κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Σοφια Σειραχ 39 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Ο σοφός

1. Το ίδιο δεν συμβαίνει όμως μ’ εκείνον που ασχολείται με την καλλιέργεια του πνεύματος κι είν’ αφιερωμένος στο νόμο του Υψίστου. Αυτός θ’ αναζητήσει τη σοφία όλων των αρχαίων και με τις προφητείες θ’ ασχοληθεί.

2. Τα λόγια θα φυλάξει ονομαστών ανδρών και στα λεπτά σημεία των παραβολών θα εμβαθύνει.

3. Θ’ αναζητήσει τις μυστικές έννοιες των παροιμιών και με τα αινιγματικά θ’ ασχοληθεί αποφθέγματα.

4. Θα υπηρετήσει άντρες μεγάλους και μπροστά σε ηγεμόνες θα σταθεί· σε ξένες χώρες θα ταξιδέψει, γιατί από πείρα ξέρει των ανθρώπων τις καλές και τις κακές πλευρές.

5. Ο μελετητής της σοφίας θα δώσει όλη του την προσοχή απ’ το πρωί στον Κύριο που τον έπλασε· στον Ύψιστο θα πλησιάσει και θα τον ικετέψει να του συγχωρηθούν οι αμαρτίες του.

6. Αν ο μεγάλος Κύριος το θελήσει, θα τον γεμίσει με πνεύμα φρόνησης. Έτσι τα λόγια τα σοφά σαν τη βροχή θα χύνονται απ’ το στόμα του· κι όταν προσεύχεται, τον Κύριο θα ευχαριστεί.

7. Τη σκέψη και τη γνώση του θα βάλει σε ίσιο δρόμο και του Κυρίου θα συλλογάται τα μυστήρια.

8. Μέσα στη διδαχή του θα φανερώνεται η παιδεία που έλαβε και καύχημά του θα ’χει το νόμο της διαθήκης που έδωσε ο Κύριος στο λαό του.

9. Πολλοί τη φρόνησή του θα την παινέψουν και ποτέ δε θα σβήσει από τη μνήμη τους· δε θα πάψουν ποτέ να τον θυμούνται και τ’ όνομά του αθάνατο από γενιά σ’ άλλη γενιά θα μένει.

10. Τα έθνη θα μιλούν για τη σοφία του κι η σύναξη θα τον εγκωμιάζει.

11. Πολύ αν ζήσει, τ’ όνομά του θα ’ναι πιο ένδοξο από χιλιάδες άλλα· κι απ’ τη ζωή όταν φύγει αυτό θα του αρκεί.

Κλήση για δοξολογία στον Κύριο

12. Έτσι πολύ στοχάστηκα, που οι σκέψεις μου με γέμισαν, όπως γεμίζει το φεγγάρι ως την πανσέληνο, και τώρα πρέπει να τις πω.

13. Ακούστε με, εσείς παιδιά μου ευσεβή και σαν το τριαντάφυλλο θ’ ανθίσετε, που πλάι στο ρέμα του νερού φυτρώνει.

14. Σαν το λιβάνι δώστε ωραία ευωδιά και σαν τον κρίνο ανθίστε· σκορπίστε τ’ άρωμά σας και ψάλτε ύμνο δοξαστικό. Για όλα τα έργα του τον Κύριο ευλογήστε.

15. Δώστε μεγαλοσύνη στ’ όνομά του, δοξάστε τον με ύμνους, με λύρες και με ψαλμωδίες, κι ετούτα να του λέτε ευχαριστώντας τον:

16. Πόσο είναι υπέροχα όλα τα έργα του Κυρίου!Και κάθε προσταγή του στην ώρα τηςθα πραγματοποιηθεί.Είναι άτοπο να πει κανείς: «Τι είν’ αυτό;για ποιο λόγο εκείνο;»

17. Όλα θα εξηγηθούν στην ώρα τους·με του Θεού ένα λόγο τα νερά σταθήκαν’σαν να ’τανε σωρός,και με μια λέξη από το στόμα του έγιναντων νερών οι στέρνες.

18. Στην προσταγή του ό,τι επιθυμήσει γίνεται,και δεν είναι κανείς που να περιορίσειτη δύναμή του τη σωστική.

19. Τα έργα καθενός ανθρώπου βρίσκονται μπρος του,και να κρυφτούν δε γίνεταιαπό τα μάτια του.

20. Απ’ την αρχή ως το τέλος των καιρώναυτός τα βλέπει όλα,και τίποτα δεν είν’ για κείνον αναπάντεχο.

21. Είν’ άτοπο να πει κανείς: «Τι είν’ αυτό;για ποιο λόγο εκείνο;»Επειδή όλα για κάποιο σκοπό πλάστηκαν.

22. Η ευλογία του Κυρίου σαν ποταμού ξεχείλισματη σκέπασε τη γη,και σαν κατακλυσμός την πότισε.

23. Το ίδιο και τα έθνη θα λάβουν για κληρονομιά τους την οργή του,καθώς όταν τη γη με τα πολλά νερά την άλλαξεσ’ έρημο αλμυρή.

24. Οι δρόμοι του είναι για τους ευσεβείς στρωτοί,μα για τους ασεβείς είναι γεμάτοι εμπόδια.

25. Τα καλά πράγματα γίναν απ’ την αρχήγια τους καλούς ανθρώπους,καθώς και τα κακά για τους αμαρτωλούς.

26. Για τις ανάγκες όλες της ζωής του ανθρώπουείναι στοιχειώδη το νερό, η φωτιά, το σίδερο,το αλάτι, το σιμιγδάλι, το μέλι, ή το γάλα,ο χυμός των σταφυλιών, το λάδι και τα ρούχα.

27. Όλα αυτά είναι για των δικαίων το καλό,μα για τους ασεβείς γίνονται βλαβερά.

28. Υπάρχουν άνεμοι που γίνανε για τιμωρία,και μέσα στην οργή του Θεούκαταντούν μόνιμες πληγές.Στον καιρό της καταστροφής ξεχύνουν τη σφοδρότητά τους,κι έτσι του Πλάστη τους κατασιγάζουν το θυμό.

29. Η φωτιά, το χαλάζι, η πείνα κι ο θάνατος,όλα αυτά για τιμωρία γίνανε.

30. Τα δόντια των άγριων θηρίων, οι σκορπιοί, οι οχιέςκαι το ξίφος που τους ασεβείς τους αφανίζει,

31. όλα αυτά θα χαρούν του Κυρίου την προσταγή να εκτελέσουν·πάνω στη γη θα ’ναι έτοιμα για ώρα ανάγκηςκαι στον καιρό τους δε θα παραβούν το λόγο του.

32. Γι’ αυτό απ’ την αρχή ήμουν βέβαιος,καλά το σκέφτηκα και το άφησα γραμμένο:

33. Τα έργα του Κυρίου όλα είναι καλά,κι αυτός για κάθε ανάγκη θα φροντίσειόταν θα έρθει η ώρα της.

34. Και δεν πρέπει να λέει κανείς:«αυτό είναι πιο κακό από κείνο»,γιατί όλα στον καιρό τους θ’ αποδειχτούν πως είν’ καλά.

35. Και τώρα, μ’ όλη την καρδιά και με τα χείληυμνήστε κι ευλογήστε του Κυρίου τ’ όνομα.