ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យ៉ូប 24 Khmer Standard Version (KHSV)

ព្រះ‌ជាម្ចាស់​បណ្តោយ​ឲ្យ​មនុស្ស​អាក្រក់​ធ្វើ​តាម​ចិត្ត

1. ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុតមិន​កំណត់​ពេល​សម្រាប់​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​មនុស្សហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អស់​អ្នក​ដែល​ស្គាល់​ព្រះ‌អង្គមិន​ឃើញ​ព្រះ‌អង្គ​រក​យុត្តិធម៌​ឲ្យ?

2. មនុស្ស​តែងតែ​លួច​បង្ខិត​បង្គោល​របងគេ​លួច​សត្វ​របស់​អ្នក​ដទៃ​យក​ទៅ​ទុកក្នុង​ក្រោល​របស់​ខ្លួន។

3. គេ​ជំរិត​យក​លា​របស់​ក្មេង​កំព្រាគេ​រឹប​អូស​យក​គោ​របស់​ស្ត្រី​មេម៉ាយទុក​ជា​របស់​បញ្ចាំ។

4. គេ​ដេញ​ជន​ក្រីក្រ​ឲ្យ​ចេញ​ពី​ផ្លូវហើយ​បង្ខំ​ជន​ទុគ៌ត​នៅ​ក្នុង​ស្រុកឲ្យ​រត់​ពួន​ទាំង​អស់​គ្នា។

5. ជន​ក្រីក្រ​ទាំង​នោះ​ចេញ​ទៅ​រក​អាហារមក​ចិញ្ចឹម​កូន​ចៅ​របស់​ខ្លួនដូច​សត្វ​លា​ព្រៃ នៅ​វាល​រហោ‌ស្ថាន។

6. ពួក​គេ​ទៅ​រើស​កួរ​ស្រូវ​ដែល​ជ្រុះ​នៅ​តាម​ស្រែនិង​បេះ​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរ​ដែល​នៅ​សេស‌សល់ក្នុង​ចម្ការ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់។

7. នៅ​ពេល​យប់ ពួក​គេ​ដេក​ខ្លួន​ទទេគ្មាន​សម្លៀក‌បំពាក់គ្មាន​ភួយ​ដណ្ដប់​នៅ​ពេល​រងា។

8. រូប​កាយ​របស់​ពួក​គេ​ទទឹក​ជោក​ទៅ​ដោយភ្លៀង​ដែល​ធ្លាក់​នៅ​តាម​ភ្នំហើយ​ពួក​គេ​គ្មាន​អ្វី​ជា​ជម្រកក្រៅ​ពី​ដេក​ឱប​ផ្ទាំង​ថ្ម​នោះ​ឡើយ។

9. មាន​អ្នក​ខ្លះ​ទៀត ចាប់​កូន​ក្មេង​កំព្រាផ្ដាច់​ចេញ​ពី​ដោះ​ម្ដាយហើយ​យក​កូន​របស់​ជន​ក្រីក្រទុក​ជា​របស់​បញ្ចាំ។

10. ជន​ក្រីក្រ​ទាំង​នោះ​ដើរ​ខ្លួន​ទទេគ្មាន​សម្លៀក‌បំពាក់​បិទ‌បាំង​កាយហើយ​ត្រូវ​គេ​បង្ខំ​ឲ្យ​លី​ស្រូវតែ​គ្មាន​អ្វី​បរិភោគ។

11. ពួក​គេ​ចំរាញ់​ប្រេង​អូលីវនិង​បញ្ជាន់​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃតែ​ខ្លួន​ឯង​ផ្ទាល់​គ្មាន​អ្វី​ផឹក។

12. អ្នក​របួស និង​អ្នក​ជិត​ស្លាប់​នាំ​គ្នា​ថ្ងូរស្រែក​អង្វរ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ពី​ទីក្រុងប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គ​ធ្វើ​ព្រងើយមិន​ដាក់​ទោស​អ្នកដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​អាក្រក់​ទាំង​នេះ​ឡើយ។

13. មាន​អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​បះ‌បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ពន្លឺពួក​គេ​មិន​ស្គាល់​ផ្លូវ​របស់​ពន្លឺ​ទេហើយ​ក៏​មិន​ដើរ​នៅ​ក្នុង​មាគ៌ា​នៃ​ពន្លឺ​ដែរ។

14. ឃាតក​ក្រោក​ឡើង​ពី​ព្រលឹមគេ​សម្លាប់​ជន​ក្រីក្រ និង​ជន​ទុគ៌តនៅ​ពេល​យប់ គេ​ធ្វើ​ជា​ចោរ​ប្លន់។

15. មនុស្ស​ផិត​ក្បត់​រង់‌ចាំ​មើល​ពេល​ថ្ងៃ​លិចពួក​គេ​យក​ក្រណាត់​បិទ​មុខកុំ​ឲ្យ​នរណា​មើល​ស្គាល់។

16. នៅ​ពេល​ងងឹត ពួក​គេ​ចូល​ប្លន់​ផ្ទះ​នានានៅ​ពេល​ថ្ងៃ ពួក​គេ​លាក់​ខ្លួនគឺ​ពួក​គេ​មិន​ស្គាល់​ពន្លឺ​សោះ​ឡើយ។

17. ពួក​គេ​ខ្លាច​ពន្លឺ​នៅ​ពេល​ព្រឹក ដូច​ខ្លាច​មច្ចុរាជហើយ​ចូល​ចិត្ត​តែ​ភាព​ងងឹត​អន្ធការ។

18. អស់​លោក​ពោល​ថា “មនុស្ស​អាក្រក់មុខ​ជា​ត្រូវ​ទឹក​ហូរ​នាំ​យក​បាត់​ទៅដី​ជា​ចំណែក​មត៌ក​របស់​គេ​ទទួល​បណ្ដាសាហើយ​គេ​មិន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ចម្ការទំពាំង‌បាយជូរ​ទៀត​ទេ។

19. ការ​រាំង​ស្ងួត និង​កម្ដៅធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​កក​រលាយ​យ៉ាង​ណាស្ថាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក៏​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​បាបរលាយ​សូន្យ​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។

20. ម្ដាយ​បង្កើត​របស់​គេ​នឹង​ភ្លេច​គេដង្កូវ​នឹង​ស៊ី​សព​គេ ទុក​ជា​អាហារ​យ៉ាង​ឆ្ងាញ់គ្មាន​នរណា​នឹក​ដល់​គេ​ទៀត​ទេ។អំពើ​អាក្រក់​នឹង​ត្រូវ​គេ​កាប់​រំលំ​ដូច​ដើម​ឈើ!”។

21. ពួក​គេ​ធ្វើ​បាប​ស្ត្រី​អារហើយ​គ្មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ដល់​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ទេ។

22. ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ‌ចេស្ដាដក​មនុស្ស​មាន​អំណាច​ចេញពេល​ព្រះ‌អង្គ​ក្រោក​ឡើង ពួក​គេ​គ្មាន​សង្ឃឹម​ថានឹង​រស់​ត​ទៅ​ទៀត​បាន​ឡើយ។

23. ព្រះ‌អង្គ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្មាន​ថាខ្លួន​រស់​នៅ​យ៉ាង​សុខ‌សាន្តប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គ​ទត​មើល​អំពើដែល​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ជា‌និច្ច។

24. ពួក​គេ​បាន​ថ្កើង​ឡើង​តែ​មួយ‌ភ្លែតរួច​ហើយ​វិនាស​បាត់​ទៅពួក​គេ​ដូច​ជា​ផ្កា​ដែល​ធ្លាក់​ចុះ​ពី​ទងហើយ​ស្លោក​អស់​ទៅនិង​ដូច​កួរ​ស្រូវ​ដែល​គេ​ផ្ដាច់​ចេញ​ពី​ដើម។

25. បើ​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ​មិន​ពិត​ទេសូម​តវ៉ា និង​បង្ហាញ​ថាខ្ញុំ​ពិត​ជា​និយាយ​ខុស​មែន»។