1. Gwyn ei fyd y sawl na lithrodd yn ei ymadroddac na chafodd ei ddwysbigo gan ofid am ei bechodau.
2. Gwyn ei fyd y sawl na chafodd achos i'w gondemnio ei hunac na chollodd ei afael yn ei obaith.
3. I rywun crintachlyd nid lles mo'i gyfoeth;ac i gybydd, pa fudd ei feddiannau?
4. A helia oddi arno ef ei hun a helia i eraill;eraill a gaiff fyw'n foethus ar ei gyfoeth ef.
5. A fo'n greulon wrtho ef ei hun, wrth bwy y bydd yn dirion?Ni chaiff lawenydd fyth yn ei feddiannau.
6. Nid oes neb creulonach na'r sawl sy'n gybyddlyd ag ef ei hun;dyna'i wobr am ei grintachrwydd.
7. Hyd yn oed os yw'n hael, nid yw felly o fwriad,ac yn y diwedd amlygir ei grintachrwydd.
8. Creulon yw'r sawl sydd â llygad cybydd ganddo;y mae'n troi ei wyneb ymaith ac yn diystyru pobl eraill.
9. Nid yw llygad y trachwantus yn fodlon ar ei gyfran,ac y mae ei anghyfiawnder creulon yn crebachu ei enaid.
10. Y mae llygad creulon yn eiddigeddus am ei fara,a llwm yw'r bwrdd a hulia.
11. Fy mab, yn ôl yr hyn sydd gennyt, bydd yn hael wrthyt ti dy hun;offryma hefyd ebyrth teilwng i'r Arglwydd.
12. Cofia nad yw marwolaeth yn oedi,ac na hysbyswyd iti pa bryd yr wyt i gadw dy oed â Thrigfan y Meirw.
13. Cyn iti farw, bydd yn hael wrth dy gyfaill;estyn dy law a rho iddo gymaint ag a elli.
14. Paid â'th amddifadu dy hun o ddiwrnod o fwynhad,na cholli un dim o'r hyfrydwch yr wyt yn ei chwennych.
15. Onid gadael ffrwyth dy lafur a'th luddedi arall y byddi, i'w rannu â choelbren?
16. Rho, a derbyn, a difyrra dy hun,oherwydd ofer yw ceisio moethau yn Nhrigfan y Meirw.
17. Y mae pob un yn heneiddio fel dilledyn;y mae wedi ei bennu o'r dechreuad: “Marw fyddi.”
18. Fel dail toreithiog yn drwch ar bren,rhai'n cwympo a rhai'n blaguro,felly y mae cenedlaethau cig a gwaed—y naill yn marw a'r llall yn cael ei eni.
19. Pydru y mae pob gwaith, a pheidio â bod,ac y mae'r gweithiwr yntau'n mynd i ganlyn ei waith.
20. Gwyn ei fyd y sawl a fyfyria ar ddoethinebac a ddengys ei ddeall yn ei ymddiddan;
21. y sawl sy'n gosod ei fryd ar ei ffyrdd hia gaiff amgyffred hefyd ei chyfrinachau.
22. Dos ar ei hôl hi fel heliwr,a gosod fagl i'w dal yn ei llwybrau.
23. Y sawl sy'n sbïo trwy ei ffenestriac yn clustfeinio wrth ei drysau,
24. yn codi ei lety yn ymyl ei thŷac yn ei hoelio wrth ei muriau hi,
25. caiff hwnnw osod ei babell gerllaw iddia lletya yn llety'r goreuon;
26. caiff osod ei blant dan ei chysgoda gorffwys dan ei changhennau.
27. Hi fydd ei gysgod rhag y gwres,a'i gogoniant hi fydd ei lety.