فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 57 هزارۀ نو (NMV)

جلالت بر تمامی زمین باشد

برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’نابود مکن‘. مزمور داوود. غزل. آنگاه که داوود از چنگ شائول به غار گریخت.

1. مرا فیض عطا فرما، خدایا، مرا فیض عطا فرما!زیرا جان من در تو پناه می‌جوید؛زیر سایۀ بالهایت پناه می‌گیرم،تا این بلایا بگذرد.

2. نزد خدای متعال فریاد برمی‌آورم،نزد خدایی که مقصودش را برای من به انجام می‌رساند.

3. از آسمان فرستاده، مرا نجات خواهد داد؛و آنان را که بر من پا می‌گذارند توبیخ خواهد کرد؛ سِلاهخدا محبت و وفاداری خود را خواهد فرستاد.

4. جانم در میان شیران است،در میان آتش‌افروزان می‌خوابم؛در میان آدمیانی که دندانها‌یشان نیزه‌ها و تیرهاست،و زبانشان شمشیرِ برّان.

5. خدایا، بر آسمانها متعال شو،و جلالت بر تمامی زمین باشد!

6. در برابر پاهایم دام گستردند،و جانم خم گردید!بر سر راهم چاه کندند،اما خود بدان فرو افتادند. سِلاه

7. دل من مستحکم است، خدایا،دل من مستحکم است؛سرود خواهم خواند و خواهم نواخت.

8. ای جان من، بیدار شو!ای چنگ و بربط بیدار شوید!من سپیده‌دم را بیدار خواهم کرد!

9. خداوندگارا، تو را در میان ملتها خواهم ستود،و از بهر تو در میان طوایف خواهم سرایید.

10. زیرا محبت تو عظیم است،تا به آسمانها،و وفاداریت تا به ابرها!

11. خدایا، بر آسمانها متعال شو،و جلالت بر تمامی زمین باشد!