1. មានអណ្ដូងរ៉ែសម្រាប់ជីកយកប្រាក់ហើយក៏មានកន្លែងបន្សុទ្ធមាសដែរ។
2. គេយកដែកចេញពីដីហើយយកលង្ហិនចេញពីថ្ម។
3. មនុស្សចុះរហូតទៅដល់ទីងងឹត ជីករកថ្មដែលកប់នៅបាតដីក្នុងទីងងឹតអន្ធការ។
4. គេជីកអណ្ដូងរ៉ែឆ្ងាយពីកន្លែងមនុស្សរស់នៅមនុស្សដើរខាងលើក៏មិនដឹងគេសម្រូតខ្លួនចុះទៅក្នុងអណ្ដូងរ៉ែហើយយោលចុះយោលឡើងនៅទីនោះឆ្ងាយពីស្រុកភូមិ។
5. ដីតែងតែផ្ដល់អាហារដល់មនុស្សតែនៅខាងក្រោមដូចជាត្រូវភ្លើងឆេះបំផ្លាញអស់។
6. គេរកឃើញត្បូងនៅជាមួយថ្មក្នុងដីហើយរកបានមាសក្នុងធូលីដី។
7. សត្វត្មាតមិនស្គាល់ច្រកចូលទៅក្នុងអណ្ដូងរ៉ែនោះទេហើយសត្វរអាតក៏មើលមិនឃើញដែរ។
8. សត្វដ៏ខ្លាំងពូកែមិនដែលចូលទៅក្នុងនោះទេសត្វសិង្ហក៏មិនដែលដើរកាត់តាមនោះដែរ។
9. មនុស្សជីកយកថ្មដ៏រឹងហើយរំលើងភ្នំរហូតដល់ឫសរបស់វា។
10. គេចោះរូងនៅក្នុងថ្មដាហើយឃើញវត្ថុធាតុទាំងប៉ុន្មានដ៏មានតម្លៃ។
11. គេទប់ប្រភពទឹកឲ្យរីងស្ងួតហើយនាំយកអ្វីៗដែលលាក់កំបាំងមកដាក់ក្រោមពន្លឺ។
12. រីឯប្រាជ្ញាវិញ តើគេអាចរកបាននៅឯណា?តើការយល់ដឹងស្ថិតនៅកន្លែងណា?
13. មនុស្សលោកមិនស្គាល់តម្លៃរបស់ប្រាជ្ញាទេហើយប្រាជ្ញាក៏មិនស្ថិតនៅលើផែនដីដែរ។
14. ទីជម្រៅពោលថា “ប្រាជ្ញាមិននៅក្នុងខ្ញុំទេ”មហាសមុទ្រពោលថា“ប្រាជ្ញាក៏មិននៅជាមួយខ្ញុំដែរ”
15. គេមិនអាចយកមាសសុទ្ធទៅដូរយកប្រាជ្ញាហើយយកប្រាក់ទៅទិញប្រាជ្ញាបានទេ។
16. គេមិនអាចយកប្រាជ្ញាទៅថ្លឹងជាមួយកែវមរកត ពេជ្រឬត្បូងកណ្ដៀងបានឡើយ។
17. គ្មានមាស ឬពេជ្រណាផ្ទឹមស្មើនឹងប្រាជ្ញាទេហើយគេក៏មិនអាចយកប្រាជ្ញាទៅដូរជាមួយភាជន៍ដែលធ្វើពីមាសសុទ្ធដែរ។
18. ផ្កាថ្ម និងគជ់ រឹតតែផ្ទឹមនឹងប្រាជ្ញាមិនបានហើយមានប្រាជ្ញាប្រសើរជាងមានកែវមុក្ដាទៅទៀត។
19. ត្បូងជម្ពូរ័ត្នពីស្រុកអេត្យូពីក៏មិនអាចប្រដូចទៅនឹងប្រាជ្ញាហើយប្រាជ្ញាមិនអាចយកទៅថ្លឹងជាមួយមាសបានទេ។
20. ដូច្នេះ តើប្រាជ្ញាមានប្រភពនៅឯណាតើការយល់ដឹងស្ថិតនៅកន្លែងណា?
21. មនុស្សលោកមិនអាចមើលឃើញប្រាជ្ញាទេរីឯសត្វដែលហើរនៅលើមេឃក៏មិនអាចមើលឃើញដែរ។
22. រណ្ដៅនៃសេចក្ដីវិនាស និងមច្ចុរាជពោលថា“យើងបានឮគេនិយាយពីប្រាជ្ញា”។
23. មានតែព្រះជាម្ចាស់ទេដែលស្គាល់ផ្លូវហើយជ្រាបថា ប្រាជ្ញាស្ថិតនៅកន្លែងណា
24. ដ្បិតព្រះអង្គមើលធ្លុះរហូតដល់ទៅទីដាច់ស្រយាលនៃផែនដីនិងទតឃើញអ្វីៗទាំងអស់នៅក្រោមមេឃ។
25. ពេលណាព្រះអង្គកំណត់កម្លាំងរបស់ខ្យល់និងទំហំរបស់សមុទ្រ
26. ពេលណាព្រះអង្គកំណត់ច្បាប់មួយសម្រាប់ទឹកភ្លៀងព្រមទាំងកំណត់ផ្លូវសម្រាប់ផ្លេកបន្ទោរនិងផ្គររួចស្រេចហើយ
27. ព្រះអង្គក៏ទតឃើញប្រាជ្ញាព្រះអង្គលើកតម្លៃប្រាជ្ញានោះព្រះអង្គតាំងប្រាជ្ញាឡើងហើយពិនិត្យពិច័យមើលយ៉ាងល្អិតល្អន់។
28. បន្ទាប់មក ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកកាន់មនុស្សលោកថា:“ការគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ជាប្រាជ្ញាការងាកចេញពីអំពើអាក្រក់ជាការយល់ដឹង”»។