمنانم رهایی ده،زیرا که در تو خویشتن را پنهان می‌کنم.

10. مرا بیاموز که اراده‌ات را به جا آورم،زیرا که تو خدای من هستی.روح نیکوی تومرا بر زمین هموار هدایت کند.

11. به‌خاطر نام خود، ای خداوند، مرا زنده بدار،به‌خاطر عدالت خود، جان مرا از تنگی به در آر.

12. در محبت خود، دشمنانم را منقطع ساز،و همۀ خصمان جانم را هلاک کن،زیرا که من خادم تو هستم.