บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยบ 22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เอลีฟัส

1. แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า

2. “มนุษย์จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระเจ้าได้?แม้แต่คนเฉลียวฉลาดก็จะเป็นประโยชน์อะไรสำหรับพระองค์ได้?

3. หากท่านชอบธรรม นั่นจะทำให้องค์ทรงฤทธิ์พอพระทัยตรงไหน?หากท่านดีพร้อม จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระองค์?

4. “เพราะคุณธรรมของท่านหรือพระองค์จึงทรงตำหนิและตั้งข้อหาท่าน?

5. ไม่ใช่เพราะท่านชั่วร้ายมากหรือ?ไม่ใช่เพราะบาปที่ไม่สิ้นสุดของท่านหรือ?

6. ท่านได้เรียกร้องของค้ำประกันจากพี่น้องโดยไม่มีเหตุผลท่านทำให้ผู้คนหมดเนื้อหมดตัว

7. ท่านไม่ได้ให้น้ำแก่ผู้อิดโรยและไม่แบ่งปันอาหารแก่ผู้หิวโหย

8. แม้ว่าท่านจะมีอิทธิพล เป็นเจ้าของที่ดินมีคนนับหน้าถือตาและอาศัยในที่แห่งนั้น

9. ท่านขับไล่ไสส่งแม่ม่ายออกไปมือเปล่าและริดรอนกำลังของลูกกำพร้าพ่อ

10. ด้วยเหตุนี้กับดักหลุมพรางจึงอยู่รายรอบท่านหายนะฉับพลันทำให้ท่านขวัญหนีดีฝ่อ

11. ความมืดมนจึงทำให้ท่านมองไม่เห็นและกระแสน้ำท่วมมิดท่าน

12. “พระเจ้าไม่ได้ประทับที่เบื้องสูงแห่งฟ้าสวรรค์หรือ?ดูเถิดว่าหมู่ดาวเบื้องบนอยู่สูงเพียงใด?

13. ถึงกระนั้นท่านก็กล่าวว่า ‘พระเจ้ารู้อะไร?พระองค์จะสามารถพิพากษาผ่านความมืดทึบนี้ได้หรือ?

14. เพราะเมฆหนาทึบบังพระองค์ไว้เมื่อพระองค์เสด็จไปมาเหนือฟ้ากว้าง พระองค์จึงไม่ทรงเห็นเรา’

15. ท่านจะเดินบนทางสายเก่าที่คนชั่วได้เดินย่ำมานั้นหรือ?

16. พวกเขาถูกคร่าไปก่อนกำหนดรากฐานของเขาถูกน้ำท่วมกวาดล้างไป

17. เขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!องค์ทรงฤทธิ์จะทำอะไรเราได้?’

18. แต่พระเจ้านี่แหละทำให้บ้านของเขามีแต่ของดีๆฉะนั้นข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่วร้าย

19. “บรรดาคนชอบธรรมเห็นความย่อยยับของพวกเขาแล้วก็ชื่นชมยินดีผู้บริสุทธิ์เย้ยหยันพวกเขาว่า

20. ‘แน่นอนว่าศัตรูของเราย่อมถูกทำลายล้างและไฟเผาผลาญทรัพย์สมบัติของพวกเขา’

21. “ยอมจำนนต่อพระเจ้าเถิด คืนดีกับพระองค์แล้วความเจริญรุ่งเรืองจะมาถึงท่าน

22. จงน้อมรับคำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของพระองค์และเก็บพระวจนะของพระองค์ไว้ในดวงใจของท่าน

23. หากท่านกลับมาหาองค์ทรงฤทธิ์ ท่านก็จะกลับสู่ความปกติสุขหากท่านขจัดความชั่วร้ายให้ห่างไกลจากเรือนของท่าน

24. หากท่านละทิ้งแร่ทองคำของท่านไว้ในธุลีดินและโยนทองแห่งโอฟีร์ของท่านทิ้งหุบเหวไป

25. เมื่อนั้นองค์ทรงฤทธิ์เองจะทรงเป็นทองของท่านเป็นเงินเนื้อดีของท่าน

26. แน่นอนว่าท่านจะชื่นชมยินดีในองค์ทรงฤทธิ์และเงยหน้าขึ้นหาพระเจ้า

27. ท่านจะอธิษฐานต่อพระเจ้า และพระองค์จะทรงฟังท่านแล้วท่านจะทำตามที่ถวายปฏิญาณไว้

28. สิ่งที่ท่านตัดสินใจจะสัมฤทธิ์ผลและแสงสว่างจะส่องทางให้ท่าน

29. เมื่อมีคนถูกทำให้ตกต่ำลงและท่านทูลว่า ‘ขอทรงโปรดยกชูเขา!’แล้วพระองค์ก็จะทรงช่วยกู้ผู้ที่ต่ำต้อยนั้น

30. พระองค์จะทรงกอบกู้แม้แต่ผู้ที่ทำผิดมืออันบริสุทธิ์ของท่านจะช่วยกู้เขา”