บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 19 ฉบับ1971 (TH1971)

โยบ​เชื่อ​ว่า​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ว่า​ตน​เป็น​ฝ่าย​ถูก

1. แล้ว​โยบ​ตอบ​ว่า

2. “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​ทร‌มาน​จิต‍ใจ​ข้า​นาน​สัก​เท่า‍ใดทั้ง​บด​ข้า​ให้​ย่อย‍ยับ​ด้วย​ถ้อย‍คำ

3. ท่าน​ทั้ง‍หลาย​พูด​สบ‍ประ‌มาท​ข้า​สิบ​หน​แล้วและ​ที่​ทำ​ผิด​แก่​ข้า​นั้น​ท่าน​ก็​ไม่​อาย​เลย

4. ถ้า​แม้‍ว่า​ข้า​หลง​ทำ​ผิด​จริงความ​ผิด​ของ​ข้า​ก็​อยู่​กับ​ข้า

5. ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ผยอง​เพราะ​ข้าและ​ใช้​ความ​ต่ำ‍ต้อย​ของ​ข้า​ปรัก‌ปรำ​ข้า

6. จง​ทราบ​เถิด​ว่า​พระ‍เจ้า​ทรง​วาง​ข้า​ไว้​ใน​ที่​ที่​ผิดและ​ได้​ทรง​เอา​ตาข่าย​ของ​พระ‍องค์​ล้อม​ข้า​ไว้

7. ดู‍เถิด ข้า​ร้อง​ออก​มา​ว่า ‘ทา‌รุณ​จริง’ แต่​ไม่‍มี​ใคร​ฟังข้า​ร้อง​ให้​ช่วย แต่​ไม่‍มี​ความ​ยุติ‍ธรรม​ที่‍ไหน

8. พระ‍องค์​ทรง​ก่อ​กำ‌แพง​กั้น​ทาง​ข้า​ไว้ ข้า​จึง​ข้าม​ไป​ไม่‍ได้และ​พระ‍องค์​ทรง​ให้​ทาง​ของ​ข้า​มืด​ไป

9. พระ‍องค์​ทรง​ปลด​ศักดิ์‍ศรี​ของ​ข้า​ไป​จาก​ข้า​เสียและ​ทรง​ถอด​มง‌กุฎ​จาก​ศีรษะ​ของ​ข้า

10. พระ‍องค์​ทรง​พัง​ข้า​ลง​เสีย​ทุก​ด้าน และ​ข้า​ก็​สิ้น​ไปพระ‍องค์​ทรง​ทึ้ง​ความ​หวัง​ของ​ข้า​ขึ้น​เหมือน​ถอน​ต้น‍ไม้

11. พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​พลุ่ง​ขึ้น​ใส่​ข้าและ​ทรง​นับ​ข้า​ว่า​เป็น​ปร‌ปักษ์​ของ​พระ‍องค์

12. กอง‍ทหาร​ของ​พระ‍องค์​เข้า​มา​พร้อม​กันเขา​ทั้ง‍หลาย​ก่อ​เชิง‍เทิน​ต่อ‍สู้​ข้าและ​ตั้ง​ค่าย​ล้อม​เต็นท์​ของ​ข้า

13. “พระ‍องค์​ทรง​ให้​พี่‍น้อง​ของ​ข้า​ห่าง‍ไกล​จาก​ข้าผู้​ที่​คุ้น‍เคย​ของ​ข้า​ก็​หัน​ไป​จาก​ข้า​เสีย

14. ญาติ​ของ​ข้า​และ​เพื่อน‍สนิท​ของ​ข้า​ได้​ละ​ลืม​ข้า​เสีย​แล้ว

15. บรร‌ดา​แขก​ใน​บ้าน​ของ​ข้าและ​สาว‍ใช้​ของ​ข้า นับ​ข้า​เป็น​คน​ต่าง​ถิ่นข้า​กลาย​เป็น​คน​ต่าง‍ด้าว​ใน​สาย‍ตา​ของ​เขา

16. ข้า​เรียก​คน‍ใช้​ของ​ข้า แต่​เขา​ไม่​ตอบ​ข้าข้า​ต้อง​วิง‍วอน​เขา​ด้วย​ปาก​ของ​ข้า

17. ข้า​เป็น​ที่​ขยะ‍แขยง​แก่​ภรรยา​ของ​ข้าเป็น​ที่​น่า‍เกลียด​แก่​ลูก‍ชาย​แห่ง​มารดา​ของ​ข้า​เอง

18. แม้​เด็กๆ​ดู‍หมิ่น​ข้าเมื่อ​ข้า​ลุก​ขึ้น​เขา​ก็​ว่า​ข้า

19. สหาย​สนิท​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ข้า​รัง‍เกียจ​ข้าและ​คน​เหล่า‍นั้น​ที่​ข้า​รัก เขา​หัน‍หลัง​ให้​ข้า

20. กระ‌ดูก​ของ​ข้า​เกาะ​ติด​หนัง​และ​ติด​เนื้อ​ของ​ข้าและ​ข้า​รอด​ได้​อย่าง​หวุด‌หวิด

21. ข้า‍แต่​ท่าน สหาย​ของ​ข้า สง‌สาร​ข้า​เถิด สง‌สาร​ข้า​เถิดเพราะ​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า​ได้​แตะ‍ต้อง​ข้า

22. ทำไม​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จึง​ไล่​ตาม​ข้า​อย่าง​กับ​เป็น​พระ‍เจ้าทำไม​ท่าน​ไม่​พอใจ​กับ​เนื้อ​ของ​ข้า

23. “โอ ข้า​อยาก​ให้​ถ้อย‍คำ​ของ​ข้า​ได้​ถูก​บัน‌ทึก​ไว้โอ ข้า​อยาก​ให้​จา‌รึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ

24. โอ ข้า​อยาก​ให้​สลัก​ไว้​ใน​ศิลา​เป็น​นิตย์ด้วย​ปาก‍กา​เหล็ก​และ​ตะกั่ว

25. แต่​ส่วน​ข้า ข้า​ทราบ​ว่า พระ‍ผู้‍ไถ่​ของ​ข้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่และ​ใน​ที่‍สุด​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ปรา‌กฏ​บนแผ่น‍ดิน​โลก7

26. และ​หลัง‍จาก​ผิว‍หนัง​ของ​ข้า​ถูก​ทำ‌ลาย​ไป​อย่าง‍นี้แล้ว​ในเนื้อ‍หนัง​ของ​ข้า ข้า​จะ​เห็น​พระ‍เจ้า

27. ผู้​ซึ่ง​ข้า​จะ​ได้​เห็น​เองและ​นัยน์ตา​ของ​ข้า​จะ​ได้​เห็น​ไม่‍ใช่​คน​อื่นจิต‍ใจ​ใน​ตัว​ข้า​ก็​อ่อน‍โหย

28. ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘ต้อน​เขา​ให้​อยู่’และ ‘สมุฏ‌ฐาน​ของ​เรื่อง​ก็​พบ​อยู่​ใน​เขา’

29. จง​กลัว​ดาบ เพราะ​พระ‍พิโรธ​นำ​โทษ​ของ​ดาบ​มาเพื่อ​ท่าน​จะ​ทราบ​ว่า​มี​การ​พิพาก‌ษา”