1. แล้วโยบตอบว่า
2. “คำร้องทุกข์ของข้าก็ขมขื่นในวันนี้ด้วยมือของข้าก็หนัก เพราะการร้องครางของข้า
3. โอ ข้าอยากทราบว่าจะพบพระองค์ได้ที่ไหนเพื่อข้าจะมาถึงพระที่นั่งของพระองค์
4. ข้าจะยื่นคดีของข้าต่อพระพักตร์พระองค์และบรรจุข้อโต้แย้งให้เต็มปากข้า
5. ข้าจะทราบว่า พระองค์จะตอบข้าว่ากระไรและเข้าใจสิ่งที่พระองค์จะตรัสกับข้า
6. พระองค์จะทรงโต้แย้งกับข้าด้วยฤทธานุภาพ อันยิ่งใหญ่ของพระองค์หรือเปล่าน่ะ พระองค์จะทรงฟังข้า
7. ณ ที่นั่นคนเที่ยงธรรมจะสู้ความกับพระองค์ได้และข้าจะรับการช่วยกู้ให้พ้นจากผู้พิพากษา ของข้าเป็นนิตย์
8. ดูเถิด ข้าเดินไปข้างหน้า แต่พระองค์มิได้ทรงสถิตที่นั่นและข้างหลัง แต่ข้าก็ไม่สังเกตเห็นพระองค์
9. ข้างซ้ายมือที่พระองค์ทรงกระทำกิจ ข้าก็ไม่เห็นพระองค์ข้างขวามือพระองค์ทรงซ่อนอยู่ ข้าหาพระองค์ไม่พบ
10. ด้วยว่าพระองค์ทรงทราบทางที่ข้าไปเมื่อพระองค์ทรงทดสอบข้าแล้ว ข้าก็จะเป็นอย่างทองคำ
11. เท้าของข้าติดรอยพระบาทของพระองค์แน่นข้าตามมรรคาของพระองค์ และมิได้หันไปข้างๆเลย
12. ข้ามิได้พรากไปจากพระบัญญัติแห่งริม พระโอษฐ์ของพระองค์ข้าตีราคาพระวจนะแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์ สูงกว่าเจตนาของข้า
13. แต่พระองค์ทรงผันแปรมิได้ และผู้ใดจะหันพระองค์ได้พระองค์มีพระประสงค์สิ่งใด พระองค์ก็ทรงกระทำสิ่งนั้น
14. เพราะว่าพระองค์จะทรงกระทำสิ่งที่พระองค์ทรง กำหนดให้ข้านั้นครบถ้วนและสิ่งอย่างนั้นเป็นอันมากอยู่ในพระดำริของพระองค์
15. เพราะฉะนั้นข้าจึงสะทกสะท้านต่อพระพักตร์พระองค์เมื่อข้าตรึกตรอง ข้าก็ครั่นคร้ามต่อพระองค์
16. พระองค์ทรงกระทำให้ใจของข้าอ่อนเปลี้ยองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้กระทำให้ข้าสะทกสะท้าน
17. เพราะข้ามิได้ถูกตัดขาดจากความมืดและพระองค์มิได้ทรงปิดความมืดทึบไว้จากหน้าข้า