บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. จิตวิญญาณของข้าแหลกสลายวันคืนของข้าหดสั้นลงหลุมฝังศพรอข้าอยู่

2. แน่ทีเดียว กลุ่มนักเยาะเย้ยรุมล้อมข้าตาของข้าต้องมองดูความเกลียดชังของพวกเขา

3. “ข้าแต่พระเจ้า โปรดให้ข้าพระองค์มีสิ่งค้ำประกันตามที่ทรงเรียกร้องใครเล่าจะค้ำประกันให้ข้าพระองค์?

4. พระองค์ทรงปิดความคิดจิตใจของพวกเขาไว้จากความเข้าใจฉะนั้นจะไม่ทรงปล่อยให้พวกเขามีชัยชนะ

5. หากคนใดปรักปรำเพื่อนเพราะเห็นแก่สินบนลูกหลานของเขาจะตามืดมัวไป

6. “พระเจ้าทรงกระทำให้ข้าตกเป็นขี้ปากของทุกคนพวกเขาถ่มน้ำลายใส่หน้าข้า

7. ตาของข้ามืดมัวเพราะความทุกข์โศกและทุกส่วนในร่างกายของข้าเป็นเพียงเงา

8. คนชอบธรรมใจหายเมื่อเห็นข้าผู้บริสุทธิ์ถูกปลุกขึ้นให้ต่อต้านคนอธรรม

9. แต่คนชอบธรรมจะยึดมั่นอยู่ในวิถีของตนผู้ที่มือสะอาดจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ

10. “ส่วนพวกท่านทุกคน มาสิ ลองดูอีก!ข้าจะไม่พบสักคนที่มีปัญญาในพวกท่านเลย

11. วันคืนของข้าผ่านพ้นไป แผนการต่างๆ ของข้าป่นปี้หมดความปรารถนาในใจข้าย่อยยับไป

12. พวกเขาเปลี่ยนกลางคืนเป็นกลางวันและในความมืด พวกเขากล่าวว่า ‘ความสว่างมาใกล้แล้ว’

13. หากแดนผู้ตายเป็นที่พักพิงเดียวที่ข้าหวังหากข้าต้องกางที่นอนอยู่ในความมืดมิด

14. หากข้าเรียกความเน่าเปื่อยว่า ‘พ่อ’และเรียกหนอนว่า ‘แม่’ หรือ ‘พี่สาว’

15. เมื่อนั้นความหวังของข้าอยู่ที่ไหน?มีใครบ้างพบความหวังในตัวข้า?

16. มันจะลงสู่ประตูแห่งความตายหรือ?จะลงไปในธุลีดินกับข้าหรือ?”