1. Josua het al die stamme van Israel by Sigem laat bymekaarkom. Hy het al die leiers van Israel, hulle hoofde, hulle regters en hulle ampsdraers opgeroep om voor God te verskyn.
2. Josua sê toe vir die hele volk: “So sê die Here, die God van Israel: Julle voorouers, Tera, die pa van Abraham, en Nahor, het lank terug anderkant die Eufraatrivier gewoon. Hulle het afgode gedien.
3. Ek het julle vader Abraham van anderkant die Eufraat laat kom en hom deur die hele land Kanaän laat rondtrek. Ek het vir hom ’n groot nageslag gegee. Ek het vir hom Isak gegee.
4. Vir Isak het Ek Jakob en Esau gegee. Vir Esau het Ek die berge in Seïr gegee as sy eiendom. Jakob en sy seuns het afgetrek na Egipte toe.
5. “Ek het Moses en Aäron na julle toe gestuur. Ek het Egipte met groot rampe getref. Daarna het Ek julle daar laat uittrek.
6. Ek het julle voorouers uit Egipte bevry. Toe hulle by die Rietsee aankom, het Egipte hulle agternagesit met oorlogwaens en perde.
7. Julle vaders het na die Here geroep om hulle te help. Ek het dit donker laat word tussen julle en die Egiptenaars. Ek het die see oor die Egiptenaars laat spoel en hulle het daarin verdwyn. Julle het met julle eie oë gesien wat Ek met die Egiptenaars gedoen het. Daarna het julle baie lank in die woestyn vertoef.
8. “Ek het julle toe in die land van die Amoriete laat kom wat oos van die Jordaan gewoon het. Hulle het teen julle oorlog gemaak. Ek het julle egter die oorwinning oor hulle gegee. Julle het hulle land ingeneem. Ek het hulle uitgewis om vir julle plek te maak.
9. “Toe het Balak, die seun van Sippor en koning van Moab, begin oorlog maak teen Israel. Hy het Bileam, die seun van Beor, laat kom om julle te vervloek.
10. Ek wou nie na Bileam luister nie. Ek het gesorg dat hy julle eerder seën. Ek het julle uit Balak se mag gered.
11. “Julle het toe deur die Jordaan getrek en by Jerigo uitgekom. Die mense van Jerigo het teen julle geveg. Ook die Amoriete, Feresiete, Kanaäniete, Hetiete, Girgasiete, Hewiete en Jebusiete het teen julle oorlog gemaak. Ek het egter almal van hulle in julle mag oorgegee.
12. Ek het die twee Amoritiese konings voor julle uit verdryf. Julle het hulle nie met julle swaarde en julle boë oorwin nie.
13. “Ek het julle ’n land gegee waarvan julle nie die grond bewerk het nie, en ook nie sy stede gebou het nie. Julle bly nou daarin en julle leef van wingerde en olyfboorde wat julle nie self geplant het nie.
14. “Eer nou die Here en aanbid Hom met volle oorgawe en met getrouheid. Laat vaar die gode wat julle voorouers anderkant die Eufraat en in Egipte aanbid het. Dien die Here.
15. As julle nie die Here wil aanbid nie, moet julle vandag vir julleself besluit wie julle dan wil aanbid. Is dit die gode wat julle voorouers anderkant die Eufraat gedien het, of is dit die gode van die Amoriete in wie se land julle nou woon? Ek en my huisgesin sal die Here aanbid.”
16. Die volk het daarop reageer. Hulle het verklaar: “Ons sal nooit die Here los om ander gode te dien nie.
17. Dit is die Here ons God wat ons en ons voorouers uit die slaweplek van Egipte bevry het. Dit is Hy wat wonderlike tekens voor ons oë gedoen het. Dit is Hy wat ons langs die pad beskerm het toe ons tussen ander volke deur moes trek.
18. Dit is die Here wat al die volke voor ons uit verdryf het. Dit is Hy wat die Amoriete wat in die land woon voor ons laat padgee het. Ons sal ook die Here aanbid. Hy is ons God.”
19. Josua het egter die volk gewaarsku: “Julle is nie in staat om die Here te aanbid nie. Hy is ’n heilige God. Hy eis onverdeelde getrouheid. Hy sal dit nie verdra as julle opstandig is en teen Hom oortree nie.
20. As julle die Here verlaat en julle begin vreemde gode aanbid, sal Hy teen julle draai. Hy sal julle uitroei en met julle klaarspeel, selfs al het Hy julle voorheen goed behandel.”
21. Die volk het egter vir Josua verseker: “Nee, ons sal beslis die Here aanbid!”
22. “Julle staan self daarvoor in dat julle besluit het om die Here te aanbid,” het Josua vir die volk gesê. Hulle het geantwoord: “Ons staan daarvoor in.”
23. “Goed,” sê Josua, “vernietig dan al die vreemde gode wat daar tussen julle is en verbind julle aan die Here die God van Israel alleen.”
24. Die volk sê toe vir Josua: “Ons sal net die Here ons God aanbid. Ons sal net na Hom luister.”
25. Josua het daardie dag in Sigem die volk ’n verbond laat sluit. Hy het vir hulle die voorskrifte en die bepalings daarvan uitgespel.
26. Hy het dit alles in die wetboek van God neergeskryf. Hy het ’n groot klip gekry en dit daar onder die groot eikeboom wat naby die heiligdom van die Here was, regop laat staan.
27. Hy het vir die hele volk gesê: “Sien julle hierdie klip? Dit is ’n getuie teen ons. Hy het alles gehoor wat die Here vir ons gesê het. Dit sal ’n getuie teen julle wees as julle nie julle woord teenoor God hou nie.”
28. Josua het toe die volk laat teruggaan na hulle grond toe.
29. Kort na hierdie gebeure is Josua, die seun van Nun en dienaar van die Here, dood. Hy was toe 110 jaar oud.
30. Hulle het hom op sy grond begrawe by Timnat-Serag in die heuwels van Efraim, net noord van Gaäsberg.
31. Israel het die Here bly aanbid solank Josua geleef het en ook in die tyd van die leiers wat langer as Josua bly leef het. Hulle het alles ervaar wat die Here vir Israel gedoen het.
32. Josef se beendere wat die Israeliete saamgebring het uit Egipte, is in Sigem begrawe in die stuk grond wat Jakob by die nageslag van Gamor, die vader van Sigem, gekoop het vir 100 stukke silwer. Hierdie grond het aan die nakomelinge van Josef behoort.
33. Eleasar, die seun van Aäron, is ook dood. Hy is in Gibea begrawe. Dit is ’n plek in die Efraimsberge wat aan sy seun Pinehas behoort het.