ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យ៉ូប 29 Khmer Standard Version (KHSV)

លោក​យ៉ូប​រំឭក​ពី​គ្រា​ដែល​លោក​បាន​រុងរឿង

1. លោក​យ៉ូប​រៀប​រាប់​សា​ជា​ថ្មី​ដូច​ត​ទៅ៖

2. «ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​បាន​ដូច​កាល​ពី​មុនគឺ​នៅ​គ្រា​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​មើល​ថែ​ទាំ​ខ្ញុំ

3. នៅ​គ្រា​ដែល​ចង្កៀង​របស់​ព្រះ‌អង្គ​បំភ្លឺ​ខ្ញុំហើយ​ពន្លឺ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​នាំ​ខ្ញុំឲ្យ​ដើរ​កាត់​ភាព​ងងឹត។

4. ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ចម្រុង‌ចម្រើន​នោះព្រះ‌ជាម្ចាស់​ជា​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​ខ្ញុំព្រះ‌អង្គ​ជួយ​ការពារ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ។

5. ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុតគង់​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំហើយ​កូន​ចៅ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​នៅ​ជុំ‌វិញ​ខ្ញុំ​ដែរ។

6. ហ្វូង​សត្វ​របស់​ខ្ញុំ​ផ្ដល់​ទឹក​ដោះ​ឲ្យ​ខ្ញុំយ៉ាង​បរិបូណ៌ ចម្ការ​អូលីវ​របស់​ខ្ញុំផ្ដល់​ប្រេង​ដ៏​ច្រើន​ហូរ‌ហៀរ​មក​ខ្ញុំ។

7. ពេល​ខ្ញុំ​ចេញ​ទៅ​មាត់​ទ្វារ​ក្រុងអង្គុយ​កាត់​ក្ដី​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ

8. ពួក​យុវជន​ឃើញ​ខ្ញុំគេ​នាំ​គ្នា​ដក​ខ្លួន​ថយពួក​ចាស់​ទុំ​នាំ​គ្នា​ក្រោក​ឈរ។

9. ពួក​មេ​ដឹក​នាំ​ឈប់​និយាយយក​ដៃ​ខ្ទប់​មាត់ ហើយ​នៅ​ស្ងៀម

10. ពួក​អភិ‌ជន​ក៏​នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់មិន​ហ៊ាន​និយាយ​ស្ដី​ទេ។

11. ពេល​មនុស្ស‌ម្នា​ឮ​ខ្ញុំ​និយាយ គេ​ឲ្យ​ពរ​ខ្ញុំពេល​គេ​ឃើញ​ខ្ញុំ គេ​ពោល​សរសើរ​ខ្ញុំ

12. ដ្បិត​ពេល​មនុស្ស​វេទនា​ស្រែក​អង្វរខ្ញុំ​ជួយ​យក​អាសា​គេហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ជួយ​ក្មេង​កំព្រាគ្មាន​ទី​ពឹង​ដែរ។

13. អ្នក​ដែល​ហៀប​នឹង​ស្លាប់ តែង​ឲ្យ​ពរ​ខ្ញុំហើយ​ខ្ញុំ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ស្ត្រី​មេម៉ាយឲ្យ​មាន​អំណរ​សប្បាយ។

14. សេចក្ដី​សុចរិត​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​ខ្ញុំប្រៀប​ដូច​ជា​សម្លៀក‌បំពាក់​បិទ‌បាំង​កាយ​ខ្ញុំហើយ​យុត្តិធម៌​ក៏​ប្រៀប​ដូច​ជា​អាវ​ធំនិង​ឆ្នួត​ក្បាល​របស់​ខ្ញុំ​ដែរ។

15. ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​ភ្នែក​របស់​មនុស្ស​ខ្វាក់និង​ជា​ជើង​របស់​មនុស្ស​ខ្វិន។

16. ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​ឪពុក​របស់​ជន​ក្រីក្រហើយ​ជួយ​រក​ខុស​ត្រូវ​ឲ្យ​មនុស្សដែល​ខ្ញុំ​ពុំ​ស្គាល់​ផង។

17. ខ្ញុំ​បំបាក់​ថ្គាម​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិតដណ្ដើម​យក​ជន​រង​គ្រោះ​ពី​ចង្កូម​របស់​គេ។

18. ពេល​នោះ ខ្ញុំ​គិត​ថាខ្ញុំ​មុខ​ជា​មាន​អាយុ​វែងហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ស្លាប់​ក្នុង​ទី​លំ‌នៅ​ដ៏​កក់​ក្ដៅ​របស់​ខ្ញុំ។

19. ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើដែល​មាន​ឫស​ចាក់​ទៅ​រក​ទឹកហើយ​នៅ​ពេល​យប់មាន​សន្សើម​ធ្លាក់​មក​លើ​មែក។

20. ខ្ញុំ​នឹង​ទទួល​កិត្តិយស​មិន​ចេះ​ចប់កម្លាំង​របស់​ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​ចម្រើន​ឡើង​សា​ជា​ថ្មីដូច​ខ្សែ​ធ្នូ​ដែល​គេ​រឹត​យ៉ាង​តឹង។

21. មនុស្ស‌ម្នា​ត្រង‌ត្រាប់​ស្ដាប់​ពាក្យ​ខ្ញុំពេល​ខ្ញុំ​ផ្ដល់​យោបល់ គេ​នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់។

22. អ្វីៗ​ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ផុត​ទៅ​ហើយ​នោះគ្មាន​នរណា​ប្រកែក​តវ៉ា​ទេតែ​ពួក​គេ​ទទួល​យក​ទាំង​អស់​គ្នា។

23. ពួក​គេ​រង់‌ចាំ​ខ្ញុំ ដូច​រង់‌ចាំ​ទឹក​ភ្លៀងគឺ​ដូច​អ្នក​ស្រែ​ទន្ទឹង​រង់‌ចាំ​ភ្លៀង​ចុង​រដូវ។

24. ពេល​ខ្ញុំ​ញញឹម​ដាក់​ពួក​គេពួក​គេ​រក​ជឿ​មិន​បាន។ពួក​គេ​រង់‌ចាំ​ខ្ញុំ​សម្តែង​ចិត្ត​មេត្តា​ករុណាចំពោះ​ពួក​គេ។

25. ខ្ញុំ​សុខ​ចិត្ត​ធ្វើ​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​របស់​ពួក​គេខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​ផ្លូវ​ពួក​គេហើយ​ខ្ញុំ​ស្ថិត​នៅ​ជា​មួយ​ពួក​គេដូច​ស្ដេច​ស្ថិត​នៅ​ជា​មួយ​កង‌ពល​របស់​ខ្លួននិង​ដូច​មនុស្ស​ម្នាក់​លើក​ទឹក​ចិត្តអស់​អ្នក​ដែល​កើត​ទុក្ខ។