ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 50 Khmer Standard Version (KHSV)

ចក្រភព​បាប៊ី‌ឡូន​ត្រូវ​រលំ ព្រះ‌ជាម្ចាស់​រំដោះ​អ៊ីស្រា‌អែល

1. នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​ដែល​ព្រះ‌អម្ចាស់​ប្រកាស តាម​រយៈ​ព្យាការី​យេរេមា ស្ដី​អំពី​បាប៊ី‌ឡូន និង​ស្រុក​ខាល់ដេ។

2. «ចូរ​ប្រកាស​ប្រាប់​ប្រជា‌ជាតិ​នានាចូរ​ប្រាប់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដឹងចូរ​លើក​ទង់​សញ្ញា​ឡើង!ចូរ​ប្រាប់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដឹង កុំ​លាក់​ឲ្យ​សោះ!ចូរ​ប្រកាស​ថា:សត្រូវ​វាយ​យក​បាន​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ហើយ!ព្រះ​បាល​ត្រូវ​អាម៉ាស់ ព្រះ​ម៉ារ៉ូ‌ឌូក​ត្រូវ​រលំរូប​បដិមា​របស់​ពួក​គេ​ត្រូវ​អាម៉ាស់ព្រះ​ក្លែង‌ក្លាយ​របស់​ពួក​គេ​ក៏​ត្រូវ​រលំ​ដែរ!។

3. ប្រជា‌ជាតិ​មួយ​នៅ​ទិស​ខាង​ជើងលើក​ទ័ព​មក​វាយ​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​នេះ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​ស្មសានគ្មាន​នរណា​រស់​នៅ​ទៀត​ទេគឺ​ទាំង​មនុស្ស ទាំង​សត្វ រត់​ចេញ​ពី​ទី​នោះអស់​គ្មាន​សល់។

4. នៅ​គ្រា​នោះ កូន​ចៅ​អ៊ីស្រា‌អែលនិង​កូន​ចៅ​យូដា វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ​ជា​មួយ​គ្នាពួក​គេ​ដើរ​ផង យំ​ផងហើយ​ស្វែង​រក​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​ពួក​គេ- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់-។

5. ពួក​គេ​នឹង​ស៊ើប‌សួរ​រក​ផ្លូវ​ទៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូនហើយ​នាំ​គ្នា​បែរ​មុខ​តម្រង់​ទៅ​រក​ក្រុង​នោះ។ពួក​គេ​រួម​រស់​ជា​មួយ​ព្រះ‌អម្ចាស់ដោយ​ចង​សម្ពន្ធ‌មេត្រីដែល​នៅ​ស្ថិត‌ស្ថេរ​អស់‌កល្ប​ជា‌និច្ចជា​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ដែល​ពួក​គេ​មិន​បំភ្លេច​ឡើយ។

6. ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​ប្រៀប​បាន​នឹង​ហ្វូង​ចៀមដែល​វង្វេង​បាត់។ពួក​គង្វាល​បាន​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​វង្វេងដោយ​ពង្វាង​ទៅ​តាម​ភ្នំ​នានា។ចៀម​របស់​យើង​ដើរ​ពី​ភ្នំ​មួយ​ទៅ​ភ្នំ​មួយរហូត​ដល់​ភ្លេច​ក្រោល​របស់​ខ្លួន។

7. អស់​អ្នក​ដែល​ជួប​ពួក​គេ នាំ​គ្នា​ខាំ​ហែក​ស៊ី​សាច់ហើយ​បច្ចា‌មិត្ត​របស់​ពួក​គេ​ពោល​ថា:“បើ​យើង​សម្លាប់​ពួក​គេ យើង​គ្មាន​កំហុស​អ្វី​ទេព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាបទាស់​នឹង​ព្រះ‌ហឫទ័យ​របស់ព្រះ‌អម្ចាស់!”។ដូនតា​របស់​ពួក​គេ​បាន​សង្ឃឹម​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់ដែល​ជា​ប្រភព​នៃ​សេចក្ដី​សុចរិត។

8. ចូរ​នាំ​គ្នា​រត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនចូរ​ចាក​ចេញ​ពី​ស្រុក​ខាល់ដេ!ចូរ​ធ្វើ​ដូច​ជា​ពពែ​ឈ្មោលដែល​នៅ​ខាង​មុខ​ហ្វូង​ចៀម។

9. យើង​នឹង​ប្រមូល​ប្រជា‌ជាតិ​នានាដែល​ជា​មហា​អំណាច ពី​ស្រុក​ខាង​ជើងឲ្យ​មក​វាយ​លុក​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន។ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង​នោះ​នឹង​រៀប​ក្បួន​ទ័ពវាយ​យក​ក្រុង​នេះព្រួញ​របស់​ពួក​គេ​បាញ់​មិន​ចេះ​ខុស​ទេគឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទាហាន​ដ៏​មាន​ថ្វី​ដៃដែល​ឥត​ត្រឡប់​មក​វិញដោយ​ពុំ​បាន​ប្រហារ​ជីវិត​មនុស្ស​ឡើយ។

10. ខ្មាំង​នឹង​រឹប​អូស​យក​សម្បត្តិ​របស់​ស្រុក​ខាល់ដេហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​រឹប​អូស​យក​សម្បត្តិរបស់​ស្រុក​នោះ មុខ​ជា​បាន​ស្កប់‌ស្កល់​មិន​ខាន- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

11. ជន‌ជាតិ​បាប៊ី‌ឡូន​អើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រឹប​អូសយក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នៃ​ប្រជា‌ជន​របស់​យើងម្ដេច​ក៏​មិន​នាំ​គ្នា​រីក‌រាយ និង​លោត​កព្ឆោង​ទៅ!ចូរ​លោត​ដូច​គោ​ញី​ដែល​កំពុង​ពេញ​កម្លាំងចូរ​ស្រែក​ហ៊ោ​កញ្ជ្រៀវ​ដូច​សេះ​ខ្លាំង​ពូកែ​ទៅ!

12. ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ជា​ម្ដាយ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នានឹង​ត្រូវ​អាម៉ាស់ ហើយ​បាក់​មុខ។បាប៊ី‌ឡូន​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ប្រជា‌ជាតិ​មួយអន់​ជាង​គេ​បំផុតទឹក​ដី​របស់​គេ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​ស្មសានជា​ដី​ហួត‌ហែង និង​ជា​ព្រៃ​ល្បោះ»។

13. ដោយ‌សារ​ព្រះ‌ពិរោធ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់បាប៊ី‌ឡូន​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កន្លែង​ដែលគ្មាន​នរណា​រស់​នៅគឺ​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ទាំង​មូល​នឹង​វិនាស​ហិន‌ហោចអស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​ក្បែរ​នោះ នឹង​ព្រឺ​សម្បុរហើយ​ស្រឡាំង‌កាំងដោយ​ឃើញ​សំណល់​បាក់​បែក​ទាំង​ប៉ុន្មាន។

14. ទ័ព​បាញ់​ព្រួញ​អើយ ចូរ​តំរៀប​គ្នា​វាយ​លុកនិង​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ទៅ!ចូរ​បាញ់​ព្រួញ​តម្រង់​ទៅ​ក្រុង​នេះដោយ​ឥត​ខ្លាច​ខាត​ព្រួញ​ឡើយដ្បិត​ក្រុង​នេះ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាបប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ‌អម្ចាស់!

15. ចូរ​ស្រែក​ជយ‌ឃោស​ពី​គ្រប់​ទិស‌ទីដ្បិត​ក្រុង​នេះ​លើក​ដៃ​សុំ​ចុះ​ចាញ់​ហើយ។គ្រឹះ​របស់​វា​ត្រូវ​កក្រើកហើយ​កំពែង​របស់​វា​ក៏​រលំ​ដែរដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​សង‌សឹក​នឹង​ក្រុង​នេះដូច្នេះ ចូរ​សង‌សឹក​នឹង​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនដោយ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ពួក​គេ​តាម​អំពើ​ដែលពួក​គេ​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត។

16. ចូរ​កុំ​ទុក​ឲ្យ​មាន​អ្នក​សាប​ព្រោះឬ​អ្នក​ច្រូត​កាត់ រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនទៀត​ឡើយ។រីឯ​ជន​បរទេស​រស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នេះ ត្រូវ​រត់​គេចពី​មុខ​ដាវ​របស់​កង‌ទ័ព​ដែល​មក​វាយ​លុកហើយ​ម្នាក់ៗ​វិល​ទៅ​រក​ប្រជា‌ជននិង​រត់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​របស់​ខ្លួន​វិញ។

17. អ៊ីស្រា‌អែល​ប្រៀប​បាន​នឹង​ចៀម​វង្វេងដែល​ត្រូវ​ហ្វូង​សិង្ហ​ដេញ​ខាំមុន​ដំបូង ស្ដេច​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី​ខាំ​អ៊ីស្រា‌អែលបន្ទាប់​មក នេប៊ូ‌ក្នេសា​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនហែក​ស៊ី និង​កម្ទេច​ឆ្អឹង​អ៊ីស្រា‌អែល។

18. ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រះ‌អម្ចាស់នៃ​ពិភពទាំង​មូល ជា​ព្រះ​របស់​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលមាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«យើង​នឹង​ធ្វើ​ទោស​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូននិង​ស្រុក​របស់​គេដូច​យើង​បាន​ធ្វើ​ទោស​ស្ដេច​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី​ដែរ។

19. យើង​នឹង​នាំ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ឲ្យវិល​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​របស់​ខ្លួន​វិញពួក​គេ​នឹង​រស់​នៅ​លើ​ភ្នំ​កើមែល និង​ភ្នំ​បាសានហើយ​ពួក​គេ​នឹង​បរិភោគ​ឆ្អែត​បរិបូណ៌នៅ​លើ​ភ្នំ​អេប្រាអ៊ីម និង​ភ្នំ​កាឡាដ។

20. នៅ​គ្រា​នោះ គេ​រក​មើល​កំហុស​របស់ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​លែង​ឃើញ​ទៀត​ហើយរីឯ​អំពើ​បាប​របស់​ជន‌ជាតិ​យូដាក៏​ពុំ​ឃើញ​មាន​ទៀត​ដែរដ្បិត​យើង​លើក‌លែង​ទោស​អស់​អ្នក​ដែល​យើងទុក​ឲ្យ​នៅ​សេស‌សល់​ពី​ស្លាប់»- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

21. «ចូរ​ឡើង​ទៅ​វាយ​លុក​ស្រុក​មេរ៉ា‌ថែមវាយ​លុក​អ្នក​ស្រុក​ពេកូដចូរ​កម្ទេច និង​ប្រហារ​ពួក​គេឥត​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សល់​អ្វី​ឡើយចូរ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ពាក្យ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​យើងបាន​បង្គាប់​ដល់​អ្នក»- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

22. នៅ​ក្នុង​ស្រុក មាន​ឮ​សូរ​សំឡេង​សឹក​សង្គ្រាមនិង​មហន្ត‌រាយ។

23. បាប៊ី‌ឡូន​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ញញួរ​ដំ​កម្ទេចផែនដី​ទាំង​មូលបែរ​ជា​បាក់​បែក​ខ្ទេច‌ខ្ទី​អស់!ម្ដេច​ក៏​បាប៊ី‌ឡូន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​ស្មសានក្នុង​ចំណោម​ប្រជា‌ជាតិ​នានា​ដូច្នេះ!

24. បាប៊ី‌ឡូន​អើយ យើង​បាន​ដាក់​អន្ទាក់​អ្នកហើយ​អ្នក​ក៏​ជាប់​អន្ទាក់​នេះ ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួនពេល​គេ​ឃើញ​អ្នក គេ​ចាប់​យក​ភ្លាមព្រោះ​អ្នក​ហ៊ាន​រក​រឿង​ព្រះ‌អម្ចាស់។

25. ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​បើក​ឃ្លាំង​របស់​ព្រះ‌អង្គហើយ​យក​គ្រឿង​សស្ត្រា‌វុធនៃ​ព្រះ‌ពិរោធ​ចេញ​មកដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​ត្រូវ​ការ​ប្រើគ្រឿង​សស្ត្រា‌វុធ​ទាំង​នេះ នៅ​ស្រុក​ខាល់ដេ។

26. ចូរ​នាំ​គ្នា​មក​ពី​ទី​ដាច់​ស្រយាល​នៃ​ផែនដីដើម្បី​វាយ​ប្រហារ​បាប៊ី‌ឡូនចូរ​បើក​ជង្រុក​របស់​ពួក​គេចូរ​កម្ទេច​ក្រុង​នេះ ហើយ​បំផ្លាញ​ទាំង​អស់ថ្វាយ​ផ្ដាច់​ដល់​ព្រះ‌អម្ចាស់កុំ​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សេស‌សល់​អ្វី​ឡើយ។

27. ចូរ​សម្លាប់​មេ‌ទ័ព​ទាំង​អស់​នៅ​ស្រុក​នោះដូច​គោ​ដែល​គេ​សម្លាប់​នៅ​ទី​សត្ត‌ឃាត!ពួក​គេ​មុខ​ជា​វេទនា​ពុំ‌ខានដ្បិត​ថ្ងៃ​ដែល​ពួក​គេ​ទទួល​ទារុណ‌កម្មមក​ដល់​ហើយ។

28. ប្រជា‌ជន​ដែល​រត់​ភៀស​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ក្រុងបាប៊ី‌ឡូន ប្រកាស​ឲ្យ​អ្នក​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​ដឹង​ថា ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​នៃ​យើង ទ្រង់​សង‌សឹក​ហើយគឺ​ព្រះ‌អង្គ​សង‌សឹក​ពួក​បាប៊ី‌ឡូនព្រោះ​គេ​បាន​កម្ទេច​ព្រះ‌វិហារ​របស់​ព្រះ‌អង្គ!

29. ចូរ​កោះ​ហៅ​អ្នក​បាញ់​ព្រួញ គឺ​អ្នក​បាញ់​ព្រួញដ៏​ពូកែ​ទាំង​ប៉ុន្មាន មក​វាយ​លុក​បាប៊ី‌ឡូនចូរ​បោះ​ទ័ព​ជុំ‌វិញ​ក្រុង​នេះកុំ​ឲ្យ​នរណា​ម្នាក់​រត់​រួច​ឡើយ។ចូរ​សង​ពួក​បាប៊ី‌ឡូន​វិញ តាម​អំពើ​របស់​ពួក​គេពួក​គេ​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​ណាចូរ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ពួក​គេ​វិញ​យ៉ាង​នោះ​ដែរដ្បិត​ពួក​គេ​វាយ‌ឫក​ព្រហើន​ដាក់​ព្រះ‌អម្ចាស់ជា​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​របស់​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល។

30. «ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​នៅ​ថ្ងៃ​នោះយុវជន​របស់​ពួក​គេ​ដួល​ស្លាប់​នៅ​តាម​ផ្លូវរីឯ​ទាហាន​ទាំង​អស់​ក៏​បាត់​បង់​ជីវិត​ដែរ- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

31. ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ដ៏​ព្រហើន​អើយយើង​នឹង​ដាក់​ទោស​អ្នកថ្ងៃ​ដែល​អ្នក​ទទួល​ទារុណ‌កម្ម​មក​ដល់​ហើយ- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់ជា​ព្រះ​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល។

32. ក្រុង​ដ៏​ព្រហើន​នេះ ត្រូវ​ជំពប់​ដួលគ្មាន​នរណា​ជួយ​លើក​វា​ឡើង​វិញ​ទេយើង​ដុត​កម្ទេច​ក្រុង​នានា​នៅ​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនហើយ​ភ្លើង​នឹង​ឆាប‌ឆេះ​គ្រប់​ទិស‌ទី»។

33. ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«ប្រជា‌ជន​អ៊ីស្រា‌អែល និង​ប្រជា‌ជន​យូដាត្រូវ​បាប៊ី‌ឡូន​សង្កត់‌សង្កិន​រួម​ជា​មួយ​គ្នាអស់​អ្នក​ដែល​បាន​កៀរ​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយនៅ​តែ​ឃុំ​ពួក​គេ​ទុក​ដដែលមិន​ព្រម​លែង​ពួក​គេ​ឡើយ»។

34. ប៉ុន្តែ ព្រះ​ដែល​លោះ​ពួក​គេទ្រង់​ប្រកប​ដោយ​ឫទ្ធា‌នុភាពព្រះ‌អង្គ​មាន​នាម​ថា ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល។ព្រះ‌អង្គ​ពិត​ជា​រក​យុត្តិធម៌​ឲ្យ​ពួក​គេហើយ​នាំ​សេចក្ដី​សុខ​មក​លើ​ទឹក​ដី និង​ធ្វើ​ឲ្យអ្នក​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូន​កើត​ចលាចល។

35. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«ចូរ​យក​ដាវ​ទៅ​ប្រហារ​ជន‌ជាតិ​ខាល់ដេអ្នក​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនព្រម​ទាំង​មន្ត្រី និង​អ្នក​ប្រាជ្ញ​របស់​ពួក​គេ។

36. ចូរ​យក​ដាវ​ទៅ​ប្រហារ​គ្រូ​ហោរ​របស់​ពួក​គេ!អ្នក​ទាំង​នោះ​ជា​មនុស្ស​វិកល‌ចរិត!ចូរ​យក​ដាវ​ទៅ​ប្រហារ​ទាហាន​ដ៏ខ្លាំង​ពូកែ​របស់​ពួក​គេអ្នក​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​រលំ​ហើយ!

37. ចូរ​យក​ដាវ​ទៅ​ប្រហារ​សេះនិង​រទេះ​ចំបាំង​របស់​ពួក​គេហើយ​ប្រហារ​ជន​បរទេស​ដែល​មក​ជួយ​ច្បាំងរួម​ជា​មួយ​ពួក​គេ​ដែរ!អ្នក​ទាំង​នោះ​ទន់​ខ្សោយ​ដូច​មនុស្ស​ស្រី!ចូរ​យក​ដាវ​បំផ្លាញ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​ពួក​គេហើយ​រឹប​អូស​យក​ទាំង​អស់​ទៅ!

38. ចូរ​យក​ដាវ​ទៅ​វាយ​ទឹក​ទន្លេ​របស់​ពួក​គេឲ្យ​រីង​ស្ងួត!ដ្បិត​ស្រុក​នេះ​ពោរ‌ពេញ​ដោយ​រូប​បដិមាពួក​គេ​វង្វេង‌វង្វាន់​ទៅ​តាម​រូប​ទីង‌មោងដ៏​គំរក់​របស់​ខ្លួន។

39. ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​សត្វ​ព្រៃ និង​សត្វ​សាហាវនាំ​គ្នា​មក​ស្នាក់​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នេះសត្វ​ត្មាត​ក៏​មក​ធ្វើ​សំបុក​រស់​នៅ​ដែរគ្មាន​មនុស្ស​រស់​នៅអស់‌កល្ប​ជា​អង្វែង​ត​រៀង​ទៅ។

40. ក្រុង​នេះ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ក្រុង​សូដុម និង​កូម៉ូរ៉ាព្រម​ទាំង​ក្រុង​ឯ​ទៀតៗដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​បាន​បំផ្លាញគឺ​គ្មាន​នរណា​មក​រស់​នៅ​ទៀត​ឡើយហើយ​ក៏​គ្មាន​មនុស្ស​ណា​មក​តាំង​ទី​លំ‌នៅទៀត​ដែរ»។- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

41. មើល៍! មាន​កង‌ទ័ព​មក​ពី​ទិស​ខាង​ជើងប្រជា‌ជាតិ​មួយ និង​ស្ដេច​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ​ទាំង‌ឡាយចេញ​ដំណើរ​ពី​ទី​ដាច់​ស្រយាល​នៃ​ផែនដី

42. ពួក​គេ​លើក​ធ្នូ លើក​លំពែង​ឡើងពួក​គេ​សាហាវ​ណាស់ ឥត​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ទេសន្ធឹក​ទ័ព​របស់​ពួក​គេ​លាន់​ឮ​ដូច​សន្ធឹក​សមុទ្រពួក​គេ​ជិះ​សេះ​មកហើយ​តំរៀប​គ្នា​ជា​ក្បួន​ទ័ពដើម្បី​វាយ​លុក​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន!

43. ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូន​បាន​ឮ​ដំណឹង​នេះក៏​ទន់​ដៃ​ទន់​ជើង អន្ទះ‌សានិង​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ស្ត្រី​ហៀប​នឹង​សម្រាល​កូន។

44. សត្វ​សិង្ហ​លោត​ចេញ​ពី​មាត់​ទន្លេ​យ័រដាន់ចូល​ទៅ​ក្នុង​គុម្ពោត​ព្រៃ​រហ័ស​យ៉ាង​ណាយើង​ក៏​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនរត់​ចេញ​ទៅ​រហ័ស​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។យើង​នឹង​តែង‌តាំង​អ្នក​គ្រប់‌គ្រង​ដែល​យើង​បានជ្រើស​រើស​ឲ្យ​គ្រប់‌គ្រង​លើ​ស្រុក​នេះ។តើ​មាន​នរណា​អាច​ផ្ទឹម​ស្មើ​នឹង​យើង?តើ​នរណា​ហ៊ាន​ប្ដឹង​យើង?តើ​អ្នក​ដឹក​នាំ​ណា​អាច​ប្រឆាំង​នឹង​យើង?

45. ហេតុ​នេះ ចូរ​នាំ​គ្នា​ស្ដាប់​អំពី​ការ​ដែល​ព្រះ‌អម្ចាស់សម្រេច​ធ្វើ ចំពោះ​បាប៊ី‌ឡូននិង​គម្រោង‌ការ​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​គ្រោង​ទុកដើម្បី​ដាក់​ទោស​អ្នក​ស្រុក​ខាល់ដេ!សត្រូវ​ពិត​ជា​នាំ​អ្នក​ស្រុក​នេះ​ចេញ​ទៅដូច​កូន​ចៀម​ដែល​គេ​កៀរ​យក​ទៅព្រម​ទាំង​បំផ្លាញ​ស្រុក​ភូមិ​របស់​ពួក​គេឲ្យ​ហិន‌ហោច​ទៀត​ផង។

46. ពេល​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​រលំ ផែនដី​ក៏​កក្រើកមាន​សម្រែក​លាន់​ឮ​ឡើង​ក្នុង​ចំណោមប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយ។