Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Hen Destament

Testament Newydd

Eseia 57 beibl.net 2015 (BNET)

Pobl ffyddlon Duw yn dioddef

1. Mae rhywun cyfiawn yn marw,a does neb yn malio.Mae pobl ffyddlon yn cael eu cymryd,a does neb yn sylweddolifod y cyfiawn yn cael eu symudi'w harbed rhag y drwg sy'n dod.

2. Bydd y rhai sy'n gwneud beth sy'n iawnyn profi heddwch,ac yn cael gorffwys ar eu gwlâu.

3. Dewch yma, chi blant y rhai sy'n dweud ffortiwn;disgynyddion y rhai sy'n godinebu ac yn puteinio!

4. Ar ben bwy ydych chi'n gwneud sbort?Ar bwy ydych chi'n gwneud ystumiauac yn tynnu tafod?Dych chi'n blant i rebeliaid,yn ddisgynyddion rhai sy'n dweud celwydd;

5. a'ch nwydau rhywiol yn llosgi wrth addolidan bob coeden ddeiliog.Chi sy'n aberthu plant yn y dyffrynnoedd,ac yn hafnau'r creigiau.

6. Cerrig llithrig yr hafnau ydy dy gyfran di;mentra di gyda nhw!Iddyn nhw rwyt ti wedi tywallt dy offrwm o ddiod,a chyflwyno dy offrwm o fwyd.Ddylwn i ymatal rhag dial yn wyneb hyn i gyd?

7. Rwyt yn gwneud dy welyar ben pob mynydd uchel;ac yn mynd yno i gyflwyno dy aberthau.

8. Er fod arwydd wedi ei osodtu ôl i ffrâm drws dy dŷ,ti wedi ngadael ia gorwedd yn agored ar dy wely.Ti wedi ymrwymo dy hun i'r duwiau,wedi mwynhau gorweddian yn noetha dewis dilyn dy chwantau.

9. Yna mynd i lawr i weld y breningyda rhoddion o olew a llwyth o bersawr.Anfonaist negeswyr at un oedd yn bell i ffwrdd,hyd yn oed i Annwn!

10. Er fod yr holl deithio'n dy flino,wnest ti ddim rhoi i fyny!Llwyddaist i gael digon o egnii ddal ati.

11. Pwy oedd yn dy boenia gwneud i ti ofni a dweud celwydd?Doeddet ti ddim yn meddwl amdana inac yn cymryd unrhyw sylw ohona i.Ai'r rheswm wyt ti ddim yn fy ofni iydy mod i wedi bod yn ddistaw mor hir?

12. Gwna i ddweud beth dw i'n feddwl o dy weithredoedd da:fydd y rheiny ddim yn gallu dy helpu!

13. A fydd dy gasgliad o dduwiau ddim yn dy helpupan fyddi di'n gweiddi –does dim bywyd nag anadl ynddyn nhw!Ond bydd y rhai sy'n troi ata i yn meddiannu'r tirac yn etifeddu fy mynydd cysegredig i.

Duw yn addo helpu ei bobl

14. Dyma fydd yn cael ei ddweud:Adeiladwch! Adeiladwch! Cliriwch y ffordd!Symudwch bob rhwystr o ffordd fy mhobl!

15. Dyma mae'r Un uchel iawn yn ei ddweud,yr un sy'n aros am byth, a'i enw yn sanctaidd:Dw i'n byw mewn lle uchel a sanctaidd,ond dw i hefyd gyda'r rhai gostyngedig sydd wedi eu sathru –dw i'n adfywio'r rhai gostyngedig,ac yn codi calon y rhai sydd wedi eu sathru.

16. Dw i ddim yn mynd i ddadlau drwy'r adeg,na dal dig am byth.Dw i ddim eisiau i ysbryd y bobl ballu,gan mai fi sy'n rhoi anadl iddyn nhw fyw.

17. Roeddwn i'n ddig am eu bod yn elwa trwy drais.Dyma fi'n eu taro, a troi i ffwrdd wedi digio,ond roedden nhw'n dal i fynd eu ffordd eu hunain!

18. Do, dw i wedi gweld beth mae nhw'n wneud,ond dw i'n mynd i'w hiacháu nhw.Dw i'n mynd i'w harwain a'u cysuro;cysuro'r rhai sy'n galaru,

19. a rhoi lle iddyn nhw ddathlu:Heddwch a llwyddiant i bawb yn bell ac agos!Dw i'n mynd i'w hiacháu nhw,”—meddai'r ARGLWYDD.

20. “Ond bydd y rhai drwg fel môr stormussy'n methu bod yn dawel,a'i ddŵr yn corddi'r llaid a'r baw.

21. Fydd dim heddwch i bobl ddrwg,”—meddai fy Nuw.