1. Drie jaar lank was daar geen oorlog tussen Aram en Israel nie.
2. Gedurende die derde jaar het koning Josafat van Juda vir koning Agab van Israel gaan besoek.
3. Tydens die besoek sê Agab vir sy amptenare: “Besef julle dat die Arameërs nog steeds ons stad Ramot-Gilead beset? En ons het niks daaraan gedoen nie!”
4. Toe vra hy vir Josafat: “Sal jy saam met my gaan veg by Ramot-Gilead?”Josafat het Agab geantwoord: “Maar natuurlik! Ek is saam met jou in die saak! My soldate is tot jou beskikking, en ook my perde.”
5. Josafat voeg egter by: “Maar laat ons net eers die Here raadpleeg.”
6. Die koning van Israel laat roep toe die profete, omtrent 400 van hulle. Hy vra hulle: “Moet ek teen Ramot-Gilead optrek? Of moet ek dit liewer nie doen nie?”Hulle antwoord: “Gaan gerus. Die Here gee die stad oor in u mag!”
7. Maar Josafat vra: “Is hier nie dalk ook nog ’n ander profeet van die Here vir wie ons kan raadpleeg nie?”
8. Koning Agab antwoord: “Hier is nog een van die Here se profete wat ons kan raadpleeg. Maar ek haat hom, want hy het net altyd slegte nuus vir my. Sy naam is Miga seun van Jimla.”“Jy moet liewer nie so praat nie!” sê Josafat.
9. Die koning van Israel roep toe een van sy amptenare en sê: “Gaan gou en bring Miga seun van Jimla hiernatoe.”
10. Koning Agab en koning Josafat het albei hulle koninklike klere aangehad. Hulle het elkeen op sy troon op die dorsvloer by die poort van Samaria gesit. Al die profete was besig om hulle voorspellings daar voor hulle te maak.
11. Een van hulle, Sedekia seun van Kenaäna, het ’n paar ysterhorings gemaak en aangekondig: “Dit is wat die Here sê: ‘Met hierdie horings sal u die Arameërs platstoot en uitwis!’”
12. Al die ander profete het saamgestem. “Ja,” sê hulle, “trek op teen Ramot-Gilead en verslaan hulle, want die Here gee vir u die oorwinning!”
13. Intussen het die boodskapper wat vir Miga gaan roep het hom gewaarsku: “Luister, al die profete voorspel ’n oorwinning vir die koning. Jy moet liewer met hulle saamstem en ook ’n gunstige aankondiging maak.”
14. Maar Miga antwoord: “So seker as die Here leef, ek sal net dit sê wat die Here my beveel om te sê.”
15. Toe Miga by die koning aankom, vra Agab vir hom: “Miga, moet ons optrek teen Ramot-Gilead? Of moet ons dit nie doen nie?”Miga het geantwoord: “Ja, trek maar op! Die Here sal die stad in die koning se mag oorgee.”
16. Maar die koning berispe hom: “Hoeveel keer moet ek jou nog sê om net die waarheid te praat wanneer jy namens die Here ’n uitspraak gee?”
17. Toe sê Miga vir hom: “In ’n visioen het ek Israel gesien, verstrooi op die berge soos skape sonder ’n herder. Die Here het gesê: ‘Hulle koning is dood. Laat elkeen van hulle maar in vrede teruggaan na sy huis toe.’”
18. “Het ek nie vir jou gesê nie?” sê die koning van Israel vir Josafat. “Hy gee nooit enige uitspraak ten gunste van my nie.”
19. Miga het voortgegaan: “Luister wat die Here sê. Ek het die Here gesien waar Hy op sy troon sit met die hemelse leërmag weerskante van Hom.
20. Die Here het gesê: ‘Wie sal vir Agab gaan oortuig om teen Ramot-Gilead oorlog te maak sodat hy daar kan omkom?’ Hulle het hiernatoe en daarnatoe gepraat.
21. Uiteindelik het die leuengees voor die Here gaan staan en gesê: ‘Ek sal dit doen!’“‘Hoe sal jy dit doen?’ vra die Here vir hom.
22. “Die gees het geantwoord: ‘Ek sal gaan en al Agab se profete oortuig om leuens te vertel.’“‘Jy sal slaag,’ sê die Here. ‘Gaan voort en doen dit.’
23. “U sien, die Here het ’n leuengees in die monde van die koning se profete gelê omdat die Here ’n ramp vir jou bepaal het.”
24. Toe gaan Sedekia seun van Kenaäna na Miga toe en slaan hom, deur die gesig. “Hoe het die Here se gees dan by my verbygegaan om met jou te praat?” vra hy.
25. Miga het geantwoord: “Jy sal dit binnekort agterkom wanneer jy van een vertrek na ’n ander vlug om weg te kruip!”
26. Toe beveel die koning van Israel: “Arresteer Miga en vat hom na Amon, die burgemeester van die stad, en na my seun Joas toe.
27. Sê vir hulle die koning beveel: ‘Sit hierdie man in die tronk en gee hom niks meer as brood en water totdat ek veilig van die oorlog af terugkom nie!’”
28. Maar Miga antwoord: “As die koning veilig terugkom, het die Here nie deur my gepraat nie.” Verder sê hy vir die omstanders: “Julle moet almal luister na wat ek gesê het!”
29. Die koning van Israel en koning Josafat van Juda het toe teen Ramot-Gilead opgetrek.
30. Koning Agab van Israel het vir Josafat gesê: “Voor ons begin veg, gaan ek my vermom. Jy kan gerus jou koninklike klere aanhou.” Die koning van Israel het hom toe vermom en so aan die geveg deelgeneem.
31. Die koning van Aram het die bevelvoerders van sy 32 strydwaens beveel: “Spits julle net toe op die koning van Israel! Moenie aan enigiemand anders klein of groot aandag gee nie.”
32. Toe die bevelvoerders van die strydwaens vir Josafat sien, sê hulle: “Dit moet die koning van Israel wees!” en hulle het op hom toegesak. Toe het Josafat om hulp geroep.
33. Die bevelvoerders van die strydwaens het egter besef dat dit nie die koning van Israel was nie en het opgehou om hom te agtervolg.
34. Iemand het egter blindweg ’n pyl afgeskiet. Die pyl het die koning van Israel tussen die skubbe van sy harnas en die borsplaat getref. “Draai weg en kry my uit die geveg!” beveel Agab die drywer. “Ek is gewond!”
35. Die geveg het egter so hewig geword dat Agab verplig was om die hele dag teenoor die Arameërs regop in sy strydwa te bly staan. Teen die aand het hy gesterf. Die bloed uit sy wond het tot in die bak van die strydwa geloop.
36. Toe die son begin ondergaan, is daar in die kamp geroep: “Elke man terug na sy stad; elkeen terug na sy land toe!”
37. Die koning was reeds dood. Sy liggaam is na Samaria toe gebring en hy is daar begrawe.
38. Hulle het die strydwa by die dam van Samaria afgespoel, waar die prostitute hulleself altyd was. Die honde het gekom en die koning se bloed opgelek net soos die Here gesê het.
39. Die ander gebeurtenisse tydens Agab se regering, die vertellings oor die ivoorpaleis en die stede wat hy gebou het, is opgeteken in Die boek van die handelinge van die konings van Israel.
40. Agab is dood en sy seun Ahasia het hom opgevolg.
41. Josafat seun van Asa het in die vierde regeringsjaar van koning Agab in Israel koning van Juda geword.
42. Hy was 35 jaar oud toe hy koning geword het en hy het 25 jaar lank in Jerusalem regeer. Sy ma was Asuba, die dogter van Silgi.
43. Josafat het in die voetspore van sy pa Asa gevolg. Hy het nie daarvan afgewyk nie en gedoen wat vir die Here reg was.
44. Die heidense hoogtes is egter nie verwyder nie sodat die volk nog steeds daar geoffer en wierook gebrand het.
45. Josafat het in vrede met die koning van Israel geleef.
46. Die ander gebeurtenisse tydens Josafat se regering, sy dapper dade en die oorloë wat hy gevoer het, is opgeteken in Die boek van die handelinge van die konings van Juda.
47. Hy het die tempelprostitute wat uit die dae van sy pa, Asa, oorgebly het, uit die land verban.
48. In daardie tyd was daar geen koning in Edom nie; ’n plaasvervangende persoon het as koning opgetree.
49. Josafat het ook Tarsisskepe gebou om goud uit Ofir te gaan haal. Die skepe het egter nooit soontoe gevaar nie omdat hulle by Esjon-Geber skipbreuk gely het.
50. In daardie tyd het Ahasia seun van Agab voorgestel: “Laat my manne saam met joune op die skepe vaar!” Josafat het egter geweier.
51. Toe Josafat sterf, is hy in die familiegraf in die Dawidstad begrawe. Sy seun Joram het hom as koning opgevolg.
52. Ahasia seun van Agab het in die sewentiende regeringsjaar van koning Josafat van Juda in Samaria koning van Israel geword. Hy het twee jaar in Samaria oor Israel regeer.
53. Hy het egter gedoen wat verkeerd was vir die Here. Hy het die pad van sy pa en ma gevolg en die voorbeeld van Jerobeam seun van Nebat wat Israel laat sondig het.
54. Hy het Baäl gedien en aanbid. Daarmee het hy die Here die God van Israel uitgetart, net soos sy pa gedoen het.