บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 19 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

โยบ

1. แล้วโยบจึงโต้ตอบว่า

2. “ท่านจะทรมานข้าไปนานแค่ไหน?จะใช้คำพูดเชือดเฉือนข้าไปนานเท่าใด?

3. สิบครั้งแล้วนะที่ท่านตำหนิติเตียนข้าที่ท่านโจมตีข้าโดยไม่อาย

4. หากข้าหลงผิดไปจริงๆความผิดพลาดก็เป็นเรื่องของข้าคนเดียว

5. หากท่านจะยกตนข่มข้าและใช้ความตกต่ำของข้าปรักปรำข้า

6. ก็จงรู้เถิดว่าพระเจ้าทรงทำผิดต่อข้าและเหวี่ยงแหของพระองค์คลุมข้าไว้

7. “ถึงแม้ข้าร้องว่า ‘ทรงทำผิดต่อข้า!’ แต่ก็ไม่มีคำตอบแม้ข้าร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่ได้รับความยุติธรรม

8. พระเจ้าทรงปิดกั้นหนทางของข้า ข้าจึงผ่านไปไม่ได้พระองค์ทรงคลุมทางของข้าไว้ในความมืด

9. พระเจ้าทรงริบศักดิ์ศรีของข้าไปทรงถอดมงกุฎจากศีรษะของข้า

10. พระองค์ทรงทำลายข้าทุกด้านจนย่อยยับทรงขุดรากถอนโคนความหวังของข้าไปเหมือนถอนต้นไม้

11. พระพิโรธของพระองค์เผาผลาญข้าทรงถือว่าข้าเป็นศัตรูของพระองค์

12. กองกำลังของพระองค์ดาหน้าเข้ามาสร้างเชิงเทินเข้าประชิดข้า และตั้งค่ายล้อมเต็นท์ของข้า

13. “พระองค์ทรงให้พี่น้องห่างเหินข้าคนสนิทชิดเชื้อก็กลายเป็นคนแปลกหน้า

14. ญาติของข้าจากไปเพื่อนฝูงก็ลืมข้า

15. แขกเหรื่อและคนรับใช้ถือว่าข้าเป็นคนแปลกหน้าและมองว่าข้าเป็นคนต่างด้าว

16. ข้าเรียกคนใช้ของข้า แต่เขาไม่ตอบแม้ข้าจะอ้อนวอนเขา

17. ลมหายใจของข้าเป็นที่รังเกียจของภรรยาตัวข้าเป็นที่เกลียดชังของพี่น้องของข้าเอง

18. แม้แต่เด็กเล็กๆ ก็ดูหมิ่นเหยียดหยามข้าเมื่อข้าปรากฏตัว พวกเขาก็หัวเราะเยาะ

19. เพื่อนสนิททุกคนพากันขยะแขยงข้าบรรดาผู้ที่ข้ารักก็กลายเป็นศัตรูกับข้า

20. ข้าเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกข้าเฉียดใกล้ความตายแค่เส้นยาแดง

21. “เพื่อนเอ๋ย! สงสารข้าเถิดเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าเล่นงานข้าแล้ว

22. ทำไมหนอพวกท่านถึงต้องไล่ล่าตัวข้าเหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงกระทำ?จะแล่เนื้อเถือหนังของข้าไม่เลิกราเลยหรือ?

23. “อยากให้บันทึกถ้อยคำของข้าไว้เขียนไว้ในหนังสือม้วน

24. ใช้เครื่องมือเหล็กจารึกไว้บนแผ่นตะกั่วหรือสลักลงบนศิลาให้ถาวรเป็นนิตย์!

25. ข้ารู้ว่าพระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่และรู้ว่าในที่สุดพระองค์จะประทับยืนบนแผ่นดินโลก

26. และหลังจากที่ผิวหนังของข้าถูกทำลายไปแต่ในกายนี้ข้ายังจะเห็นพระเจ้า

27. ข้าเองจะเห็นพระเจ้ากับตาไม่ใช่คนอื่นจิตใจของข้าโหยหาอยู่ภายใน!

28. “หากท่านว่า ‘เราจะเล่นงานเขาให้อยู่หมัดเพราะต้นตอปัญหาอยู่ที่เขา’

29. ท่านเองก็ควรจะกลัวดาบนั้นเพราะพระพิโรธจะนำดาบมาลงโทษท่านแล้วท่านจะรู้ว่าการพิพากษานั้นมีอยู่”