บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 33 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. “โยบเอ๋ย บัดนี้โปรดตั้งใจฟังจงเอาใจใส่ทุกถ้อยคำของข้าพเจ้าเถิด

2. ข้าพเจ้าพร้อมแล้วที่จะเอ่ยปากคำพูดมารออยู่ที่ปลายลิ้นของข้าพเจ้าแล้ว

3. ถ้อยคำของข้าพเจ้ามาจากใจที่เที่ยงธรรมริมฝีปากของข้าพเจ้าพูดในสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้อย่างจริงใจ

4. พระวิญญาณของพระเจ้าได้สร้างข้าพเจ้าลมปราณขององค์ทรงฤทธิ์ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า

5. ฉะนั้นจงตอบข้าพเจ้ามาเถิด หากท่านตอบได้จงเตรียมตัวของท่านและเผชิญหน้ากับข้าพเจ้า

6. ข้าพเจ้าก็เป็นเหมือนท่านต่อหน้าพระเจ้าข้าพเจ้าเองก็เกิดมาจากดินเช่นกัน

7. ท่านไม่ต้องตื่นกลัวข้าพเจ้าและข้าพเจ้าก็ไม่ใช่ผู้ที่จะเล่นงานท่านอย่างหนัก

8. “แต่ท่านได้พูดให้ข้าพเจ้าได้ยินข้าพเจ้าได้ฟังคำที่ท่านกล่าวนั้น

9. ท่านกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าบริสุทธิ์ปราศจากบาปข้าพเจ้าเป็นคนสะอาดและไม่มีความผิด

10. ถึงกระนั้นพระเจ้าก็เอาผิดข้าพเจ้าพระองค์ทรงนับว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรู

11. พระองค์ทรงจับข้าพเจ้าใส่ขื่อคาและทรงเฝ้าดูทุกหนทางของข้าพเจ้าอย่างใกล้ชิด’

12. “แต่ข้าพเจ้าขอบอกว่าท่านผิดในข้อนี้เพราะพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์

13. ทำไมท่านบ่นต่อว่าพระองค์ว่าไม่ทรงตอบมนุษย์?

14. ที่จริงพระเจ้าตรัสด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งแม้ว่ามนุษย์ไม่สามารถประจักษ์ได้

15. ในความฝัน ในนิมิตยามค่ำคืนเมื่อมนุษย์หลับสนิทขณะเคลิ้มอยู่บนที่นอน

16. พระองค์อาจจะตรัสข้างหูของเขาและตักเตือนว่ากล่าวให้เขากลัว

17. เพื่อหันเหมนุษย์ไม่ให้ทำผิดและไม่ให้หยิ่งจองหอง

18. เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขาจากเหวลึกและเพื่อไม่ให้เขาพินาศด้วยคมดาบ

19. “หรือทรงตีสอนมนุษย์โดยให้เขานอนจมอยู่ในความเจ็บปวดให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวในกระดูกอยู่เนืองๆ

20. จนตัวเขาเองเอียนอาหารและจิตใจของเขาเกลียดอาหารอันโอชะที่สุด

21. จนเขาซูบผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก

22. วิญญาณของเขาเฉียดใกล้เหวลึกและชีวิตของเขาเข้าใกล้ทูตแห่งความตาย

23. “ถึงกระนั้นหากมีทูตของพระเจ้าจากหนึ่งในพันอยู่เคียงข้างเขาทำหน้าที่เป็นคนกลางให้เพื่อแจ้งสิ่งที่ถูกต้องแก่เขา

24. เพื่อเมตตาสงสารเขาและทูลว่า‘ขอทรงโปรดไว้ชีวิตเขาไม่ให้ลงไปยังเหวลึกข้าพระองค์ได้พบค่าไถ่สำหรับเขาแล้ว’

25. เมื่อนั้นเนื้อหนังของเขาจะกลับฟื้นคืนสภาพดีเหมือนกายเด็กและได้กำลังวังชาในวัยหนุ่มคืนมาอีก

26. เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและได้รับความโปรดปรานจากพระองค์เขาได้เห็นพระพักตร์พระเจ้าและโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดีพระองค์ทรงรับเขาคืนสู่ฐานะผู้ชอบธรรม

27. เขาจะกลับมาบอกเพื่อนพ้องว่า‘ข้าได้ทำบาปและได้บิดเบือนความถูกต้องแต่ก็ยังไม่ต้องรับโทษอันสาสม

28. พระเจ้าทรงไถ่จิตวิญญาณของข้าไว้ ไม่ให้ต้องลงสู่เหวลึกข้าจะมีชีวิตอยู่ชื่นชมความสว่างต่อไป’

29. “พระเจ้าทรงกระทำสิ่งเหล่านี้ต่อมนุษย์ถึงสองครั้ง หรือถึงสามครั้ง

30. เพื่อช่วยกู้จิตวิญญาณของเขาจากเหวลึกให้เขาได้รับแสงสว่างแห่งชีวิต

31. “โยบเอ๋ย โปรดตั้งใจฟังข้าพเจ้าเถิดขอให้นิ่งสงบ และข้าพเจ้าจะพูด

32. หากท่านมีอะไรจะพูดก็ขอให้บอกพูดออกมาเถิด เพราะข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้รับความกระจ่าง

33. แต่หากไม่มี ก็จงฟังข้าพเจ้าโปรดเงียบ และข้าพเจ้าจะสอนสติปัญญาแก่ท่าน”