1. Ο Κύριος έπλασε τον άνθρωπο από χώμακαι τον έκανε να ξαναγυρνά σ’ αυτό.
2. Έδωσε στους ανθρώπους μέρες μετρημένεςκαι ορισμένον χρόνο,μα κι εξουσία τούς χάρισεπάνω σε καθετί που βρίσκεται στη γη.
3. Τους έντυσε με δύναμη, όπως κι ο ίδιος έχει,και σύμφωνα με την εικόνα του τους έπλασε.
4. Μέσα σε κάθε ζωντανό οργανισμότο φόβο έβαλε του ανθρώπου,ώστε να εξουσιάζειπάνω στα άγρια θηρία και στα πουλιά.
5. [Τους δόθηκε η γνώση να χρησιμοποιούντις πέντε του Κυρίου ενέργειες·ως έκτη ενέργεια τους μοίρασε το νουκι ως έβδομη το λογικό,για να ερμηνεύουν τις ενέργειές του].
6. Κρίση τους έδωσε, γλώσσα, μάτια κι αυτιά,νου για να σκέφτονται.
7. Τους γέμισε με γνώση και με φρόνηση,και το καλό τούς έδειξε και το κακό.
8. Το σεβασμό του έβαλε μες στις καρδιές τους,για να τους δείξει το μεγαλείο των έργων του,
9. [και αφορμή τους έδωσε αιώνια να περηφανεύονταιγια τα εκπληκτικά του έργα],
10. για να διηγούνται τη λαμπρότητα των έργων τουκαι να υμνούν το άγιο όνομά του.
11. Έδωσε ο Κύριος στους ανθρώπους κοντά σ’ αυτά τη γνώσηκαι το νόμο τούς δώρισε, που τη ζωή τούς δίνει,έτσι που να στοχάζονται πως τώρα είναι θνητοί.
12. Μαζί τους έκανε αιώνια διαθήκηκαι τους φανέρωσε τις εντολές του,τις δίκαιες αποφάσεις του.
13. Τα μάτια τους ατένισαν το μεγαλείο της δόξας τουκαι το αφτί τους άκουσε την ένδοξη φωνή του.
14. Τους είπε: «Φυλαχτείτε από την κάθε αδικία»·και τους παρέδωσε εντολέςσε σχέση του καθένα με τον διπλανό του.
15. Τα έργα των ανθρώπων είναι γνωστά στον Κύριο για πάντα· δε γίνεται απ’ τα μάτια του να κρυφτούν.
16. [Από παιδιά ο δρόμος τους τους φέρνει στο κακό και δεν μπορούν ν’ αλλάξουν την πέτρινή τους την καρδιά με σάρκινη, γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να πράξει το καλό].
17. Σε κάθε έθνος όρισε έναν αρχηγό, μα ο Ισραήλ είναι του Κυρίου το μερίδιο.
18. [Είναι ο πρωτότοκός του· τον τρέφει με τη διδαχή και της αγάπης του το φως αδιάκοπα του δίνει].
19. Όλα τα έργα των ανθρώπων είν’ φανερά στον Κύριο λες και ο ήλιος τα φωτίζει· τα βλέμματά του τη ζωή τους συνέχεια την παρακολουθούν.
20. Κανενός οι αδικίες δεν έμειναν κρυφές από τον Κύριο· όλων τις αμαρτίες τις γνωρίζει.
21. [Μα είναι καλός ο Κύριος και γνωρίζει το πλάσμα του· δεν το αφανίζει, δεν το εγκαταλείπει, μα το σπλαχνίζεται].
22. Η ελεημοσύνη ενός ανθρώπου είναι μπρος στο Θεό πολύτιμη σαν σφραγιδόλιθος· θα διαφυλάξει μιαν ευεργεσία ως κόρην οφθαλμού.
23. Στο τέλος ο Κύριος θα σηκωθεί να ξεπληρώσει στους ανθρώπους τα έργα τους, θα φέρει πάνω στο κεφάλι τους την ανταπόδοσή τους.
24. Όμως σ’ αυτούς που μετανοούν δίνει την ευκαιρία να επιστρέψουν και ενθαρρύνει εκείνους που δεν έχουν άλλη αντοχή.
25. Γύρνα ξανά στον Κύριο και τις αμαρτίες παράτησέ τις· μπροστά του προσευχήσου κι ελάττωσε τις παραβάσεις σου.
26. Έλα πάλι στον Ύψιστο κι άσε τις αδικίες, και μίσησε μ’ όλη τη δύναμή σου κάθε πράξη αισχρή.
27. Στον άδη ποιος τον Κύριο θα υμνήσει, τη θέση παίρνοντας των ζωντανών, αυτών που ζουν και τον ευχαριστούνε;
28. Απ’ τον νεκρό, απ’ αυτόν που δεν είναι πια στην ύπαρξη, κάθε δοξολογία χάνεται· μόνον αυτός που ζει κι είναι γερός, μπορεί να υμνεί τον Κύριο.
29. Πόσο το έλεος του Κυρίου είναι μεγάλο και η συγγνώμη του για κείνους που σ’ αυτόν ξαναγυρνούν!
30. Ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν όλα να τα πετύχει, γιατί κανείς δεν είναι αθάνατος.
31. Υπάρχει τίποτε απ’ τον ήλιο φωτεινότερο; Κι όμως το φως του χάνεται· έτσι και του ανθρώπου του θνητού ο νους μπορεί απ’ το πονηρό να σκοτεινιάσει.
32. Ο Κύριος επιβλέπει τις δυνάμεις τις ουράνιες, αλλά οι άνθρωποι όλοι χώμα είναι και στάχτη.