1. Υπάρχουν τρία πράγματα που η ψυχή μου επιθυμεί και που ωραία φαίνονται και στο Θεό και στους ανθρώπους: ανάμεσα στ’ αδέρφια η ομόνοια, ανάμεσα στους συνανθρώπους η φιλία, και της γυναίκας και του άντρα η αρμονική συμβίωση.
2. Επίσης τρία είδη ανθρώπων απεχθάνεται η ψυχή μου, κι η ύπαρξή τους μου είναι ανυπόφορη: Τον φτωχό που ξιπάστηκε, τον πλούσιο που είναι ψεύτης και το γέροντα το μοιχό που χάνει το μυαλό του.
3. Αν τίποτα δε μάζεψες στα νιάτα σου, πώς θα ’ταν δυνατό κάτι να βρεις στα γηρατειά σου;
4. Πόσο ωραίο οι λευκασμένοι να ’χουν κρίση, οι γέροι να κατέχουν την καλή τη συμβουλή!
5. Πόσο ωραία η σοφία στους γέροντες, και στους τρανούς του κόσμου η σκέψη η ώριμη κι η συμβουλή!
6. Η πλούσια πείρα είναι στεφάνι για τους γέροντες κι ο σεβασμός στον Κύριο, το καύχημά τους.
7. Σκέφτομαι εννέα πράγματα, που μέσα μου τα θεωρώ καλότυχα και ένα δέκατο, που με τα λόγια θα το πω: Είναι ο άνθρωπος που βρίσκει τη χαρά του στα παιδιά του κι αυτός που προλαβαίνει να ζήσει και να δει την πτώση των εχθρών του.
8. Ευτυχισμένος είν’ αυτός που ζει με μια γυναίκα μυαλωμένη, [εκείνος που με τη γυναίκα του αποτελεί ζευγάρι πιο αρμονικό απ’ ό,τι το γαϊδούρι με το βόδι]. Αυτός που με τη γλώσσα του δεν έσφαλε, κι εκείνος που δε δούλεψε για κάποιον απ’ τον εαυτόν του πιο ανάξιο.
9. Ευτυχισμένος είν’ αυτός που απέκτησε φίλον πραγματικό, κι εκείνος που σε ακροατές μιλάει που τον προσέχουν.
10. Πόσο σπουδαίος είν’ αυτός που απέκτησε σοφία! Αλλά κανείς δεν ξεπερνά εκείνον που τον Κύριο σέβεται.
11. Ο σεβασμός στον Κύριο είναι πάνω απ’ όλα· κι αυτός που τον κατέχει με ποιον μπορεί να συγκριθεί;
12. [Πρώτα κανείς πρέπει να σέβεται τον Κύριο, για να τον αγαπήσει, και πρώτα πρέπει να τον εμπιστεύεται για ν’ αφοσιωθεί σ’ αυτόν].
13. Ας είναι όποια πληγή, όχι όμως της καρδιάς το πλήγωμα· ας είναι όποια κακία, όχι όμως η κακία της γυναίκας.
14. Ας είναι όποια επίθεση, όχι όμως η επίθεση αυτών που με μισούν· κι ας είναι όποια εκδίκηση, όχι όμως η εκδίκηση που προκαλούν οι εχθροί μου.
15. Κεφάλι δεν υπάρχει πιο φαρμακερό απ’ το κεφάλι του φιδιού· κι απ’ της γυναίκας το θυμό, θυμός χειρότερος δεν είναι.
16. Θα προτιμούσα να πάω να μείνω μαζί μ’ ένα λιοντάρι ή μ’ ένα δράκοντα, παρά να συγκατοικήσω με κακιά γυναίκα.
17. Η κακία της γυναίκας την όψη της αλλοιώνει, το πρόσωπό της σκοτεινιάζει και μοιάζει αρκούδας πρόσωπο.
18. Ο άντρας της στους γείτονες πηγαίνει για να φάει και άθελά του με πίκρα αναστενάζει.
19. Κάθε κακία είναι μικρή μπρος στην κακία της γυναίκας· μακάρι να της λάχει κλήρος αμαρτωλού.
20. Ό,τι είναι για του γέροντα τα πόδια ανήφορος αμμουδερός, το ίδιο κι η γυναίκα η φλύαρη για έναν φιλήσυχο άντρα.
21. Μη στέργεις να σε παρασύρει κάποιας γυναίκας η ομορφιά ούτε να επιθυμείς γυναίκα για τα πλούτη της.
22. Οργή κι επίπληξη και φοβερή ντροπή στον άντρα που τον συντηρεί η γυναίκα του.
23. Καρδιά θλιμμένη, πρόσωπο μελαγχολικό, κρυφή πληγή –να ποιο το έργο της κακιάς γυναίκας· χέρια αδρανή και γόνατα παραλυμένα, αυτός είναι ο άντρας, που η γυναίκα του δεν τον κάνει ευτυχισμένο.
24. Απ’ τη γυναίκα η αμαρτία ξεκίνησε και εξ αιτίας της πεθαίνουμε όλοι.
25. Μη δίνεις στο νερό της στέρνας σου διέξοδο ούτε και στην κακιά γυναίκα εξουσία να μιλάει.
26. Αν δεν σε υπακούει σ’ ένα νεύμα σου, χώρισέ την και διώξε την μακριά σου.