فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 31 هزارۀ نو (NMV)

دعا برای رهایی از دشمنان

برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.

1. در تو، خداوندا، پناه جُسته‌ام،مگذار هرگز سرافکنده شوم؛در عدل خویش مرا خلاصی ده.

2. گوش خویش به من فرا دار،و به‌زودی به رهایی‌ام بیا؛برایم صخرۀ امنیت باشو دژِ استوار، تا نجاتم بخشی.

3. براستی که صخره و دژ من تویی،پس به‌خاطر نام خود مرا هدایت و رهبری کن.

4. مرا از دامی که در راه من گسترده‌اند، به در آر،چراکه تو پناهگاه منی.

5. روح خود را به دست تو می‌سپارم؛تو مرا فدیه کرده‌ای، ای یهوه خدای امین.

6. مرا با پیروان بتهای بی‌ارزش کاری نیست؛من بر خداوند توکل دارم.

7. محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،زیرا که مصیبت مرا دیده‌ایو از تنگیهای جانم نیک آگاهی.

8. مرا به دست دشمن نسپردیبلکه پاهایم را در جای وسیع بر پا داشتی.

9. خداوندا، مرا فیض عطا فرما،زیرا که در تنگی هستم؛چشمانم از غصه کاهیده شده است،جان و تن من نیز.

10. زیرا زندگی‌ام از غم به سر آمده،و سالهایم از ناله؛به سبب گناهم نیرویی در من نمانده،استخوانهایم پوسیده است.

11. به سبب همۀ دشمنانم مضحکه شده‌ام،بخصوص نزد همسایگانم.دوستانم از من می‌هراسند؛هر که مرا در بیرون بیند، از من می‌گریزد.

12. همچون مُرده از خاطره‌ها رفته‌ام؛و چون کوزۀ شکسته گشته‌ام.

13. زیرا افترا از بسیاری می‌شنوم،و در هر سو رعب و وحشت است؛بر من با هم توطئه می‌چینندو به قصد جانم دسیسه می‌کنند.

14. و اما من بر تو، ای خداوند، توکل می‌دارم؛و می‌گویم: «خدای من تو هستی.»

15. زمانهای من در دستان توست؛مرا از چنگ دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

16. روی خود را بر خدمتگزارت تابان ساز؛در محبتت مرا نجات بخش.

17. خداوندا، مگذار سرافکنده شوم،زیرا که تو را می‌خوانم؛باشد که شریران سرافکنده شوندو در خاموشی به هاویه فرو روند.

18. باشد که لبهای دروغگویشان خاموش شود،که با غرور و اهانتبر ضد پارسایان سخن به گستاخی می‌گویند.

19. وه که چه عظیم است احسان توکه برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای،و آن را برای کسانی که در تو پناه می‌جویند،در برابر چشمان بنی‌آدم به عمل می‌آوری.

20. ایشان را در مخفیگاه حضور خوداز دسیسه‌های آدمیان پنهان می‌کنی؛آنها را در خیمۀ خوداز زبانهای ستیزه‌گر ایمن می‌داری.

21. متبارک باد خداوند،زیرا که محبت خود را به‌طرز شگفت‌انگیز بر من آشکار کردآنگاه که در شهری که در محاصره بود، به سر می‌بردم.

22. اما من، در دلهرۀ خود گفتم:«از چشمان تو افتادم!»اما چون تو را به یاری خواندمفریاد التماس مرا شنیدی.

23. ای همۀ سرسپردگان خداوند،او را دوست بدارید!خداوند وفاداران را حفظ می‌کند،اما متکبران را به فراوانی سزا می‌دهد.

24. نیرومند باشید و دل قوی دارید،ای همۀ کسانی که برای خداوند انتظار می‌کشید.