1. แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2. “ควรที่คนมีปัญญาจะตอบด้วยความรู้ลมๆแล้งๆหรือและบรรจุลมตะวันออกให้เต็มตัว
3. ควรที่เขาจะโต้แย้งกันในการพูดอันไร้ประโยชน์หรือด้วยถ้อยคำซึ่งไม่ได้ผลหรือ
4. แต่ท่านกำลังขจัดความยำเกรงพระเจ้าเสียและขัดขวางการภาวนาต่อพระพักตร์พระเจ้า
5. เพราะความบาปชั่วของท่านสอนปากของท่านและท่านเลือกเอาลิ้นของคนฉลาดแกมโกง
6. ปากของท่านกล่าวโทษท่านเอง ไม่ใช่ข้าพเจ้าและริมฝีปากของท่านปรักปรำท่านเอง
7. “ท่านเป็นมนุษย์คนแรกที่เกิดมาหรือหรือท่านคลอดมาก่อนเนินเขาหรือ
8. ท่านได้ฟังในหมู่ชาวสวรรค์คนสนิทของพระเจ้าหรือและท่านจำกัดสติปัญญาไว้ เฉพาะตัวท่านหรือ
9. ท่านทราบอะไรที่พวกเราไม่ทราบบ้างท่านเข้าใจอะไรที่ไม่กระจ่างแก่เราเล่า
10. ในพวกเรามีคนผมหงอกและคนสูงอายุแก่ยิ่งกว่าบิดาของท่าน
11. ท่านเห็นคำเล้าโลมของพระเจ้าเป็นของเล็กน้อยไปหรือคือถ้อยคำที่พูดกับท่านอย่างสุภาพนั้น
12. เหตุไฉนท่านจึงปล่อยตัวไปตามใจทำไมตาของท่านจึงลุกเป็นไฟ
13. คือที่ท่านหันจิตใจของท่านต่อสู้พระเจ้าและให้ถ้อยคำอย่างนี้ออกจากปากของท่าน
14. มนุษย์เป็นอะไรเล่า เขาจึงจะสะอาดได้หรือเขาผู้เกิดมาโดยผู้หญิงเป็นอะไร เขาจึงชอบธรรมได้
15. ดูเถิด พระเจ้ามิได้ทรงวางใจในเทพเจ้าของพระองค์เออ ในสายพระเนตรของพระองค์ ฟ้าสวรรค์ก็ไม่สะอาด
16. ผู้ที่น่าเกลียดน่าชังและเสื่อมทรามผู้ดื่มความผิดบาปเหมือนดื่มน้ำจะสะอาดน้อยยิ่งกว่านั้นเท่าใด
17. “ฟังข้าซิ ข้าจะแสดงแก่ท่านสิ่งใดที่ข้าได้เห็น ข้าจะกล่าว
18. (สิ่งที่คนมีปัญญาได้บอกกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษของเขาและมิได้ปิดบังไว้
19. ผู้ที่ได้รับพระราชทานแผ่นดินแต่พวกเดียวและไม่มีคนต่างด้าวผ่านไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย)
20. คนอธรรมทนทุกข์ทรมานตลอดอายุของเขาตลอดปีทั้งปวงที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้บีบบังคับ
21. เสียงที่น่าคร้ามกลัวอยู่ในหูของเขาผู้ทำลายจะมาเหนือเขาในยามมั่งคั่ง
22. เขาไม่เชื่อว่าเขาจะกลับออกมาจากความมืดเขาจะต้องตายด้วยดาบ
23. เขาพเนจรไปเพื่อหาอาหาร กล่าวว่า ‘อยู่ที่ไหนนะ’เขาทราบอยู่ว่า วันแห่งความมืดอยู่แค่เอื้อม
24. ความทุกข์ใจและความแสนระทมทำให้เขาคร้ามกลัวมันชนะเขาเหมือนอย่างพระราชาเตรียมพร้อมแล้วสำหรับการศึก
25. เพราะเขาได้เหยียดมือของเขาออกสู้พระเจ้าและตั้งตัวท้าทายองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
26. เขาวิ่งเข้าใส่พระองค์อย่างดื้อดึงพร้อมกับโล่ปุ่มหนา
27. เพราะว่าเขาได้คลุมหน้าของเขาด้วยความอ้วนของเขาแล้วและรวบรวมไขมันมาไว้ที่บั้นเอวของเขา
28. และได้อาศัยอยู่ในหัวเมืองร้างเปล่าในเรือนซึ่งมนุษย์ไม่ควรจะอยู่ซึ่งทรงกำหนดไว้ให้เป็นกองปรักหักพัง
29. เขาจะไม่มั่งมี และทรัพย์สมบัติของเขาจะไม่ทนทานและข้าวของของเขาจะไม่เพิ่มพูนในแผ่นดิน
30. เขาจะหนีจากความมืดไม่พ้นเปลวเพลิงจะทำให้หน่อของเขาแห้งไปและโดยลมพระโอษฐ์เขาจะต้องจากไปเสีย
31. อย่าให้เขาวางใจในความอนิจจังลวงตัวเขาเองเพราะความอนิจจังเป็นสิ่งตอบแทนเขา
32. จะชำระให้เขาเต็มก่อนเวลาของเขาและกิ่งของเขาจะไม่เขียว
33. เขาจะเป็นประดุจเถาองุ่นที่ลูกองุ่นดิบหล่นและเป็นดังต้นมะกอกเทศที่ดอกบานร่วง
34. เพราะว่าพวกอธรรมนั้นเป็นหมันและไฟเผาผลาญเต็นท์แห่งสินบน
35. เขาทั้งหลายตั้งท้องความชั่วและคลอดความร้ายออกมาและจิตใจของเขาทั้งหลายตระเตรียมการล่อลวง”