บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 16 ฉบับ1971 (TH1971)

โยบ​ร้อง‍ทุกข์​ถึง​การ​กระ‌ทำ​ของ​พระ‍เจ้า

1. แล้ว​โยบ​ตอบ​ว่า

2. “ข้า​เคย​ได้​ยิน​เรื่อง​อย่าง‍นี้​มา​มาก​แล้วท่าน​ทุก​คน​เป็น​ผู้​เล้า‍โลม​ที่​กวน‍ใจ

3. คำ​ลมๆ​แล้งๆ​จะ​จบ​สิ้น​เมื่อ‍ไร​หนอท่าน​เป็น​อะไร​ไป​ท่าน​จึง​ตอบ​อย่าง‍นี้

4. ข้า​ก็​พูด​อย่าง​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​พูด​ได้​เหมือน‍กันถ้า​จิต‍ใจ​ท่าน​อยู่​ใน​ที่​ของ​จิต‍ใจ​ข้าข้า​ร้อย‍กรอง​ถ้อย‍คำ​ต่อ‍สู้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้และ​สั่น​ศีรษะ​ของ​ข้า​เย้ย​ท่าน

5. ข้า​จะ​หนุน​กำ‌ลัง​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ด้วย​ปาก​ของ​ข้า​ก็​ได้และ​เครื่อง​บรร‌เทา​ทุกข์​แห่ง​ริม​ฝี‍ปาก​ของ​ข้าจะ​ระ‌งับ​ความ​เจ็บ‍ปวด​ของ​ท่าน​ก็​ได้​ด้วย

6. “ถ้า​ข้า​พูด ความ​เจ็บ‍ปวด​ของ​ข้า​ก็​ไม่​ระ‌งับและ​ถ้า​ข้า​นิ่ง​ไว้ จะ​บรร‌เทา​ไป​สัก​เท่า‍ใด

7. แต่​นี่​แหละ เดี๋ยว‍นี้​พระ‍เจ้า​ทรง​ให้​ข้า​เหนื่อย‍ยากพระ‍องค์​ทรง​กระ‌ทำ​ให้​พรรค‍พวก​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ข้า​เริศ‍ร้าง

8. และ​พระ‍องค์​ได้​ให้​ข้า​หด‍หู่​ลงซึ่ง​สภาพ​นี้​เป็น​พยาน​ปรัก‌ปรำ​ข้าและ​ความ​ผ่าย‍ผอม​ของ​ข้า​ลุก​ขึ้น​ปรัก‌ปรำ​ข้ามัน​เป็น​พยาน​ใส่​หน้า​ข้า

9. พระ‍องค์​ทรง​ฉีก​ข้า​ด้วย​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​และ​ทรง​เกลียด‍ชัง​ข้าพระ‍องค์​ทรง​ขบ‍เขี้ยว​เคี้ยว‍ฟัน​ใส่​ข้าปร‌ปักษ์​ของ​ข้า​ถลึง​ตา​สู้​ข้า

10. มี​คน​อ้า​ปาก​ใส่​ข้าเขา​ตบ​แก้ม​ประ‌จาน​ข้าเขา​สุม​หัว​กัน​ปรัก‌ปรำ​ข้า

11. พระ‍เจ้า​ทรง​มอบ​ข้า​ให้​แก่​คน​อธรรมและ​ทรง​เหวี่ยง​ข้า​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​ชั่ว‍ร้าย

12. ข้า​อยู่​สบาย และ​พระ‍องค์​ทรง​หัก​ข้า​สะบั้นเออ พระ‍องค์​ทรง​ฉวย​คอ​ข้า และ​ฟาด​ข้า​ลง​เป็น​ชิ้นๆพระ‍องค์​ทรง​ตั้ง​ข้า​ให้​เป็น​เป้า​ของ​พระ‍องค์นัก‍ธนู​ของ​พระ‍องค์​ล้อม​ข้า

13. พระ‍องค์​ทรง​ทะลวง​เปิด​ไต​ของ​ข้า และ​ไม่​เพลา​มือ​เลยพระ‍องค์​ทรง​เท​น้ำ‍ดี​ของ​ข้า​ลง​บน​ดิน

14. พระ‍องค์​ทรง​พัง​เข้า​ไป​เป็น​ช่องๆพระ‍องค์​ทรง​วิ่ง​เข้า​ใส่​ข้า​อย่าง​นัก‍รบ

15. ข้า​เย็บ​ผ้า‍กระ‌สอบ​ติด​หนัง​ของ​ข้าและ​วาง​กำ‌ลัง​ของ​ข้า​ลง​ใน​ผง‍คลี‍ดิน

16. หน้า​ของ​ข้า​แดง​ด้วย​การ​ร่ำ‍ไห้เงา​แห่ง​ความ​ตาย​อยู่​ที่​หนัง‍ตา​ของ​ข้า

17. แม้‍ว่า​ใน​มือ​ของ​ข้า​ไม่‍มี​ความ​ทา‌รุณ​เลยและ​คำ​อธิษ‌ฐาน​ของ​ข้า​ก็​บริ‌สุทธิ์

18. “โอ แผ่น‍ดิน​โลก​เอ๋ย อย่า​ปิด‍บัง​โล‌หิต​ของ​ข้า​นะอย่า​ให้​เสียง‍ร้อง​ของ​ข้า​มี​ที่​หยุด​พัก

19. ดู‍เถิด เดี๋ยว‍นี้​เอง​พยาน​ของ​ข้า​ก็​อยู่​ใน​ฟ้า​สวรรค์และ​ท่าน​ที่​รับ‍รอง​ข้า​ก็​อยู่​ใน​ที่​สูง

20. เพื่อน​ของ​ข้า​ด่า​ข้าตา​ของ​ข้า​เท​น้ำ‍ตา​ออก​ถวาย​พระ‍เจ้า

21. ขอ​ให้​พยาน​นั้น​ยัน​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​มนุษย์​ต่อ​พระ‍เจ้าอย่าง​ที่​มนุษย์​กระ‌ทำ​ต่อ​เพื่อน‍บ้าน​ของ​เขา

22. เพราะ‍ว่า​ต่อ‍ไป​อีก​ไม่​กี่​ปีข้า​จะ​ไป​ตาม​ทาง​ที่​ข้า​จะ​ไม่​กลับ