บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 24 ฉบับ1971 (TH1971)

โยบ​ปรับ‍ทุกข์​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​เฉย‌เมย​ต่อ​ความ​ชั่ว‍ร้าย

1. “เมื่อ​วาระ​กำ‌หนด​ไม่​ปิด‍บัง​ไว้ จาก​องค์​ผู้​ทรง​มหิทธิ‌ฤทธิ์ทำไม​บรร‌ดา​ผู้​ที่​รู้‍จัก​พระ‍องค์​ไม่​เห็น​วัน​กำ‌หนด​ของ พระ‍องค์

2. มี​คน​ที่​ย้าย​หลัก‍เขตเขา​ยึด​ฝูง​แพะ​แกะ​พา​ไป​เลี้ยง

3. เขา​ไล่‍ต้อน​ลา​ของ​คน​กำ‌พร้า​ไปเขา​เอา​วัว​ของ​หญิง‍ม่าย​ไป​เป็น​ประ‌กัน

4. เขา​ผลัก​คน​ขัด‍สน​ออก​นอก​ถนนคน​ยาก‍จน​แห่ง​แผ่น‍ดิน​โลก​ต่าง‍ก็​ซ่อน​ตัว​หมด

5. ดู‍เถิด ดัง​ลา‍ป่า​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดารคน​ยาก‍จน​นั้น​ออก​ไป​ทำ‍งานพยา‌ยาม​หา​อา‌หารถิ่น​แห้ง‍แล้ง​ให้​อา‌หาร​แก่​บุตร​ของ​เขา

6. เขา​ทั้ง‍หลาย​เก็บ​หญ้า​แห้ง​ที่​ใน​ทุ่งและ​เขา​เล็ม​สวน‍องุ่น​ของ​คน​อธรรม

7. เขา​นอน​เปลือย‍กาย​ไม่‍มี​เสื้อ‍ผ้า​ตลอด​คืนและ​ไม่‍มี​ผ้า​ห่ม​กัน‍หนาว

8. เขา​เปียก​ฝน​แห่ง​ภูเขาและ​เกาะ​หิน​อยู่​เพราะ​ขาด​ที่​กำ‌บัง

9. มี​ผู้​ฉวย​เด็ก​กำ‌พร้า​ไป​จาก​อกและ​เอา​ทารก​ของ​คน​ยาก‍จน​ไป​เป็น​ประ‌กัน

10. เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​เดิน​เปลือย‍กาย​ไป ไม่‍มี​เสื้อ‍ผ้าทั้งๆ​ที่​หิว เขา​ก็​แบก​ฟ่อน‍ข้าว​ไป

11. เขา​ทำ​น้ำ‍มัน​อยู่​ท่าม‍กลาง​แถว​ต้น​มะกอก‍เทศ​ของ​คน​อธรรมเขา​ย่ำ​อยู่​ที่​บ่อ‍ย่ำ​องุ่น แต่​เขา​ต้อง​ทน​ความ​กระ‌หาย

12. คน​ที่​กำ‌ลัง​จะ​ตาย​คร่ำ‍ครวญ​ออก​มา​จาก​ที่​ใน​เมืองและ​จิต‍ใจ​ของ​คน​บาด‍เจ็บ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วย‍เหลือแต่​พระ‍เจ้า​มิ‍ได้​สน‍พระ‍ทัย​ใน​คำ‍อธิษ‌ฐาน​ของ​เขา

13. “มี​ผู้​ที่​กบฏ​ต่อ​ความ​สว่างผู้​ที่​ไม่​คุ้น‍เคย​กับ​ทาง​ของ​ความ​สว่าง​นั้นและ​มิ‍ได้​อยู่​ใน​ทาง​ของ​ความ​สว่าง​นั้น

14. ผู้​ทำ​ฆาต‍กรรม​ลุก​ขึ้น​มา​แต่​เช้า‍ตรู่เขา​ฆ่า​คน​ยาก‍จน​และ​คน​ขัด‍สนและ​ใน​กลาง‍คืน​เขา​เป็น​เหมือน​ขโมย

15. ตา​ของ​ผู้​ล่วง‍ประ‌เวณี​คอย​เวลา​พลบ‍ค่ำกล่าว​ว่า ‘ไม่‍มี​ตา​ใด​จะ​เห็น​ข้า’และ​เขา​ก็​ปลอม​หน้า​ของ​เขา

16. ใน​ยาม​มืด​เขา​ขุด​เข้า​ไป​ใน​เรือนกลาง‍วัน​เขา​ก็​เก็บ​ตัวเขา​ไม่​รู้‍จัก​ความ​สว่าง

17. เพราะ​ความ​มืด​ทึบ​เป็น​เหมือน​เวลา​เช้า​แก่​เขา​ทุก​คนเพราะ​เขา​คุ้น‍เคย​กับ​ความ​สยด‍สยอง​ของ​ความ​มืด​ทึบ

18. “เขา​ลอย​ละลิ่ว​ไป​บน​ผิว​น้ำส่วน‍แบ่ง​ของ​เขา​ถูก​สาป​ใน​แผ่น‍ดินเขา​ไม่​หัน‍หน้า​ไป​สู่​สวน‍องุ่น​ของ​เขา

19. ความ​แห้ง‍แล้ง​และ​ความ​ร้อน​ฉวย​เอา​น้ำ​หิมะ​ไป​ฉัน‍ใดแดน​คน‍ตาย​ก็​ฉวย​เอา​ผู้​กระ‌ทำ​บาป​ไป​ฉัน‍นั้น

20. ครรภ์​จะ​ลืม​เขาตัว‍หนอน​จะ​กิน​เขา​อย่าง​อร่อยไม่‍มี​ใคร​จำ​ชื่อ​เขา​ได้​ต่อ‍ไปความ​อธรรม​จึง​หัก​ลง​เหมือน​ต้น‍ไม้

21. “เขา​รีด​เอา​จาก​หญิง‍หมัน​ที่​ไม่‍มี​ลูกและ​ไม่​ทำ​ดี​อะไร​ให้​แก่​หญิง‍ม่าย

22. พระ‍เจ้า​ยัง​ทรง​ธำ‌รง​ชีวิต​ของ​คน​มี กำ‌ลัง​ด้วย​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​ของ​พระ‍องค์แม้​เขา​สิ้น‍หวัง​ใน​ชีวิต เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​ได้

23. พระ‍องค์​ประ‌ทาน​ความ​ปลอด‍ภัย​ให้​เขา และ​เขา​ก็​พึ่ง​อยู่และ​พระ‍เนตร​ของ​พระ‍องค์​อยู่​บน​หน‍ทาง​ของ​เขา

24. เขา​ทั้ง‍หลาย​ถูก​ยก‍ย่อง​ขึ้น​ครู่​หนึ่ง​แล้ว​ก็​สิ้น​ไปเขา​เหี่ยว‍แห้ง​และ​สิ้น​ไป​เหมือน​คน​อื่นๆเขา​ถูก​ตัด​ออก​เหมือน​ยอด​รวง‍ข้าว

25. ถ้า​ไม่​เป็น​เช่น‍นั้น ใคร​จะ​พิสูจน์​ได้​ว่า​ข้า​มุสาและ​สำ‌แดง​ว่า​สิ่ง​ที่​ข้า​กล่าว​นั้น​ไร้​สาระ”