1. «កូនចៅបេនយ៉ាមីនអើយចូររត់ចេញពីក្រុងយេរូសាឡឹមទៅ!ចូរផ្លុំត្រែនៅតូអាចូរលើកទង់សញ្ញានៅបេតហាកេរែមដ្បិតមហន្តរាយ និងទុក្ខវេទនាកំពុងតែមកពីទិសខាងជើង។
2. ក្រុងស៊ីយ៉ូនដ៏ស្អាត និងល្អប្រណីតមុខជាត្រូវវិនាសហើយ!
3. ខ្មាំងសត្រូវកំពុងតែដើរមករកក្រុងស៊ីយ៉ូនដូចពួកគង្វាលមកជាមួយហ្វូងសត្វរបស់ខ្លួនគេនឹងបោះជំរំព័ទ្ធជុំវិញក្រុងនេះម្នាក់ៗនឹងរឹបអូសយកតាមចំណែករៀងៗខ្លួន។
4. ពួកគេស្រែកថា: “ចូរវាយសម្រុកក្រុងនេះចូរក្រោកឡើង យើងវាយលុកទាំងថ្ងៃត្រង់!ប៉ុន្តែ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ព្រោះថ្ងៃកាន់តែទាបទៅៗហើយយប់ក៏កាន់តែងងឹតទៅៗដែរ!
5. ក្រោកឡើង! យើងវាយលុកទាំងយប់ក៏បានយើងបំផ្លាញវិមានដ៏ស្កឹមស្កៃរបស់ក្រុងនេះ”»។
6. ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា:«ចូរនាំគ្នាកាប់ដើមឈើហើយសង់ប៉មឲ្យខ្ពស់ដើម្បីវាយលុកក្រុងយេរូសាឡឹម!ត្រូវតែដាក់ទោសក្រុងនេះព្រោះនៅក្នុងទីក្រុងមានសុទ្ធតែការជិះជាន់។
7. អំពើអាក្រក់ហូរចេញពីក្រុងនេះដូចទឹកហូរចេញពីប្រភពទឹក។ក្នុងទីក្រុងមានឮនិយាយតែអំពើឃោរឃៅនិងការបំផ្លិចបំផ្លាញ។ការឈឺចុកចាប់ និងស្នាមរបួសស្ថិតនៅក្រោមក្រសែភ្នែករបស់យើងជានិច្ច។
8. យេរូសាឡឹមអើយ ចូរទទួលមេរៀននេះទៅក្រែងលោយើងដកខ្លួនលែងរវីរវល់នឹងអ្នកហើយធ្វើឲ្យអ្នកវិនាសអន្តរាយក្លាយទៅជាទឹកដីដែលគ្មាននរណារស់នៅ»។
9. ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា:«ខ្មាំងសត្រូវនឹងប្រឡេះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់ដូចគេបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរទាល់តែអស់គឺគេនឹងមកសាជាថ្មីដូចអ្នកបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរវិលមកប្រឡេះផ្លែដែលនៅសល់»។
10. តើខ្ញុំត្រូវនិយាយទៅកាន់នរណាតើនរណាជួយពន្យល់ពួកគេឲ្យស្ដាប់ខ្ញុំដ្បិតពួកគេធ្វើជាថ្លង់ហើយមិនអាចយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់បានទេ។ពេលខ្ញុំនាំព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់មកប្រាប់ពួកគេបែរជានាំគ្នាសើចចំអកគឺពួកគេមិនចូលចិត្តឮឡើយ។
11. ឃើញដូច្នេះ ខ្ញុំខឹងជំនួសព្រះអម្ចាស់ខ្ញុំទប់ចិត្តលែងបានទៀតហើយ។«ចូរជះកំហឹងនេះទៅលើក្មេងៗនៅតាមផ្លូវព្រមទាំងជះទៅលើក្រុមយុវជនផងដ្បិតមនុស្សប្រុសស្រី និងមនុស្សចាស់ជរានឹងត្រូវខ្មាំងសត្រូវនាំយកទៅ។
12. ពេលណាយើងដាក់ទោសអ្នកស្រុកនេះផ្ទះរបស់គេនឹងត្រូវអ្នកផ្សេងមករស់នៅហើយចម្ការ និងប្រពន្ធរបស់គេក៏នឹងបានទៅជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកផ្សេងដែរ- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
13. ពួកគេទាំងអស់គ្នាចាប់តាំងពីអ្នកតូចរហូតដល់អ្នកធំគិតតែពីស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទាំងព្យាការី ទាំងបូជាចារ្យសុទ្ធតែជាអ្នកបោកប្រាស់។
14. ពួកគេមិនឈឺឆ្អាលនឹងមហន្តរាយនៃប្រជារាស្ត្ររបស់យើងទេ។ពួកគេនិយាយពី «សន្តិភាព! សន្តិភាព!»តែគ្មានសន្តិភាពទាល់តែសោះ!
15. ពួកគេគួរតែអៀនខ្មាសចំពោះអំពើព្រៃផ្សៃដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។ប៉ុន្តែ ពួកគេមានមុខក្រាស់ មិនចេះខ្មាស។ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេត្រូវវិនាសជាមួយអស់អ្នកដែលត្រូវវិនាសនៅថ្ងៃដែលយើងវិនិច្ឆ័យទោសពួកគេពួកគេនឹងត្រូវដួលជាមិនខាន»- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
16. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៀតថា:«ចូរឈប់មួយសន្ទុះ ហើយពិចារណាមើល៍ចូររំពឹងគិតអំពីមាគ៌ាជំនាន់ដើមដើម្បីឲ្យដឹងថា តើមាគ៌ាណាជាមាគ៌ាល្អរួចនាំគ្នាដើរតាមមាគ៌ានោះទៅចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងបានស្ងប់។ប៉ុន្តែ ពួកគេឆ្លើយមកវិញថា:“យើងខ្ញុំមិនដើរតាមផ្លូវនោះទេ!”។
17. យើងបានដាក់អ្នកយាមល្បាតសម្រាប់នាំដំណឹងមកអ្នករាល់គ្នាចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់សំឡេងស្នែងរបស់គេទៅ!តែពួកគេឆ្លើយថា “យើងមិនរវីរវល់ស្ដាប់ទេ!”
18. ហេតុនេះ ប្រជាជាតិទាំងឡាយអើយ ចូរស្ដាប់!ចូរដឹងថា នឹងមានហេតុការណ៍មួយកើតឡើងចំពោះប្រជារាស្ត្រនេះ។
19. ផែនដីអើយ ចូរស្ដាប់! យើងនឹងធ្វើឲ្យប្រជារាស្ត្រនេះរងទុក្ខវេទនាដែលជាលទ្ធផលនៃគំនិតអាក្រក់របស់ពួកគេដ្បិតពួកគេពុំបានត្រងត្រាប់ស្ដាប់ពាក្យរបស់យើងទេពួកគេក៏មើលងាយក្រឹត្យវិន័យរបស់យើងដែរ។
20. តើយើងត្រូវការឲ្យអ្នករាល់គ្នាយកធូបពីស្រុកសេបា និងយកគ្រឿងក្រអូបពីស្រុកឆ្ងាយមកថ្វាយយើងឬ?យើងមិនព្រមទទួលតង្វាយដុតរបស់អ្នករាល់គ្នាទេហើយយើងក៏មិនពេញចិត្តនឹងយញ្ញបូជារបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។
21. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៀតថា:«ហេតុនេះ យើងនឹងដាក់ថ្មធ្វើជាឧបសគ្គនៅចំពោះមុខប្រជាជននេះជាថ្មដែលនាំឲ្យគេជំពប់ដួលហើយវិនាសទាំងឪពុក ទាំងកូនទាំងញាតិសន្ដាន ទាំងអ្នកដែលនៅជិតខាង»។
22. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:«មើល៍! មានកងទ័ពមកពីទិសខាងជើងប្រជាជាតិមួយដែលជាមហាអំណាចចេញដំណើរពីទីដាច់ស្រយាលនៃផែនដី
23. ពួកគេលើកធ្នូ លើកលំពែងឡើងពួកគេសាហាវណាស់ ឥតមានចិត្តមេត្តាទេសន្ធឹកទ័ពរបស់ពួកគេលាន់ឮដូចសន្ធឹកសមុទ្រពួកគេជិះសេះមកហើយតំរៀបគ្នាជាក្បួនទ័ពដើម្បីវាយលុកក្រុងស៊ីយ៉ូន!»
24. «យើងខ្ញុំបានឮដំណឹងនេះយើងខ្ញុំក៏ទន់ដៃទន់ជើង ភ័យតក់ស្លុតនិងឈឺចាប់ដូចស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន។
25. កុំចេញទៅស្រែចម្ការ កុំចេញទៅតាមផ្លូវដ្បិតខ្មាំងសត្រូវកាន់ដាវចាំនៅទីនោះ!ការព្រឺខ្លាចស្ថិតនៅគ្រប់ទីកន្លែង»។
26. ប្រជាជនរបស់យើងអើយចូរស្លៀកបាវ ហើយអង្គុយក្នុងផេះរួចនាំគ្នាកាន់ទុក្ខ ដូចគេកាន់ទុក្ខកូនតែមួយគត់ដែលស្លាប់នោះទៅ!ចូរនាំគ្នាយំសោកសង្រេងយ៉ាងខ្លាំងទៅដ្បិតមេបំផ្លាញមកវាយប្រហារអ្នករាល់គ្នាពុំឲ្យដឹងខ្លួនជាមុនឡើយ!
27. «យេរេមាអើយ យើងបានតែងតាំងអ្នកឲ្យល្បងលមើលប្រជាជនរបស់យើងដូចជាងសាកល្បងលោហធាតុគឺយើងឲ្យអ្នកសង្កេត និងល្បងលមើលមាគ៌ារបស់ពួកគេ»។
28. «ពួកគេចូលចិត្តនិយាយមួលបង្កាច់មានចិត្តរឹងរូស ដូចលង្ហិន និងដែកថែបដែលពុំអាចពត់បានឡើយគឺពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់គ្រប់ៗគ្នា!
29. ធម្មតា ភ្លើងដែលគេសប់យ៉ាងក្ដៅអាចបន្សុទ្ធលោហធាតុបានរីឯប្រជាជននេះវិញគ្មាននរណាអាចបន្សុទ្ធបានទេព្រោះអំពើអាក្រក់ស្ថិតជាប់នឹងពួកគេជានិច្ច។
30. គេហៅអ្នកទាំងនោះថា “ប្រាក់គ្មានតម្លៃ”ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មិនទទួលពួកគេទេ!»។