κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Σοφια Σειραχ 27 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

1. Για μικρό κέρδος πολλοί άνθρωποι αμάρτησαν κι εκείνος που γυρεύει να πλουτίσει, πρέπει να ’χει συνείδηση ελαφριά.

2. Καθώς ο πάσσαλος σφηνώνεται μες στους αρμούς δυο λιθαριών, έτσι κι η αμαρτία εισχωρεί μες στην αγοραπωλησία.

3. Αν κάποιος δεν προσκολληθεί γερά με σεβασμό στον Κύριο, γοργά θα δει το σπίτι του να καταστρέφεται.

Η γλώσσα που προδίδει

4. Όταν κουνάει κανείς το κόσκινο, μένουνε μέσα τα σκουπίδια· το ίδιο κι ό,τι άχρηστο έχει ο άνθρωπος βγαίνει στις συζητήσεις του.

5. Τα σκεύη του αγγειοπλάστη τα δοκιμάζει το καμίνι· και του ανθρώπου η δοκιμασία γίνεται με τα λόγια του.

6. Το πώς καλλιεργήθηκε ένα δέντρο, απ’ τον καρπό του φαίνεται· έτσι κι ο λόγος του ανθρώπου δείχνει τα πιο βαθιά του αισθήματα.

7. Κανέναν μην παινέψεις πριν τον ακούσεις να μιλά, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο δοκιμάζονται οι άνθρωποι.

8. Αν τη δικαιοσύνη επιδιώκεις, θα την αποκτήσεις και σαν μακρύ θα τη φορέσεις δόξας ένδυμα.

9. Τα πουλιά μόνο με τα όμοια τους μαζί φωλιάζουν· το ίδιο κι η τιμιότητα επιστρέφει μόνο σ’ εκείνους που μ’ αυτήν θέλουν να ζουν.

10. Στήνει καρτέρι το λιοντάρι στο θήραμά του· έτσι παραφυλάν’ κι οι αμαρτίες αυτούς που πράττουν το άδικο.

11. Τα λόγια του ευσεβή ανθρώπου πάντοτε είν’ σοφά, ενώ ο άφρονας συνέχεια αλλάζει γνώμη, σαν το φεγγάρι.

12. Ανάμεσα σε ανόητους ανθρώπους όταν βρίσκεσαι, μέτρα το χρόνο σου· ανάμεσα όμως στους σκεπτόμενους μένε διαρκώς.

13. Τα λόγια των ανόητων είν’ αποκρουστικά, το γέλιο τους ξεσπάει μες στην απόλαυση της αμαρτίας.

14. Τα λόγια εκείνου που ορκίζεται συχνά, κάνουν να σηκώνονται της κεφαλής οι τρίχες· κι όταν τσακώνεται κλείνει κανείς τ’ αυτιά του.

15. Των ξιπασμένων οι καυγάδες σ’ αιματοκύλισμα καταλήγουν· και τις βρισιές που ανταλλάσσουν, με φρίκη τις ακούει κανείς.

Τα μυστικά

16. Όποιος αποκαλύπτει μυστικά, χάνει των άλλων την εμπιστοσύνη και φίλο πια δε θ’ αποκτήσει όπως τον ήθελε.

17. Αγάπαγε το φίλο σου και μένε του πιστός· αλλά αν τα μυστικά του φανερώσεις, μην τρέξεις να τον ξαναβρείς.

18. Γιατί καθώς σκοτώνει κάποιος τον εχθρό του, έτσι κι εσύ του διπλανού σου τη φιλία σκότωσες.

19. Σαν το πουλί που τ’ άφησες να φύγει από το χέρι σου, έτσι έχασες το φίλο σου και πια δε θα τον βρεις.

20. Μην τρέξεις να τον φτάσεις· έφυγε μακριά και ξέφυγε σαν το ζαρκάδι απ’ την παγίδα.

21. Μπορεί κανείς να δέσει μια πληγή, κι ύστερα από βρισιές μπορεί να ’ρθεί σε συμφιλίωση· αλλά γι’ αυτόν που πρόδωσε ένα μυστικό, ελπίδα δεν υπάρχει.

Η υποκρισία

22. Αυτός που κάνει με τα μάτια νοήματα, σχεδιάζει πράγματα κακά· κανένας δεν μπορεί να τον αναχαιτίσει.

23. Μπροστά σου θα ’ναι γλυκομίλητος και θα παινεύει όσα λες, πίσω σου όμως τον τρόπο της ομιλίας του θ’ αλλάζει, κι από τα λόγια σου θα δημιουργήσει σκάνδαλα.

24. Πολλά πράγματα μίσησα, τίποτα όμως όσο αυτόν τον άνθρωπο· ακόμα και ο Κύριος τον μισεί.

25. Όποιος πετάει μια πέτρα στα ψηλά, τη ρίχνει στο κεφάλι του· κι όποιος χτυπάει ύπουλα, πληγώνει τον εαυτό του.

26. Όποιος ανοίγει λάκκο, θα πέσει ο ίδιος μέσα· κι όποιος στήνει παγίδα, σ’ αυτήν και θα πιαστεί.

27. Όποιος πράττει κακά, αυτά θα πέσουν πάνω του· και από πού του έρχονται δε θα μπορεί να ξέρει.

28. Η κοροϊδία κι η βρισιά είναι δουλειές των ξιπασμένων, αλλά σαν το λιοντάρι τούς παραμονεύει η εκδίκηση.

29. Αυτοί που χαίρονται όταν πέφτουν οι ευσεβείς, θα πιαστούν στην παγίδα· και πριν πεθάνουν, οι πόνοι θα τους καταφάγουν.

Η μνησικακία

30. Μνησικακία και θυμός είναι κι αυτά πράγματα μισητά, που ο αμαρτωλός τέλεια τα κατέχει.