บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 2 ฉบับ1971 (TH1971)

1. และ​อยู่​มา​วัน​หนึ่ง​เมื่อ เทพ‍บุตร​ทั้ง‍หลาย​มา​ราย‍งาน​ตัว​ต่อ​พระ‍เจ้า ซา‌ตาน​ก็​มา​ใน​หมู่​พวก​เขา เพื่อ​ราย‍งาน​ตัว​ต่อ​พระ‍เจ้า​ด้วย

2. และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ถาม​ซา‌ตาน​ว่า “เจ้า​มา​จาก​ไหน” ซา‌ตาน​ทูล​ตอบ​พระ‍เจ้า​ว่า “จาก​ไปๆ​มาๆ​อยู่​บน​แผ่น‍ดิน​โลก และ​จาก​เดิน​ขึ้น​เดิน​ลง​บน​นั้น”

3. และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​ซา‌ตาน​ว่า “เจ้า​ได้​ไตร่‍ตรอง​ดู​โยบ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​เรา​หรือ‍ไม่​ว่า บน​แผ่น‍ดิน​โลก​ไม่‍มี​ใคร​เหมือน​เขา เป็น​คน​ดี​รอบ‍คอบ​และ​เที่ยง‍ธรรม ผู้​เกรง‍กลัว​พระ‍เจ้า​และ​หัน​เสีย​จาก​ความ​ชั่ว‍ร้าย เขา​ยัง​ยึด​มั่น​ใน​ความ​สัตย์‍ซื่อ​ของ​เขา​อยู่ ถึง​แม้​เจ้า​ชวน​เรา​ให้​ต่อ‍สู้​กับ​เขา เพื่อ​ทำ‌ลาย​เขา​โดย​ไม่‍มี​เหตุ”

4. แล้ว​ซา‌ตาน​ทูล​ตอบ​พระ‍เจ้า​ว่า “หนัง​แทน​หนัง คน​ย่อม​ให้​ทุก​อย่าง​ที่​เขา​มี​อยู่​แทน​ชีวิต​ของ​เขา

5. แต่​บัด‍นี้​ขอ​พระ‍องค์​เหยียด​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍องค์ และ​แตะ‍ต้อง​กระ‌ดูก​และ​เนื้อ​ของ​เขา และ​เขา​จะ​แช่ง​พระ‍องค์​ต่อ​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์”

6. และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​ซา‌ตาน​ว่า “ดู‍เถิด เขา​อยู่​ใน​อำ‌นาจ​ของ​เจ้า จง​ไว้​ชีวิต​ของ​เขา​เท่า​นั้น”

7. ซา‌ตาน​จึง​ออก​ไป​จาก​เบื้อง​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍เจ้า และ​ได้​ให้​โยบ​เป็น​ฝี​ร้าย ตั้ง‍แต่​ฝ่า‍เท้า​ของ​ท่าน​จน​ถึง​กระ‌หม่อม​ที่​ศีรษะ

8. และ​ท่าน​ก็​เอา​ชิ้น​หม้อ​แตก​ขูด​ตัว​ของ​ท่าน และ​นั่ง​อยู่​ใน​กอง​ขี้เถ้า

9. แล้ว​ภรรยา​ท่าน​เรียน​ว่า “ท่าน​ยัง​จะ​ยึด​มั่น​ใน​ความ​ซื่อ‍สัตย์​ของ​ท่าน​อีก​หรือ จง​แช่ง​พระ‍เจ้า​และ​ตาย​เสีย​เถอะ”

10. แต่​ท่าน​ตอบ​นาง​ว่า “เธอ​พูด​อย่าง​หญิง​โฉด​จะ​พึง​พูด เรา​จะ​รับ​สิ่ง​ดี​จาก​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า และ​จะ​ไม่​รับ​ของ​ไม่​ดี​บ้าง​หรือ” ใน​เหตุ‍การณ์​นี้​ทั้ง‍สิ้น​โยบ​มิ‍ได้​กระ‌ทำ​ผิด​ด้วย​ริม​ฝี‍ปาก​ของ​ตน

11. เมื่อ​สหาย​ทั้ง​สาม​ของ​โยบ​ได้​ยิน​ถึง​ภัย‍พิบัติ​นี้​ทั้ง‍สิ้น​ที่​ได้ เกิด​ขึ้น​กับ​ท่าน ต่าง​ก็​มา​จาก​ที่​ของ​ตน คือ เอลี‌ฟัส​ชาว​เท‌มาน บิล‌ดัด ตระ‌กูล​ชูอาห์ และ​โศ‌ฟาร์​ชาว​นา‌อา‌เมห์ เขา​ได้​นัด​มา​พร้อม​กัน​เพื่อ​ร่วม​ทุกข์​กับ​ท่าน​และ​เล้า‍โลม​ใจ​ท่าน

12. เมื่อ​เขา​เห็น​ท่าน​แต่​ไกล​เขา​ก็​จำ​ท่าน​ไม่​ได้ ก็​เปล่ง​เสียง​ร้อง‍ไห้​ต่าง​ก็​ฉีก​เสื้อ‍คลุม​ของ​ตน และ​ซัด​ผง‍คลี​ดิน​เหนือ​ศีรษะ​ของ​ตน​ขึ้น​ไป​ยัง​ฟ้า​สวรรค์

13. และ​นั่ง​กับ​ท่าน​บน​ดิน​เจ็ด​วัน​เจ็ด​คืน ไม่‍มี​สัก​คน​หนึ่ง​พูด​กับ​ท่าน​สัก​คำ ด้วย​เขา เห็น​ว่า​ความ​ทุกข์​ระทม​ของ​ท่าน​นั้น​ใหญ่​ยิ่ง​นัก