فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 7 هزارۀ نو (NMV)

به تو پناه می‌آورم

شیگایونِ داوود، که به سبب سخنان کوشِ بِنیامینی برای خداوند سرایید.

1. ای یهوه خدای من، به تو پناه می‌آورم؛مرا از همۀ تعقیب‌کنندگانم نجات ده و برهان،

2. مبادا همچون شیر جان مرا بدرند،و پاره پاره‌ام کنند و رهاننده‌ای نباشد.

3. ای یهوه خدای من، اگر این را کرده باشمو دستانم به ظلم آلوده باشد؛

4. اگر دوست خود را به بدی عوض داده باشم،یا دشمنم را بی‌سبب تاراج کرده باشم،

5. بگذار دشمنْ جانم را تعقیب کند و به من برسد؛بگذار حیاتم را بر زمین پایمال کندو جانم را در خاک ساکن سازد. سِلاه

6. خداوندا، در خشم خویش برخیز،و در برابر غضب دشمنانم قیام کن.برای من بیدار شو،ای که عدالت را حکم کرده‌ای.

7. بگذار جماعت قومها بر تو گرد آیند،فوق ایشان به مقام اعلی بازگرد.

8. خداوند بر مردمان داوری می‌کند.خداوندا، فراخور پارسایی‌ام مرا داد بده،فراخور صداقتی که در من است.

9. ای خدای عادل،که دلها و ذهنها را می‌آزمایی،شرارت شریران را پایان بخشو پارسایان را استوار گردان.

10. سپر من خداست،که راست‌دلان را نجات‌دهنده است.

11. خدا داور عادل است،خدایی که هر روزه به خشم می‌آید.

12. اگر انسان توبه نکند،شمشیر خود را تیز خواهد کرد،و کمان خود را کشیده، آماده خواهد فرمود.

13. برای او سلاحهای مرگبار مهیا کرده،تیرهای خود را آتشین خواهد ساخت.

14. بنگر آن کس را که به شرارت آبستن شده،و به فتنه حامله گشته،دروغ می‌زاید.

15. حفره‌ای می‌کَنَد و آن را گود می‌کُند،و در چاهی که خود کنده است، فرو می‌افتد.

16. فتنۀ او بر سرش خواهد برگشت،و خشونتش بر فرق سرش فرود خواهد آمد.

17. خداوند را به شایستگیِ عدالتش سپاس خواهم گفت،نام خداوندِ متعال را خواهم سرایید.