1. ดังนั้น บุรุษทั้งสามก็หยุดตอบโยบ เพราะโยบชอบธรรมในสายตาของตนเอง
2. แล้วเอลีฮู บุตรบาราเคล คนบุชี ตระกูลราม ก็โกรธ เขาโกรธโยบ เพราะท่านอ้างตัวว่าชอบธรรมหาใช่พระเจ้าไม่
3. เขาโกรธสหายสามคนของโยบด้วย เพราะเขาทั้งหลายตอบไม่ได้ ทั้งๆที่เขาหาว่าโยบผิด
4. ฝ่ายเอลีฮูคอยจะพูดกับโยบ เพราะเขาทั้งสามแก่กว่าตน
5. และเมื่อเอลีฮูเห็นว่าไม่มีคำตอบในปากของ บุรุษทั้งสามนี้แล้ว เขาจึงโกรธ
6. และเอลีฮู บุตรบาราเคล ชาวบุชี ตระกูลราม ว่า“ข้าพเจ้ายังเยาว์วัย และท่านสูงอายุแล้วเพราะฉะนั้นข้าพเจ้าเกรงกลัว ที่จะกล่าวความคิดเห็นของข้าพเจ้าแก่ท่าน
7. ข้าพเจ้าว่า ‘ขอให้วัยพูดเถิดและให้ปีหลายปีสอนสติปัญญา’
8. แต่เป็นวิญญาณจิตในมนุษย์ลมหายใจขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ที่กระทำให้เขาเข้าใจ
9. ไม่ใช่คนแก่เท่านั้นที่เป็นคนฉลาดหรือคนสูงอายุเข้าใจความยุติธรรม
10. เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า ‘ขอฟังข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้ากล่าวความคิดเห็นของข้าพเจ้าด้วย’
11. “ดูเถิด ข้าพเจ้าได้คอยฟังคำของท่านทั้งหลายข้าพเจ้าคอยฟังเหตุผลของท่านขณะที่ท่านสรรหาว่าจะพูดว่ากระไร
12. เออ ข้าพเจ้าสนใจฟังท่านและดูเถิด ไม่มีผู้ใดให้เหตุผลอันควรแก่โยบในพวกท่านไม่มีผู้ใดที่ตอบคำของโยบได้
13. อย่าเพ่อพูดนะว่า ‘เราได้พบพระปัญญาแล้วพระเจ้าจะทรงให้เอาชนะเขาได้ มิใช่มนุษย์’
14. เขามิได้เพ่งเล็งถ้อยคำของเขาใส่ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะไม่ตอบถ้อยคำของเขาด้วยคำพูดของท่าน
15. “เขาทั้งหลายก็ตกตะลึง เขาไม่ตอบอีกเขาไม่มีถ้อยคำจะพูดสักคำเดียว
16. และข้าพเจ้าจะคอยหรือ เพราะเขาทั้งหลายไม่พูดเพราะเขายืนอยู่ที่นั่น ไม่ตอบอีก
17. ข้าพเจ้าด้วยคน จะให้คำตอบของข้าพเจ้าข้าพเจ้าจะสำแดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าด้วย
18. เพราะข้าพเจ้ามีถ้อยคำเต็มตัวจิตใจภายในข้าพเจ้าบังคับข้าพเจ้าอยู่
19. ดูเถิด จิตใจของข้าพเจ้าเหมือนเหล้าองุ่นซึ่งไม่มีที่ระบายออกเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นใหม่ จะระเบิดอยู่รอมร่อแล้ว
20. ข้าพเจ้าต้องพูดจึงจะได้ความบรรเทาข้าพเจ้าต้องเปิดริมฝีปากขึ้นตอบ
21. ข้าพเจ้าจะไม่แสดงอคติต่อบุคคลใดๆหรือใช้การประจบสอพลอต่อผู้ใด
22. เพราะข้าพเจ้าประจบสอพลอไม่ได้ถ้าทำอย่างนั้น ผู้สร้างของข้าพเจ้าก็จะกำจัดข้าพเจ้าเสียในไม่ช้า