κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Σοφια Σειραχ 44 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Ύμνος για τους προπάτορες του Ισραήλ

1. Ας εγκωμιάσουμε τους δοξασμένους άντρες, τους προγόνους μας,με τη σειρά τους.

2. Ο Κύριος δόξα τούς έδωσε πολλή,και ξακουστούς τούς έκανε απ’ τα παλιά τα χρόνια.

3. Υπήρχαν άνθρωποι που τα βασίλειά τους εξουσίαζανκαι για τα κατορθώματά τους ήταν ξακουστοί·σύμβουλοι ήταν συνετοί κι ανάγγελναν τις προφητείες.

4. Υπήρχαν καθοδηγητές σώφρονες του λαού,γιατί γνωρίζαν τα γραπτά μνημεία του λαού τους,και με κουβέντες δίδασκαν σοφές.

5. Υπήρχανε συνθέτες τραγουδιών μελωδικών,κι άλλοι που γράφαν’ επικά ποιήματα.

6. Υπήρχαν πλούσιοι, προικισμένοι με δύναμη,που ζούσανε στα σπίτια τους με ειρήνη.

7. Όλοι αυτοί απ’ τους συγχρόνους τους τιμήθηκανκι ήταν το καύχημα της εποχής τους.

8. Μερικοί απ’ αυτούς άφησαν όνομα,που ακόμα μνημονεύεται με επαίνους.

9. Άλλοι όμως όνομα δεν άφησαν·χάθηκαν σαν ποτέ να μην υπήρχανκι έγιναν σαν να μην ήταν ποτέ·το ίδιο ύστερα απ’ αυτούς και τα παιδιά τους.

10. Τώρα ας εγκωμιάσουμε ανθρώπους ευσεβείς,που οι καλές τους πράξεις δεν ξεχάστηκαν.

11. Μένει η καλή τους φήμη στα παιδιά τους κληρονομιά,και στων παιδιών τους τα παιδιά πηγαίνει.

12. Χάρη σ’ εκείνους τα παιδιά τους έμειναν πιστά στις θείες εντολές,καθώς κι οι άλλοι τους απόγονοι.

13. Χωρίς τέλος θα είναι οι απόγονοί τους,και το καλό τους όνομα δε θα εξαλειφθεί.

14. Τα σώματά τους θάφτηκαν ειρηνικά,και είν’ αθάνατο για τις επόμενες γενιές το όνομά τους.

15. Θα διηγούνται τη σοφία τους οι λαοίκι η σύναξη τον έπαινό τους θα εξαγγέλλει.

Ο Ενώχ

16. Ο Ενώχ έκανε ό,τι ήταν αρεστό στον Κύριο κι αναλήφθηκε· έγινε υπόδειγμα προσήλωσης στο Θεό για τις ερχόμενες γενιές.

Ο Νώε

17. Ο Νώε αποδείχτηκε τέλεια στο Θεό πιστός. Γι’ αυτό στα χρόνια της οργής ο Κύριος τον αντάλλαξε με όλη την ανθρωπότητα: τον άφησε να ζήσει αυτός στη θέση όλων των ανθρώπων, σαν έγινε ο κατακλυσμός.

18. Αιώνια συνθήκη έγινε μ’ αυτόν ότι δεν πρόκειται πια να χαθεί από κατακλυσμό κανένα πλάσμα σάρκινο.

Ο Αβραάμ

19. Ο Αβραάμ, είν’ ο μεγάλος γενάρχης μιας πληθώρας εθνών κι ούτε που βρέθηκε κανείς όμοιος μ’ αυτόν στη δόξα.

20. Αυτός του Υψίστου φύλαξε το νόμο, και μ’ αυτόν έκανε συνθήκη ο Θεός· στο σώμα του έβαλε της διαθήκης το σημάδι· και στης δοκιμασίας τη μέρα αποδείχτηκε πιστός.

21. Γι’ αυτό ο Θεός με όρκο τον βεβαίωσε ότι θα γίνουν οι απόγονοί του ευλογία για όλα τα έθνη, ότι θα τους πληθύνει σαν το χώμα της γης, ότι τους απογόνους του θα τους υψώσει καθώς τα άστρα, και θα τους δώσει ιδιοκτησία τους από τη μια ως την άλλη θάλασσα κι από τον ποταμό Ευφράτη ως την άκρη της γης.

Ισαάκ και Ιακώβ

22. Στον Ισαάκ την ίδια έδωσε υπόσχεση, για χάρη του πατέρα του, του Αβραάμ, την ευλογία για όλους τους ανθρώπους και τη διαθήκη,

23. και τη μετέδωσε στον Ιακώβ. Επιβεβαίωσε τις ευλογίες του σ’ αυτόν και του έδωσε ιδιοκτησία τη χώρα, τη διαίρεσε σε κλήρους και τη μοίρασε σε δώδεκα φυλές.