1. Από τους απογόνους του Ιακώβ, ο Κύριος ανέδειξε έναν άντρα, που τον αγάπησε και που έγινε αποδεκτός απ’ όλους· αγαπήθηκε απ’ το Θεό κι απ’ τους ανθρώπους. Ήταν ο Μωυσής αυτός, που η μνήμη του είναι ευλογημένη.
2. Τον τίμησε όμοια με τους αγίους αγγέλους και τον ανέδειξε μεγάλον, ώστε να εμπνέει φόβο στους εχθρούς.
3. Με τα λόγια του Μωυσή έκανε ο Θεός να σταματήσουνε τα μαγικά σημεία, και μπροστά σε βασιλιάδες τον δόξασε· του έδωσε εντολές για το λαό του και του φανέρωσε ένα μέρος απ’ τη δόξα του.
4. Τον καθιέρωσε χάρη στην πίστη του και στην πραότητά του και τον ξεχώρισε απ’ όλο το γένος το ανθρώπινο.
5. Τον έκανε ν’ ακούσει τη φωνή του και τον έμπασε μέσα στη νεφέλη· του έδωσε απ’ ευθείας τις εντολές, το νόμο της ζωής και της γνώσης, για να διδάξει τη διαθήκη του στους απογόνους του Ιακώβ, και στο λαό τού Ισραήλ τις αποφάσεις του.
6. Ακόμα ο Κύριος ανέδειξε τον Ααρών, απ’ τη φυλή Λευί, και τον ξεχώρισε για ένα άγιο αξίωμα, όπως το Μωυσή, τον αδερφό του.
7. Μαζί του έκανε αιώνια διαθήκη και του ανέθεσε το λειτούργημα να ’ναι ιερέας του λαού. Τον τίμησε με λαμπρές ενδυμασίες και τον περίζωσε με ένδοξη στολή.
8. Τον έντυσε με θαυμαστή μεγαλοπρέπεια και τον στερέωσε με τα διακριτικά του αξιώματός του, περισκελίδα και ποδήρη χιτώνα και με το σάκο του εφώδ.
9. Γύρω στο χιτώνα τού έβαλε χρυσά ρόδια, πολλά χρυσά κουδούνια ολόγυρα, για να χτυπούν σε κάθε βήμα του, ώστε ν’ ακούγεται ο ήχος στο ναό και να θυμίζει στο Θεό τα παιδιά του.
10. Τον έντυσε με το εφώδ, ένδυμα ιερό από χρυσάφι, γαλάζιο μετάξι και πορφύρα, έργο κεντητό, με το επιστήθιο της κρίσης, που περιείχε τα Ουρίμ και τα Θουμμίμ, για να εξακριβώνεται η αλήθεια. Το περιστήθιο ήταν έργο καλλιτεχνικό, καμωμένο από κόκκινη κλωστή.
11. Είχε πολύτιμα πετράδια που ήταν χαραγμένα σαν σφραγίδες, με χρυσό δέσιμο, έργο χρυσοχόου, για να υπενθυμίζουν με σκαλισμένα γράμματα μία προς μία τις φυλές του Ισραήλ.
12. Του φόρεσε διάδημα χρυσό πάνω από το τουρμπάνι, με χαραγμένη επιγραφή τη λέξη “άγιος”, διάκριση τιμητική, έργο πολυτελές, που ήταν χάρμα των ματιών πλούσια στολισμένο.
13. Πριν απ’ αυτόν ποτέ δεν είχαν γίνει τόσο ωραία πράγματα ούτε ποτέ κανείς αλλοεθνής τα φόρεσε, παρά μονάχα τα παιδιά του κι οι δικοί του απόγονοι τα φόρεσαν για πάντα.
14. Οι θυσίες που πρόσφερε ο Ααρών ήταν ολοκαυτώματα που καίγονταν δυο φορές κάθε μέρα συνέχεια.
15. Ο Μωυσής τον εγκατέστησε στο ιερατικό αξίωμα και τον άλειψε με το αγιασμένο λάδι. Αυτό ήταν αιώνια συμφωνία μ’ αυτόν και τους απογόνους του, όσο υπάρχει ο ουρανός: να υπηρετεί τον Κύριο ως ιερέας, και το λαό να ευλογεί στ’ όνομα του Κυρίου.
16. Απ’ όλους τους ανθρώπους τον ξεχώρισε για να προσφέρει τους καρπούς θυσία στον Κύριο, λιβάνι και μυρωδιά ευχάριστη, για να του θυμίζει ότι ζητάει συγχώρηση για το λαό του.
17. Του έδωσε εξουσία με τις εντολές του να κρίνει σύμφωνα με το νόμο, να διδάσκει στους απογόνους του Ιακώβ τις ιερές εντολές και με το νόμο του να φωτίζει τους Ισραηλίτες.
18. Ξένοι συνωμοτήσαν εναντίον του, τον φθόνησαν στην έρημο οι άντρες του Δαθάν και του Αβειρών και η ομάδα του Κορέ, οργισμένη και βίαιη.
19. Ο Κύριος τα είδε αυτά και δεν του άρεσαν, και τους εξόντωσε μες στο μεγάλο του θυμό· έκανε πράξεις θαυμαστές ενάντια σ’ αυτούς, καίγοντάς τους στις φλόγες της φωτιάς του.
20. Τίμησε όμως ακόμη περισσότερο τον Ααρών και του έδωσε προνόμια· παραχώρησε στους ιερείς τους πρώτους απ’ τους καρπούς της γης, ώστε να έχουν κατ’ αρχήν άφθονο το ψωμί.
21. Βέβαια έχουν για τροφή και τα σφάγια που προσφέρονται θυσία στον Κύριο, που αυτός τα παραχώρησε στον Ααρών και στους απόγονούς του.
22. Αλλά στη γη του λαού αυτός δε θα ’χει κληρονομιά, ούτε μερίδιο στο λαό ανάμεσα, γιατί ο Κύριος ο ίδιος είναι το μερίδιό του και η ιδιοκτησία του.
23. Ο Φινεές, γιος του Ελεάζαρ, είναι τρίτος κατά σειρά σε δόξα· αυτός που ενδιαφέρθηκε με πάθος για του Κυρίου το σεβασμό, όταν ο λαός στασίασε. Με τη γενναία του απόφαση και θάρρος σταθερό πέτυχε για τον Ισραήλ τη συγχώρηση των αμαρτιών τους.
24. Γι’ αυτό ο Θεός σύναψε για χάρη του μια ειδική διαθήκη να είναι προϊστάμενος του ιερού και του λαού του· σ’ εκείνον και στους απογόνους του ν’ ανήκει της αρχιεροσύνης το αξίωμα για πάντα.
25. Συνθήκη έγινε και με το Δαβίδ, γιο του Ιεσσαί, απ’ τη φυλή Ιούδα, ότι το κληρονομικό μερίδιο του βασιλιά θα περνάει από τον ένα γιο μονάχα σ’ ένα γιο· ενώ το μερίδιο του Ααρών περνάει σ’ όλους τους απογόνους του.
26. Ας δίνει ο Κύριος σ’ εσάς τους ιερείς σοφή κρίση να κρίνετε το λαό του με δικαιοσύνη, ώστε να μη χαθεί η ευημερία τους ούτε κι η δόξα τους στις επερχόμενες γενιές.