1. Ένας εργάτης μέθυσος ποτέ δε θα πλουτίσει· κι όποιος περιφρονεί τα μικροέξοδα σιγά σιγά θα χρεοκοπήσει.
2. Το κρασί και οι γυναίκες διαφθείρουν τους συνετούς· κι όποιος με πόρνες κάνει συντροφιά, όλο θα γίνεται και πιο ξεδιάντροπος.
3. Σαπίλα και σκουλήκια τον περιμένουν, κι ο αδιάντροπος άνθρωπος θα χαθεί.
4. Εκείνος που εμπιστεύεται εύκολα, δείχνει ελαφρότητα· κι εκείνος που αμαρτάνει, τον εαυτό του ζημιώνει.
5. Όποιος στο κακό χαίρεται, θα καταδικαστεί.
6. Κι αυτός που τη συκοφαντία μισεί, τη θέση του αλαφραίνει.
7. Ποτέ μη μεταφέρεις λόγια άλλου και δε θα χάσεις τίποτα.
8. Μην αναφέρεις και μη φανερώνεις τίποτα, είτε για φίλο πρόκειται είτε για εχθρό, εκτός αν με τη σιωπή σου αμαρτάνεις.
9. Γιατί μπορεί ο άλλος να σε ακούσει και να γίνει επιφυλακτικός απέναντί σου, και κάποια στιγμή να σε μισήσει.
10. Έχεις ακούσει κάτι; Πάρ’ το στον τάφο σου μαζί σου· και μη φοβάσαι, δεν πρόκειται να σκάσεις απ’ αυτό.
11. Ο ανόητος αν κάτι ακούσει, τον πιάνουν πόνοι να το βγάλει, καθώς κοιλοπονάει η ετοιμόγεννη, το βρέφος για να βγει.
12. Η κάθε λέξη που κρατάει μέσα του ο ανόητος, τον κάνει να πονάει, σαν το βέλος που έχει μέσα στου μηρού τη σάρκα σφηνωθεί.
13. Για ρώτησε το φίλο σου, μήπως δεν έκανε ποτέ ό,τι λένε γι’ αυτόν· κι αν το ’κανε, ας μην το ξανακάνει.
14. Το διπλανό σου ρώτησε μήπως ποτέ κάτι μετέδωσε· κι αν το ’κανε, ας μην το ξανακάνει.
15. Τον ίδιο σου το φίλο ρώτησε γι’ αυτό που τον κατηγορούνε και μην πιστεύεις όλα όσα λέγονται, γιατί πολλές φορές είναι συκοφαντίες.
16. Συμβαίνει να πει κάποιος κάτι λάθος, χωρίς να έχει πρόθεση κακή –και ποιος δεν έχει σφάλει με τη γλώσσα του;
17. Ρώτησε τον πλησίον σου, προτού τον απειλήσεις, και ακολούθησε το νόμο του Υψίστου· [και μη θυμώνεις.
18. Πρέπει να σέβεσαι τον Κύριο αν θες καλόδεχτος να είσαι από εκείνον, αλλά η σοφία σε κάνει αξιαγάπητο στα μάτια του.
19. Όσοι τις εντολές γνωρίζουν του Κυρίου, έχουν τη μόρφωση που δίνει τη ζωή· κι αυτοί που κάνουν ό,τι είναι αρεστό σ’ εκείνον, τους καρπούς της αθανασίας γεύονται].
20. Η ουσία της σοφίας είναι να σέβεται κανείς τον Κύριο· και η σοφία αυτή προϋποθέτει την εφαρμογή του νόμου [και τη γνώση της παντοδυναμίας του.
21. Αν πει στον κύριό του ο δούλος «δε θα κάνω ό,τι σ’ αρέσει εσένα», έστω κι αν έπειτα το κάνει, θα ’χει εξοργίσει εκείνον που του δίνει ένα ψωμί].
22. Αλλά σοφία δεν είναι η γνώση της κακίας, και στων αμαρτωλών τα διαβούλια φρόνηση δεν επικρατεί.
23. Υπάρχει επιδεξιότητα που είναι μισητή, κι εκείνος που η σοφία τού λείπει είναι ανόητος.
24. Καλύτερος αυτός που έχει λιγότερο μυαλό μα σέβεται τον Κύριο, παρά ο περίσσεια έξυπνος, που δεν τηρεί το νόμο.
25. Υπάρχει επιδεξιότητα μελετημένη, αλλά που είναι άδικη· και υπάρχουν άνθρωποι που διαστρεβλώνουνε τα πράγματα για να βγουν κερδισμένοι.
26. Υπάρχουν άνθρωποι κακόβουλοι, που σκύβουν το κεφάλι από τη θλίψη, αλλά μέσα στα σπλάχνα τους είναι γεμάτοι δόλο.
27. Σκύβουν το πρόσωπό τους και κάνουν τον κουφό· κι εκεί που δεν τους υποψιάζεται κανείς, σε υποσκελίζουν.
28. Κι όταν τους λείπει η δύναμη την αμαρτία να κάνουν, μόλις βρουν ευκαιρία θα κάνουν το κακό.
29. Ο άνθρωπος γνωρίζεται απ’ την όψη του, κι απ’ του προσώπου του την έκφραση αναγνωρίζεται ο συνετός.
30. Το ντύσιμο του ανθρώπου, το πλατύ γέλιο του κι ο τρόπος που βαδίζει δείχνουν ποιος είναι.