1. และพระเจ้าตรัสกับโยบว่า
2. “คนมักติจะโต้แย้งกับองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์หรือเขาผู้โต้แย้งกับพระเจ้า ขอให้เขาตอบหน่อยเถอะ”
3. แล้วโยบทูลตอบพระเจ้าว่า
4. “ดูเถิด ข้าพระองค์นี้ก็กระจิริด จะทูลพระองค์ว่ากระไรได้ข้าพระองค์เอามือปิดปาก
5. ข้าพระองค์ได้กราบทูลครั้งหนึ่งแล้ว และจะไม่กราบทูลอีกสองครั้งแล้ว แต่ข้าพระองค์จะไม่ทูลต่อไป”
6. แล้วพระเจ้าทรงตอบโยบ ออกมาจากพายุว่า
7. “จงคาดเอวไว้อย่างลูกผู้ชายหน่อยซีเราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา
8. เจ้ายังจะให้เราอยู่ฝ่ายผิดหรือเจ้าจะหาว่าเราผิด เพื่อเจ้าจะเป็นฝ่ายชอบหรือ
9. เจ้ามีแขนเหมือนพระเจ้าหรือและเจ้าทำเสียงกัมปนาทเหมือนเสียงของพระองค์ได้หรือ
10. “จงเอาความโอ่อ่าตระการและความ สง่าผ่าเผยประดับตัวจงเอาศักดิ์ศรีและความสง่างามห่มตัว
11. เทความกริ้วที่ล้นของเจ้านั้นออกมาจงดูทุกคนที่เย่อหยิ่ง และทำให้เขาตกต่ำลง
12. จงดูทุกคนที่เย่อหยิ่งและดึงเขาลงมาและเหยียบคนอธรรมไว้ตรงที่ที่เขายืนอยู่นั้น
13. ซ่อนเขาไว้ในผงคลีด้วยกันมัดหน้าของเขาไว้ด้วยกันในโลกบาดาล
14. แล้วเราเองจะสรรเสริญเจ้าว่ามือขวาของเจ้าอาจช่วยเจ้าได้
15. “ดู เบเฮโมทเถิด ซึ่งเราได้สร้างอย่างที่เราได้สร้างเจ้ามันกินหญ้าเหมือนวัว
16. ดูเถิด กำลังของมันอยู่ในเอวและฤทธิ์ของมันอยู่ในกล้ามเนื้อท้อง
17. มันขยับหางของมันให้แข็งเหมือนไม้สนสีดาร์เอ็นโคนขาของมันก็สานเข้าด้วยกัน
18. กระดูกของมันเหมือนท่อทองสัมฤทธิ์และแข้งขาของมันเหมือนท่อนเหล็ก
19. “มันเป็นพระราชกิจชิ้นที่หนึ่งของพระเจ้าผู้ทรงสร้างมันนำดาบมาให้
20. ภูเขาผลิตอาหารให้มันแน่เป็นที่ที่สัตว์ป่าทุ่งทุกชนิดเล่น
21. มันนอนอยู่ใต้ต้นตะครองในเพิงอ้อและในบึง
22. ต้นตะครองเป็นเงาคลุมมันต้นไค้แห่งธารน้ำล้อมมันไว้
23. ดูเถิด ถ้าแม่น้ำไหลเชี่ยว มันก็ไม่ตกใจมันวางใจแม้ว่าแม่น้ำจอร์แดนจะพุ่งเข้าใส่ปากมัน
24. ผู้หนึ่งผู้ใดอาจจับนัยน์ตามันลากไปหรือจะเอาบ่วงสนตะพายมันได้หรือ